Antropologia współczesności Chorwacji
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3005-KU6AWCH |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.7
|
Nazwa przedmiotu: | Antropologia współczesności Chorwacji |
Jednostka: | Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej |
Grupy: |
Zajęcia specjalnościowe: pierwszy rok studiów magisterskich |
Punkty ECTS i inne: |
4.00
|
Język prowadzenia: | chorwacki |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Student/ka posługuje się językiem chorwackim w stopniu umożliwiającym interpretację źródeł oraz swobodną dyskusję nad zebranym materiałem. Posiada wiedzę o historii Chorwacji i regionu, zwłaszcza najnowszej, oraz orientuje się w najważniejszych zagadnieniach społeczno-politycznych kraju. |
Skrócony opis: |
Zasadniczym celem przedmiotu jest ekscerpcja najistotniejszych elementów składowych współczesnych chorwackich praktyk kulturowych (współczesność rozumiana będzie w tym wypadku jako okres od 2000 roku) z perspektywy antropologii kultury. Ponieważ świadomi jesteśmy nieciągłości, niejednorodności, rozwarstwiania a czasami przypadkowości procesów kulturowych we współczesnym świecie, proponujemy siedem kręgów zagadnień (zakres tematów), z których w każdym roku akademickim zostanie wybrane jedno (ewentualnie dwa) do pogłębionej analizy podczas zajęć. |
Pełny opis: |
Wychodzimy z założenia (za Paulem Rabinowem i Anthonym Stavrianskisem opisanego w „Demands of the Day: On the Logic of Anthropological Inquiry”), że badania nad współczesnością posiadają trzy możliwe fazy: to, co obecne; to, co faktyczne; oraz to, co współczesne. Pierwsza odnosi się do o sytuacji zaobserwowanej przez badacza (zbieranie danych z terenu), druga to problematyzacja tego, co zaobserwowane, trzecia zaś to analiza antropologiczna. W konsekwencji wybrane zagadnienie zostanie wraz ze słuchaczami przeniesione na trzy pola refleksji od obserwacji (zbieranie danych), przez selekcję i kategoryzację (pole namysłu), do konceptualizacji (wiedza). Implikacją przyjętej perspektywy jest założony sposób pracy nad wybranymi zagadnieniami, innymi słowy forma zajęć. Przyjęliśmy, że najbardziej efektywna (zarówno dla słuchaczy, jak i dla prowadzącego) będzie forma laboratorium kulturoznawczego (nawiązując tym samym do takich badaczy jak Charles Peirce, Aby Warburg, a zwłaszcza Claude Lévi-Strauss). Przede wszystkim ze względu na otwartość, która gwarantuje stworzenie warunków, swoistej platformy do swobodnej wymiany refleksji, którą Aleksandra Kil, Jacek Małczyński, Dorota Wolska nazywają „współmyśleniem” („Ku laboratorium humanistycznemu”). „[…] współmyślność – piszą – nie jest stanem, lecz raczej momentem czy zbiorem takich momentów twórczej, efektywnej intelektualnej współpracy. Współmyślność jest przygodna, efemeryczna, zdarzeniowa, trudna do uchwycenia i nie ma gwarancji, że zawsze się uda. Ten rodzaj współpracy wymaga zaufania i chęci bezinteresownego dzielenia się wiedzą, jakkolwiek prostodusznie to brzmi”. Zespołowość (w zbieraniu danych i dyskusji nad nimi), intensywna wymiana refleksji zapewnia, że proces wydobywania wiedzy będzie przebiegał kolektywnie, we współpracy (współmyślności) prowadzącego i słuchaczy. W danym roku będzie wybrany jeden/dwa tematy wiodące, będące przedmiotem wspólnej pracy grupy. Zakres tematów: I. Inny/Obcy (studia postkolonialne) > wykluczenie społeczne > migracja zarobkowa > nowe typy wspólnot (wspólnoty wirtualne w mediach społecznościowych) > mniejszości etniczne, narodowe, seksualne > uchodźcy II. PRZESTRZEŃ (zwrot przestrzenny) > miasto, miejskość, gentryfikacja, suburbanizacja, przemiany modernizacyjne kultury wiejskiej > przestrzeń publiczna – przestrzeń prywatna (dom, zamieszkiwanie) > krajobraz kulturowy > naturokultura > centrum i peryferie > podróż, mobilność, turystyka III. PAMIĘĆ (memory studies) > Zmiana społeczna > Praktyki oraz instytucje pamięci IV. CIAŁO (studia korporalne) > Płeć, seksualność > Jedzenie /kultura kulinarna > Zdrowe życie (poradnictwo, kultura terapeutyczna, sport) > Starość (kulturowe przejawy przemian demograficznych) V. RELIGIA/ RELIGIJNOŚĆ (postsekularyzm) VII. MATERIALNOŚĆ, KONSUMPCJONIZM (antropologia konsumpcji, antropologia rzeczy) |
Literatura: |
Lektury będą dostosowane do wyboru tematu realizowanego w danym roku akademickim. |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA 1. Student będzie potrafił: - definiować przedmiot i zakresu badań antropologii współczesności; - posługiwać się podstawowymi kategoriami badawczymi antropologii w stosunku do współczesnych wydarzeń społecznych i politycznych kraju języka kierunkowego - wyjaśnić mechanizmy wybranych zjawisk społecznych na materiale źródłowym kraju kierunkowego. 2. W stopniu pogłębionym pozna dominujące paradygmaty oraz perspektywy badawcze w naukach humanistycznych oraz zrozumie możliwość ich zastosowania we własnej działalności badawczej i profesjonalnej, związanej z badaniem kultury i języka krajów Słowiańszczyzny zachodniej i południowej. 3. Student będzie miał pogłębioną i uporządkowaną wiedzę o terminologii oraz metodologii nauk podstawowych dla kulturoznawstwa, zwłaszcza antropologii oraz dowie się, jak je wykorzystać w samodzielnym badaniu zjawisk kulturowych, zwłaszcza w wybranym obszarze Słowiańszczyzny. 4. Student pozna bardzo dobrze realia społeczne i polityczne wybranego kraju słowiańskiego w odniesieniu do sytuacji w regionie. 5. Student będzie posiadał pogłębioną wiedzę o funkcjonowaniu sfery publicznej oraz systemie symbolicznym wybranego kraju słowiańskiego z odniesieniem do podobnych zjawisk w regionie UMIEJĘTNOŚCI 1.Student będzie potrafił - dokonywać egzegezy tekstów źródłowych, w języku kraju, którego specjalizację podjął; - dokonać interpretacji mechanizmów kierujących współczesnymi zachowaniami społecznymi z perspektywy antropologii; - przygotować i obronić rozumowanie w oparciu o samodzielnie zebrane, zanalizowane i zintegrowane informacje; - korzystać z dorobku kulturoznawstwa oraz nauk pokrewnych, twórczo nawiązywać do uznanych badań i szkół badawczych w procesie opracowania własnej tezy, obrony stanowiska czy uzasadnienia wniosków płynących z samodzielnie dokonywanej analizy współczesnych zjawisk kulturowych w wybranym obszarze Słowiańszczyzny zachodniej i południowej; - korzystać z metod badawczych właściwych dla różnych dyscyplin obszaru nauk humanistycznych oraz w uzasadniony sposób dokonywać ich syntezy w wieloaspektowych badaniach kultury i języka wybranego kraju słowiańskiego; - interpretować zjawiska współczesnego życia społecznego i politycznego w wybranym kraju słowiańskim w kontekście sytuacji w regionie, przy wykorzystaniu współczesnych teorii i badań kulturoznawczych. 2. W stopniu pogłębionym będzie posiadał wiedzę o zasadach analizy współczesnych tekstów kultury z różnych dziedzin praktyk kulturowych oraz o ich wzajemnych powiązaniach w obrębie danego obszaru Słowiańszczyzny. 3. Student będzie umiał prowadzić uargumentowaną dyskusję z wykorzystaniem merytorycznej argumentacji w języku kierunkowym. Kompetencje społeczne Student będzie potrafił: - rozumieć i krytycznie odnosić się do otaczającej go rzeczywistości; - dostrzegać zjawiska warte popularyzacji lub badania porównawczego z perspektywy kultury polskiej. |
Metody i kryteria oceniania: |
Bieżąca ewaluacja przygotowania i aktywności na zajęciach; prezentacja przygotowana wspólnie przez grupę, przedstawiona i dyskutownia na forum wszystkich grup specjalnościowych; obecność na zajęciach -> możliwe dwie nieobecności w semestrze. Praca pisemna. |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2024/25" (jeszcze nie rozpoczęty)
Okres: | 2025-02-17 - 2025-06-08 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: | (brak danych) | |
Koordynatorzy: | (brak danych) | |
Prowadzący grup: | (brak danych) | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.