Pedagogika społeczna

w sali

Celem konwersatorium jest zapoznanie studentów/ek z pedagogiką społeczną, jej obszarami zainteresowania i perspektywą postrzegania świata i edukacji.

Konwersatorium poświęcone jest problemom z zakresu pedagogiki społecznej, której przedmiotem są środowiskowe i kulturowe uwarunkowania procesów wychowawczych. Podczas zajęć studenci/tki zapoznają się z następującymi zagadnieniami:

- geneza i rozwój pedagogiki społecznej w Polsce,

- jej przedmiot, funkcje i zadania,

- podstawowe pojęcia (środowisko i typologia środowisk, siły ludzkie, empowerment, diagnoza społeczna, kompensacja, profilaktyka, pomoc, opieka, ratownictwo, wsparcie),

- najważniejsze środowiska wychowawcze, ich struktura, funkcje i przemiany (rodzina, środowisko lokalne, grupy rówieśnicze, organizacje pozarządowe)

- pedagogika społeczna wobec wyzwań współczesności.

1. M. Cichosz, Pedagogika społeczna. Zarys problematyki, Kraków 2014; s. 50-71.

2. H. Radlińska, Pomoc, ratownictwo, opieka, w: W. Theiss, Radlińska, W-wa 1997 [s. 272-279].

3. M. Konopczyński, W. Theiss, M. Winiarski, Pedagogika społeczna. Przestrzenie życia i edukacji, Warszawa 2010 [M. Winiarski, Pomoc i wsparcie społeczne jako kategorie pedagogiki społecznej, s. 357- 370].

4. T. Pilch, Środowisko lokalne, w: Encyklopedia Pedagogiczna XXI wieku, Warszawa 2005-.

5. K. Kamińska, Artefakty i symbole w przestrzeni miejskiej jako problem badawczy, zadanie edukacyjne i pretekst do animacji kultury, „Studia Pedagogiczne”, LXIX, 2016.

6. T. Szlendak, Socjologia rodziny, r. 5: Rodzina współczesna, Warszawa 2012 (s. 361-407).

7. M. Wiatr, Konteksty refleksyjności współczesnych rodziców, "Teraźniejszość - Człowiek - Edukacja", 2015, nr 3(71) (dostępne online).

8. K. Tubylewicz (red.), Szwecja czyta, Polska czyta, Warszawa 2015 (np. 53-65; 143-179).

9. H. Radlińska, Książka wśród ludzi , Warszawa 1934, r. 5 (125-156), http://bbc.uw.edu.pl/dlibra/doccontent?id=34

10. R. Szarfenberg, Marginalizacja i wykluczenie – panorama językowo-teoretyczna: http://rszarf.ips.uw.edu.pl/pdf/miws_panorama.pdf

11. K. Jasikowska, Po co nam edukacja globalna? W: M. Kuleta-Hulboj, M. Gontarska, Edukacja globalna. Polskie konteksty i inspiracje, Wrocław 2015.

12. U. Markowska-Manista, E. Dąbrowa, Uczeń jako ”Inny” w polskiej przestrzeni edukacyjnej- krytyczne spojrzenie na szkołę w kontekście zróżnicowania kulturowego, „Edukacja Międzykulturowa” 2016, nr 5, s. 34-51.

Po zakończeniu zajęć student/ka będzie potrafiła:

- scharakteryzować przedmiot i zadania pedagogiki społecznej;

- omówić na przykładach wybrane środowiskowe uwarunkowania procesów rozwoju i wychowania i wyjaśnić ich rolę;

- wymienić i opisać ważne problemy społeczno-wychowawcze we współczesnym świecie (w tym problemy globalne);

- posługiwać się poznaną terminologią z zakresu pedagogiki społecznej;

- pracować w grupie nad określonym zadaniem, by zrealizować wyznaczony cel;

- podjąć refleksję nad własnymi silnymi i słabymi stronami (w kontekście przyszłej roli zawodowej) – wykorzystując zaproponowane techniki (np. learning diary);

- refleksyjnie odnosić się do zdobywanej wiedzy, zadawać pytania dotyczące czytanych tekstów i zdobywanej wiedzy.

- obecność i aktywność na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieobecności, każdą następną należy zaliczyć na dyżurze);

- dziennik uczenia się (learning diary).