Cywilizacja europejska

obowiązkowe

Głównym celem zajęć jest zaprezentowanie studentom wybranych zagadnień z historii cywilizacji europejskiej; ze szczególnym uwzględnieniem tych, które w sposób istotny wpłynęły na kształt współczesnej Europy.

Głównym celem zajęć jest zaprezentowanie studentom wybranych zagadnień z historii cywilizacji europejskiej; ze szczególnym uwzględnieniem tych, które w sposób istotny wpłynęły na kształt współczesnej Europy, w tym również jej miejsce w świecie. Takie ujęcie sprzyja zrozumieniu, w jaki sposób przeszłość wpływa na politykę, życie społeczne i kulturę Europy. Pozwala także lepiej zrozumieć założenia ideowe stojące u podstaw projektu integracyjnego, które w sferze społeczno-kulturowej ogniskują się wokół pojęcia tożsamości europejskiej.

Wykład jest przeznaczony dla słuchaczy studiów magisterskich i odwołuje się do wcześniej uzyskanej wiedzy, przede wszystkim z zakresu historii kultury i historii społecznej Europy.

Literatura:

- Z. Bauman, Europa: niedokończona przygoda, Kraków 2005.

- U. Beck, E. Grande, Europa kosmopolityczna. Społeczeństwo i polityka w drugiej nowoczesności, Warszawa 2009.

- N. Bobbio, Liberalizm i demokracja, Kraków 1998.

- F. Braudel, Gramatyka cywilizacji, Warszawa 2006.

- N. Davies, Europa: rozprawa historyka z historią, Kraków 1999.

- Dziesięć wieków Europy: studia z dziejów kontynentu, red. J. Żarnowski, Warszawa 1983.

- J. Goody, Kradzież historii, Warszawa 2009.

- J. Habermas, Obywatelstwo a tożsamość narodowa. Rozważania nad przyszłością Europy, Warszawa 1993.

- A. Horolets, Obrazy Europy w polskim dyskursie publicznym, Kraków 2006.

- T. Judt, Powojnie. Historia Europy od roku 1945, Poznań 2008.

- J. Kieniewicz, Wprowadzenie do historii cywilizacji Wschodu i Zachodu, Warszawa 2003.

- J. Kochanowicz, Cud europejski i zacofanie gospodarcze Europy Wschodniej, w: Cywilizacja europejska: różnorodność i podziały, red. M. Koźmiński, Kraków 2014, s. 457-475.

- J. Kołakowski, Jezus Chrystus – prorok i reformator, w: tegoż, Nasza wesoła apokalipsa: wybór najważniejszych esejów, Kraków 2010, s. 107-125.

- W. Lipoński, Dzieje kultury europejskiej [t.1-2], Warszawa 2020.

- Ph. Nemo, Co to jest Zachód?, Warszawa 2006.

- K. Pomian, Europa jako pluralistyczna wspólnota wartości, w: tegoż, Europa i jej narody, wyd. poszerzenie, Gdańsk 2004, s. 217-227.

- K. Pomian, Niższe? Wyższe? Równe? Cywilizacja europejska wobec innych, „Przegląd Historyczny”, nr 5/2005, s. 391-401.

- J. Rifkin, Europejskie marzenie: jak europejska wizja przyszłości zaćmiewa American dream, Warszawa 2005.

- E. Said, Orientalizm, Poznań 2005.

- J. Sowa, Fantomowe ciało króla: peryferyjne zmagania z nowoczesną formą, Kraków 2011.

- I. Wallerstein, Analiza systemów-światów: wprowadzenie, Warszawa 2007.

- I. Wallerstein, Europejski uniwersalizm. Retoryka władzy, Warszawa 2007.

- E.R. Wolf, Europa i ludy bez historii, Kraków 2009.

- L. Wolff, Wynalezienie Europy Wschodniej. Mapa cywilizacji w dobie Oświecenia, Kraków 2020.

Po zakończeniu kształcenia w zakresie przewidzianym przez zajęcia student będzie:

1. znał i rozumiał

- w pogłębiony sposób wybrane metody i narzędzia opisu struktur i procesów społecznych,

- w pogłębiony sposób społeczne i kulturowe problemy współczesnej Europy,

- zmiany społeczne, ekonomiczne, kulturowe zachodzące w Europie,

2. potrafił

- przygotować wystąpienie ustne spełniające standardy akademickie oraz podejmujące analizę krytyczną wybranych problemów studiów europejskich,

- wziąć udział w dyskusji i ją prowadzić, wykorzystując poglądy innych osób oraz swoje własne,

- świadomie i krytycznie uczestniczyć w kulturze europejskiej.

Wykład zaliczany na podstawie oceny z egzaminu pisemnego, który sprawdza znajomość materiału omawianego na wykładzie (10 pytań zamkniętych oraz 2 pytania otwarte, czyli 2/3 oceny) oraz dwóch z czterech wybranych lektur (2 pytania otwarte, 1/3 oceny).

Jeśli sesja egzaminacyjna odbywa się w trybie zdalnym, studenci zaliczają wykład przy pomocy eseju opartego na wybranych lekturach (temat do uzgodnienia z wykładowcą, długość eseju: 11.000-15.000 znaków).

Zaliczenie przy pomocy eseju jest również możliwe dla studentów regularnie uczęszczający na wykład, o ile cała grupa liczy mniej niż 40 osób.

Warunkiem podejścia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń.