MNP-Pedagogika ogólna-konwersatorium

obowiązkowe

w sali

Zajęcia mają na celu zaprezentowanie i przybliżenie studentom zagadnień z zakresu pedagogiki ogólnej, szczególnie cywilizacyjno-kulturowych uwarunkowań kształtowania się tożsamości pedagogiki, wielości perspektyw oraz złożonych relacji między teorią a praktyką pedagogiczną.

W trakcie zajęć będą analizowane cywilizacyjno-kulturowe uwarunkowania: powstania i ewolucji tożsamości pedagogiki; zmiany relacji między teorią a praktyką edukacyjną; wielości współczesnych pedagogii i zróżnicowania ich recepcji.

Jako kontekst powyższych tematów pojawia się analiza pedagogicznych implikacji, fundamentalnych dla refleksji edukacyjnej, następujących zagadnień etycznych: Pochodzenie etyki. Podstawowe pojęcia, problemy, opozycje. Etyka a moralność. Działy etyki. Rozumienie dobra w systemach etycznych. Historyczne tradycje etyczne. Natura etyki - realizm, intuicjonizm, naturalizm, relatywizm, subiektywizm. Struktura oceny moralnej - wartość, norma, powinność, sankcja. Prawda w etyce - uzasadnianie norm etycznych. Dylematy etyczne (konflikty wartości). Etyka a prawo i obyczaj. Wartości moralne a profesjonalne - zawodowe kodeksy etyczne. Próby i możliwości uniwersalizacji norm etycznych (etyka praw człowieka). Etyka a polityka - wartości etyczne a cele i interesy polityczne. Możliwość oceny, kryteria etycznej oceny aktów politycznych. Pokój jako wartość - problem "wojny sprawiedliwej", pacyfizm, terroryzm, walka bez przemocy. Równość jako wartość - interpretacje równości, równość a pluralizm, konfliktogenność równości. Sprawiedliwość jako wartość - interpretacje sprawiedliwości, sprawiedliwość a równość. Elementy bioetyki: moralny aspekt cierpienia i śmierci, aborcja, eutanazja, eksperymenty medyczne i genetyczne. Kara śmierci, samobójstwo, prawa zwierząt.

1.Alasdair MacIntyre, Dziedzictwo cnoty. Studium z teorii moralności, PWN, Warszawa 1996, r. II, V.

2.Allan Bloom, Umysł zamknięty, Zysk i S-ka, Poznań 1997, 27-50, 128-162.

3.Charles Taylor, Immanentne kontroświecenie, tłum. A. Pawelec, w: Oświecenie dzisiaj, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak – Fundacja Im. Stefana Batorego, Kraków – Warszawa 1999, s. 46-64.

4.Eric Voegelin, Gnostyckie ruchy masowe naszych czasów, „Odra”, nr 11, 1998r, s. 35-43.

5.Francis Fukuyama, Koniec człowieka. Konsekwencje rewolucji biotechnologicznej, Znak, Kraków 2008, s. 143-233.

6.Immanuel Kant, Co to jest Oświecenie?, w: Tadeusz Kroński, Kant, Wiedza Powszechna, Warszawa 1996, s. 164-173 oraz w: Zbigniew Kuderowicz, Kant, Wiedza Powszechna, Warszawa 2000, s. 194-199.

7.John Rawls, Teoria sprawiedliwości, PWN, Warszawa 1994, s. 12-51.

8.Leo Strauss, Czym jest edukacja liberalna?, „Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria”, nr 1(53), 2005r., s. 217-223 oraz Wykształcenie liberalne i odpowiedzialność, w: tegoż: Sokratejskie pytania, Aletheia, Warszawa 1998, s. 257-277.

9.Leszek Kołakowski, Gdzie jest miejsce dzieci w filozofii liberalnej?, w: tegoż, Moje słuszne poglądy na wszystko, Znak, Kraków 2000.

10.Leszek Kołakowski, O tolerancji, w: tegoż, Mini wykłady o maxi sprawach, Znak, Kraków 1998, s. 35-41.

11.Marek Okólski, Demograficzno-instytucjonalne antynomie współczesności, w: Janusz Reykowski, Tadeusz Bielicki (red.) Dylematy współczesnej cywilizacji a natura człowieka, Zysk i S-ka, Poznań 1997.

12.Michael J. Sandel, Republika proceduralna i nieuwarunkowana jaźń, w: Paweł Śpiewak (red.), Komunitarianie. Wybór tekstów, Aletheia, Warszawa 2004, s. 71-90.

13.Peter Singer, Etyka praktyczna, Książka i Wiedza, Warszawa 2003, r. 4, 7.

14.Tadeusz Bielicki, Pojęcie natury ludzkiej w świetle biologicznej teorii zachowań społecznych, w: Janusz Reykowski, Tadeusz Bielicki (red.) Dylematy współczesnej cywilizacji a natura człowieka, Zysk i S-ka, Poznań 1997.

15.Thomas L. Pangle, Przeciw kanonom i kanoniczności: dialektyka sercem szkolnictwa wyższego, w: tegoż, Uszlachetnianie demokracji, Znak, Kraków 1994, s. 259-309

Efekty kształcenia - umiejętności i kompetencje: interpretacja podstawowej wiedzy o rozwoju pedagogiki i praktyki edukacyjnej (w tym także oświatowej) oraz zmienności i złożoności relacji między teorią i praktyką edukacyjną; poprawne posługiwanie się kategoriami pojęciowymi współczesnej pedagogiki; posługiwanie się podstawowymi ideami, pojęciami i opozycjami w obrębie refleksji pedagogiczno-etycznej.

Student wie, na czym polega problem kształtowania się tożsamości pedagogiki. Ma świadomość problematyczności i "nieoczywistości" podstawowych założeń koncepcji pedagogicznych i etycznych oraz rozumie pedagogiczne implikacje fundamentalnych dla refleksji edukacyjnej zagadnień i kategorii etycznych. Umie odczytać edukacyjną perspektywę napięć i sprzeczności właściwych współczesnej refleksji etycznej, społecznej, politycznej.

Do uzyskania zaleczenia konwersatorium są niezbędne:

- obecność na zajęciach, dopuszczalne dwie nieobecności

- czytanie lektur,

- aktywne uczestnictwo,

- udzielenie podczas zajęć zaliczeniowych poprawnej odpowiedzi na pytania dotyczące analizowanych tekstów,