Okcydent vs. Orient. XIX-wieczne korzenie wzajemnej nieufności
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2900-L-OOXIXKW |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.3
|
Nazwa przedmiotu: | Okcydent vs. Orient. XIX-wieczne korzenie wzajemnej nieufności |
Jednostka: | Wydział Historii |
Grupy: |
Przedmioty Historii I stopnia, fakultatywne |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Mile widziane zaliczone warsztaty z zakresu historii powszechnej XIX wieku. Uwaga! Literatura w zdecydowanej większości w j. angielskim, dlatego wymagana jest bierna znajomość tego języka na poziomie B2/C1. Znajomość j. francuskiego mile widziana. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Fakultet dedykowany osobom zainteresowanym relacjami Wschód-Zachód oraz osobom chcącym zdobyć podstawową wiedzę z zakresu XVIII i XIX-wiecznej historii Iranu, Afganistanu, Pakistanu, Azji Centralnej i Kaukazu. |
Pełny opis: |
Zdaniem badaczy takich jak Edward Said czy Jurgen Osterhammel, przełom XVIII oraz XIX wieku był punktem zwrotnym w sposobie postrzegania oraz przedstawiania Wschodu przez zachodnich komentatorów. O ile w epoce nowożytnej na Zachodzie światy te – choć różne – uznawano z reguły za cywilizacyjnie równe, o tyle wraz z chaosem, w którym na przełomie XVIII i XIX wieku pogrążyły się imperia takie jak Imperium Osmańskie, Persja, czy imperium Wielkich Mogołów, przekonanie o równowadze tej zostało zachwiane. Od tej pory postępowy i oświecony Zachód miał zacząć definiować się w kontrze do fanatycznego, despotycznego i zacofanego Wschodu. W przekonaniu tym europejskich komentatorów utwierdzać miały nie tylko wydarzenia polityczne, ale i nauka, literatura piękna oraz podróżnicza. Z drugiej strony XIX-wieczna działalność Europejczyków na Wschodzie walnie przyczyniła do ich demonizacji w oczach ludności Bliskiego Wschodu i Azji Centralnej. Celem kursu jest prześledzenie korzeni współczesnej nieufności między Wschodem a Zachodem. W ramach kursu poruszone zostaną następujące zagadnienia: 1) Zajęcia wstępne – zdefiniowanie regionów będących przedmiotem kursu. Przedstawienie założeń przedmiotu i zasad zaliczenia. 2) Wstęp do historii politycznej regionu: Persja w XIX wieku. 3) Wstęp do historii politycznej regionu: Imperium Wielkich Mogołów w XIX wieku. 4) Źródła fascynacji starożytnym Wschodem na Zachodzie. 5) Zachód w pismach XIX-wiecznych wschodnich myślicieli i literatów. 6) Wschód w pismach XIX-wiecznych zachodnich myślicieli i literatów. 7) Protektorzy czy niszczyciele? Działalność Europejczyków oczami mieszkańców Azji. 8) Miejscem kobiety jest harem? Pozycja kobiety w Azji w XIX wieku. 9) Nietolerancyjny jak Wschód? Ruchy i mniejszości religijne na Wschodzie w XVIII i XIX wieku. 10) ‘Orientalizacja’ vs. ‘Okcydentalizacja’ – współczesne pokłosie XIX-wiecznych podziałów. |
Literatura: |
Literatura zostanie dostarczona grupie w formie elektronicznej na tydzień przed każdymi zajęciami. |
Efekty uczenia się: |
1) Wiedza: - student posiada pogłębioną wiedzę na temat wybranych zagadnień z zakresu historii Europy i Azji XIX w.; - student charakteryzuje różne typy źródeł nowożytnych; - student posiada zaawansowane słownictwo z zakresu angielskiego języka akademickiego. 2) Umiejętności: - student potrafi przeprowadzić samodzielną krytykę źródła nowożytnego napisanego w języku obcym i ocenić jego wartość historyczną; - student potrafi w sposób logiczny uargumentować postawioną przez siebie tezę w oparciu o posiadany materiał źródłowy; - student dostrzega analogie i różnice wynikające z procesów historycznych charakterystycznych dla Europy i Azji okresu nowożytnego. 3) Postawy: - student potrafi prowadzić polemikę w sposób wyważony; i merytoryczny, zarówno w odniesieniu do tez stawianych przez rówieśników, jak i uznanych autorytetów naukowych; - student rozumie złożoność badań nad epoką i konieczność nieustannego dokształcania w celu poznania jak największej liczby perspektyw. |
Metody i kryteria oceniania: |
Merytoryczny wkład w dyskusje prowadzone w trakcie zajęć. Dopuszczalne dwie nieobecności 'bez konsekwencji' oraz dwie dodatkowe z koniecznością odrobienia materiału w ramach dyżuru online. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.