Kulturowa adaptacja testów

w sali

Kurs dotyczy problematyki kulturowej adaptacji testów psychologicznych. Zawiera teoretyczne podstawy adaptacji kulturowej, związane z tym co wspólne dla porównywanych kultur (etic) i tym co specyficzne dla danej kultury (emic).

Rozważana jest niezależność kulturowa testów.Omawiane są różne konteksty adaptacji oraz różne sposoby i poziomy adaptacji: transkrypcja, translacja, trawestacja, parafraza, rekonstrukcja. Problematyka adaptacji przedstawiona jest na konkretnych przykładach testów.

Kurs dotyczy problematyki kulturowej adaptacji testów psychologicznych. Zawiera teoretyczne podstawy adaptacji kulturowej, związane z tym co wspólne dla porównywanych kultur (etic) i tym co specyficzne dla danej kultury (emic).

Rozważana jest niezależność kulturowa testów.Omawiane są różne konteksty adaptacji oraz różne sposoby i poziomy adaptacji: transkrypcja, translacja, trawestacja, parafraza, rekonstrukcja. Problematyka adaptacji przedstawiona jest na konkretnych przykładach testów.

sylabus:

Problematyka kursu skoncentrowana jest na kulturowej adaptacji testów.Omawiane będą teoretyczne i praktyczne aspekty adaptacji, ilustrowane konkretnymi przykładami.

1. jaki jest cel adaptacji testów: Czy lepiej adaptować , czy konstruować nowy test?

2. Dwa aspekty adaptacji: to co wspólne dla porównywanych kultur (etic)i to co specyficzne dla danej kultury (emic).

3. Czy istnieją testy wolne kulturowo?

4. Różne sposoby adaptacji: transkrypcja, translacja, trawestacja, parafraza, rekonstrukcja.

5. Równoważność testów(oryginału i adaptacji)

6. Wybrane przykłady adaptacji (NEO-PI-R, SUPIN, UMACL, EPQ-R).

7. Proces adaptacji testu: od koncepcji teoretycznej do narzędzia.

Behling, O, Law, K.S. (2000). Translating questionnaires and other research instruments. Problems and solutions. Series: Quantitative Applications in the Social Sciences, Sage Publications.

Ciechanowicz, A. (red.). (1990). Kulturowa adaptacja testów. Warszawa: Polskie Towarzystwo Psychologiczne.

Drwal, R.Ł. (1995). Adaptacja kwestionariuszy osobowości. Część I. Wybrane zagadnienia adaptacji kwestionariuszy osobowości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Hornowska, E., Paluchowski, W.J. (2004). Kulturowa adaptacja testów psychologicznych [w:] J. Brzeziński (red). Metodologia badań psychologicznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Matczak, A. (1994). Diagnoza intelektu, rozdz. 1. Testy neutralne kulturowa (zredukowane kulturowo). Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN

Podręczniki do testów: NEO-PR, PANAS, UMACL (wersje oryginalne i polskie adaptacje) oraz IPP, Carey Temperament Scales (wersje oryginalne).

Wiedza: studenci poznają zasady adaptacji testów psychologicznych, zarówno od strony teoretycznej, jak i od praktycznej - na podstawie różnej kategorii testów. Poznają różne sposoby adaptacji w zależności od celu (np. porównanie międzykulturowe lub diagnoza indywidualna) oraz dowiadują się o trudnościach i ograniczeniach, jakie wynikają z procedury adaptacji. Tematyka zajęć koncentruje się na kulturowym aspekcie konstruowania, adaptacji oraz stosowania testów (kontekst kulturowy na każdym etapie).

Postawy: krytycyzm wobec pseudo adaptacji testów i uczulenie na informacje, czy procedura adaptacyjna była zgodna z zasadami psychometrii; wyczulenie na pewne aspekty związane ze stosowaniem testów psychologicznych, a przede wszystkim na różnice międzykulturowe w tym zakresie

Umiejętności: umiejętność rozróżnienia dobrej i złej adaptacji testu psychologicznego; umiejętność dokonania wyboru rodzaju adaptacji w zależności od celu i od rodzaju testu; umiejętność zastosowania zdobytej wiedzy na konkretnym przykładzie - zaproponowanie i uzasadnienie konkretnej procedury adaptacji.

Zaliczenie na ocenę. Kryteria brane pod uwagę: końcowe kolokwium pisemne (pytania otwarte); wykonanie zadania praktycznego (propozycja konkretnej procedury adaptacyjnej na wybranym przykładzie oryginalnego testu); aktywność na zajęciach. Dodatkowe zadanie (nie obligatoryjne) - wygłoszenie referatu z proponowanej listy tematów, w oparciu o podaną literaturę oraz literaturę wyszukaną przez studenta. Referat oceniony >dobry podnosi ostateczna ocenę o pół stopnia.

procentowo: kolokwium 70% oceny końcowej, zadanie obligatoryjne 15%, aktywność na zajęciach 15%.

90% lub więcej = 5

80-89% = 4.5

70-79% = 4

60-69% = 3.5

50-59% = 3

poniżej 50% = 2