Terapia psychologiczna dzieci i młodzieży

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	2500-PL-FA-02-07
Kod Erasmus / ISCED:	14.4 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0313) Psychologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Terapia psychologiczna dzieci i młodzieży
Jednostka:	Wydział Psychologii
Grupy:	Psychologia Wychowacza i Rozwoju
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Kierunek podstawowy MISMaP:	psychologia
Skrócony opis:	Celem zajęć jest wprowadzenie studentów do tematu psychoterapii dzieci i młodzieży: zapoznanie studentów z formami i szkołami terapii, podstawowymi zjawiskami, mechanizmami oraz czynnikami leczącymi w psychoterapii dzieci i młodzieży. Zostaną omówione poszczególne szkoły psychoterapii dzieci w szczególności niedyrektywna terapia zabawą, terapia poznawczo-behawioralna oraz oparta o mentalizację. Studenci poznają metody terapii i pracy z rodzicami i rodzinami dzieci i młodzieży, a także uzyskają wiedzę na temat szkoleń i miejsc pracy dla terapeutów dziecięcych.
Pełny opis:	Wprowadzenie do tematu terapii dzieci i młodzieży. Historia, formy i szkoły psychoterapii dzieci i młodzieży. Kwestie etyczne. Podstawowe zjawiska i mechanizmy w terapii dzieci i młodzieży. Czynniki leczące w psychoterapii. Niedyrektywna terapia zabawą. Specyfika pracy terapeutycznej z młodzieżą. Terapia poznawczo-behawioralna dzieci i młodzieży. Terapia akceptacji i zaangażowania. Grupy terapeutyczne dla dzieci i młodzieży. Rodzice a terapia dzieci i młodzieży. Rożne formy pracy z rodzicami i rodziną. Terapia dzieci z zaburzeniami eksternalizacyjnymi (ADHD, zaburzeniami zachowania, zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi) Terapia dzieci z zaburzeniami internalizacyjnymi (lękiem, depresją) i innymi problemami. Terapia dzieci, które doświadczyły przemocy Kończenie terapii dzieci i młodzieży. Szkolenia i miejsca pracy dla terapeutów dziecięcych.
Literatura:	Literatura obowiązkowa: Zalewska, M., Schier, K. (2006) Psychoterapia dzieci i młodzieży. W: Grzesiuk, L. (red) Psychoterapia. Praktyka, Warszawa, Eneteia. Landreth, G. ( 2012). The Art of the Relationship. Routlege. Taylor & Francis Group (wybrane fragmenty) Literatura uzupełniająca: Axline, V. (1986). Play Therapy . Nowy Jork: The Random House Publishing Group Kendal. Terapia dzieci i młodzieży. Procedury poznawczo-behawioralne. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego Kendall P. C., Hedtke, K.A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u dzieci. Gdańsk: GWP Oaklander, V. (1988). Windows To Our Children. Święcicka M., Zalewska M., red. (2005). Problematyka kontaktu w diagnozie i terapii dzieci. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka, t.3.Warszawa: Emu. Kaduson, H., Schaefer Ch. (2001). Zabawa w psychoterapii.
Efekty uczenia się:	Wiedza. Student: Posiada podstawową wiedzę na temat historii, form, szkół psychoterapii dzieci i młodzieży Wie, jakie są podstawowe zasady i dylematy etyczne w psychoterapii dzieci i młodzieży Zna podstawowe zjawiska i mechanizmy w terapii dzieci i młodzieży oraz czynniki leczące w psychoterapii. Posiada wiedzę na temat form pomocy psychologicznej rodzicom i rodzinom dzieci Umiejętności. Student: potrafi posługiwać się podstawowymi technikami sprzyjającymi nawiązaniu akceptującej i empatycznej relacji z dzieckiem Postawy. Student: przyjmuje postawę rozumiejącą, nieoceniającą i empatyczną wobec dziecka oraz jego rodziny.
Metody i kryteria oceniania:	60% - kolokwium sprawdzające wiedzę studentów. 10% - aktywność na zajęciach: branie udziału w dyskusjach oraz udział w ćwiczeniach dotyczących budowania relacji z dzieckiem. 30 % - przeprowadzenie wywiadu z terapeutą dziecięcym lub rodzinnym i przedstawienie na zajęciach lub przygotowanie referatu na wybrany z tematów (temat i literatura do ustalenia z prowadzącym) Warunkiem zaliczenia zajęć jest pozytywny wynik kolokwium i obecność oraz aktywność na zajęciach (dopuszczane są 2 nieobecności).

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.