Ewolucja ustrojów państwowych i instytucji prawnych - ćwiczenia

obowiązkowe

Ćwiczenia mają poprzez samodzielną pracę na źródłach nauczyć studenta krytycznej ich analizy, dostrzeganie rzeczywistych intencji twórcy norm, możliwości działań przezeń nieprzewidzianych, formułowania własnych sądów i ich uargumentowanej obrony.

w sali

Celem ćwiczeń jest przekazanie pogłębionej wiedzy na temat przekształceń niektórych polskich instytucji ustrojowych i prawnych na tle powszechnym, aby student mógł lepiej zrozumieć uwarunkowania współczesnego ustroju i prawa. Jednocześnie maja one w wprowadzać pojęcia prawne, elementy rozumowania prawniczego oraz wskazywać na niezbędne w pracy prawnika wartości kultury prawnej.

Ćwiczenia prowadzone są w układzie chronologiczno-problemowym. Tematyka zajęć: semestr zimowy: przedmiot i metody uczenia się, przedrozbiorowa Rzeczpospolita i jej ziemie w XIX stuleciu: Księstwo Warszawskie i Królestwo Polskie: ramy terytorialne, narodziny i rozwój konstytucjonalizmu (z elementem porównawczym). Semestr letni: kształtowanie się zalążków nowego Państwa Polskiego pod okupacją austriacką i niemiecką, pierwsze akty konstytucyjne Państwa Polskiego, stabilizacja: uchwalenie konstytucji 1921 r. i jej niewydolność, zamach 1926 r. i próba racjonalizacji ustroju, zwrot w kierunku autorytaryzmu, „konstytucjonalizm” Polski Ludowej, oryginalne rozwiązanie – konstytucja francuska z 1958 r.; „życie po życiu” dawnego prawa polskiego w prawie prywatnym XIX stulecia. Tematyka moze być modyfikowana zależnie od preferencji osoby prowadzacej i zainteresowań grupy.

A. Ajnenkiel, Konstytucje polskie 1791 – 1997, wyd. 2

J. Bardach, B. Leśnodorski, M. Pietrzak, Historia ustroju i prawa polskiego, wyd. VI.

A. Moniuszko, Prawo sądowe Rzeczypospolitej szlacheckiej (XVI–XVIII w.): Zarys wykładu z wyborem źródeł, Warszawa 2017, dostępne:

http://naszestrony.eu/campidoglio/graph/srodki/sadownictwo-rp-szlach.pdf

M. Wąsowicz, Historia ustroju państw Zachodu, wyd. 3 [MW]

M. Wąsowicz, Prawo i obywatel, Warszawa 2015

Literatura dodatkowa do poszczególnych tematów podana w poszczególnych tematach, bądź – przed zajęciami.

Studentka/Student będzie potrafić:

WIEDZA

1. Opisać mechanizmy tworzenia się prawa w jego kontekście historycznym i społecznym

2. Posługiwać się siatką pojęć właściwych dla języka prawnego, definiować podstawowe instytucje prawne w ich historycznym kształcie.

UMIĘJĘTNOŚCI

1. Wyjaśnić genezę i cel konkretnych rozwiązań prawnych

2. Dokonywać egzegezy prostych tekstów prawnych (ustnie i pisemnie)

3. rozpoznać problem prawny i zaproponować jego rozwiązanie

4. potrafić uzasadnić merytorycznie swoje stanowisko w dyskusji

5. potrafić wyjaśnić zagadnienie współczesnych poprzez historyczna genezę

POSTAWY

1. Postrzegać prawo jako wypadkową potrzeb danej społeczności, rozumieć zależność między nim, a postawami etycznymi w niej obecnymi.

2. Rozumieć i krytycznie odnosić się do prezentowanych rozwiązań prawnych

3. Akceptować różnorodność opinii naukowych na temat instytucji i zjawisk prawnych.

Obecność na zajęciach. Bez żadnych konsekwencji dopuszczalne są trzy nieobecności na zajęciach w ciągu całego roku. Większa ich liczba wymaga zaliczenia za pomocą colloquium. Nieobecność na więcej niż połowie zajęć – poza szczególnymi przypadkami losowymi – powoduje brak możliwości zaliczenia ćwiczeń

Colloquium zaliczeniowe dla całej grupy – bez względu na osiągnięcia podczas semestru – na jej życzenie.

Dopuszczenie do egzaminu w terminie zerowym:

1. Obecność na ćwiczeniach i regularna aktywność na nich (ocena bieżąca).

2. Zaliczenie colloquium dopuszczającego (w drugiej połowie kwietnia) – na ocenę minimum dobrą. Jego zakres obejmuje: całość materiału przerobionego na ćwiczeniach.

brak