Opóźniony lub zaburzony rozwój mowy - dyslalia

seminaria licencjackie

Student powinien znać klasyfikacje zaburzeń mowy oraz mieć podstawową wiedzę na temat etiologii i patomechanizmów - opóźnionego rozwoju mowy i dyslalii

w sali

Student porządkuje zdobytą wiedzę na temat form opóźnionego i rozwoju mowy i zaburzonego rozwoju mowy - w postaci dyslalii. Realizowane przez studenta zadania są próbą opisu i klasyfikowania językowych i pozajęzykowych objawów nieprawidłowości w werbalnym porozumiewaniu się dziecka.

Celem przedmiotu jest rozszerzenie i uporządkowanie wiedzy studentów na temat mechanizmów: opóźnionego rozwoju mowy oraz dyslalii; zapoznanie z metodami i narzędziami stosowanymi w diagnozie i terapii opóźnionego rozwoju mowy lub dyslalii.

Czaplewska E., Milewski S. (red.), (2011), Diagnoza logopedyczna. Podręcznik akademicki, Gdańsk.

Emiluta–Rozya D. (2002), Projekt „Badania Mowy” Ireny Styczek jako pierwowzór Logopedycznego postępowania diagnostycznego. "Szkoła Specjalna", nr 3.

Emiluta – Rozya D. (2008), Modyfikacja zestawienia form zaburzeń mowy H. Mierzejewskiej i D. Emiluty-Rozya [w:] Diagnoza i terapia w logopedii, red. Porayski-Pomsta J., Elipsa, Warszawa.

Emiluta – Rozya D. (1998), Diagnoza logopedyczna dzieci z wadami wymowy, [w:] Wybrane problemy psychologicznej diagnozy zaburzeń rozwoju mowy, red. Rola J., WSPS, Warszawa.

Emiluta-Rozya D. (2007), Opóźniony rozwój mowy a opóźnienie rozwoju mowy, "Poradnik Językowy", z. 8.

Emiluta-Rozya D. (2013), Całościowe badanie logopedyczne z materiałem obrazkowym. Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa.

Gałkowski T. i Jastrzębowska G. (red.) (1999), Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, Uniwersytet Opolski, Opole.

Grabias S. (1994), Logopedyczna klasyfikacja zaburzeń mowy, "Audiofonologia", t. VI, Warszawa – Lublin.

Grabias S. (2001), Perspektywy opisu zaburzeń mowy, [w:] Zaburzenia mowy, red. Grabias S., Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.

Herzyk A. (1993), Mózgowa organizacja języka w ontogenezie. Ujęcie neuropsychologiczne, "Audiofonologia", t.V, Warszawa-Lublin.

Kaczmarek B. (1993), Mowa a kształtowanie się asymetrii mózgowej, "Scholasticus", z. 4-5, Linea, Wrocław-Lublin.

Kania J. (2001), Szkice logopedyczne, Polskie Towarzystwo Logopedyczne, Lublin.

Leonard L., (2005), SLI- Specyficzne zaburzenia rozwoju językowego, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

Mierzejewska H., Przybysz-Piwkowa M. (1997), Rozważania na temat terminologii logopedycznej, [w:] Rozwój poznawczy i rozwój językowy dzieci z trudnościami w komunikacji werbalnej. Materiały z konferencji, Wydawnictwo DiG, Warszawa.

Rocławski B. (1995), Słuch fonemowy i fonetyczny. Teoria i praktyka, Glottispol, Gdańsk.

Rocławski B. (red.) (1991), Opieka logopedyczna od poczęcia, Uniwersytet Gdański, Gdańsk.

Sołtys-Chmielowicz A. (2008), Zaburzenia artykulacji. Teoria i praktyka, Impuls, Kraków.

Zalewska M. (1998), Dziecko z zespołem prostego opóźnienia rozwoju mowy, [w:] Wybrane problemy psychologicznej diagnozy zaburzeń rozwoju mowy, red. Rola J., Wydawnictwo WSPS, Warszawa.

Styczek I. (1979), Logopedia, PWN, Warszawa.

Szeląg E. (1996), Różnice indywidualne a mózgowe mechanizmy mowy. Przegląd badań własnych, "Logopedia", nr 23, Lublin.

Zaleski T. (1992), Opóźniony rozwój mowy u dzieci, PZWL, Warszawa.

Literatura będzie uzupełniana i modyfikowana

WIEDZA

-student pogłębia wiedzę merytoryczną i metodologiczną na temat opóźnienia rozwoju mowy i dyslalii,

- student zdobywa wiedzę na temat prowadzenia badań naukowych, zbierania materiału badawczego i jego analizowania;

UMIEJĘTNOŚCI

-potrafi samodzielnie stawiać hipotezy badawcze i weryfikować je poprzez dobór właściwych narzędzi badawczych

-potrafi samodzielnie opisywać, analizować językowe i pozajęzykowe objawy opóźnionego rozwoju mowy oraz dyslalii

-potrafi w sposób logiczny i uporządkowany przedstawić przebieg działań badawczych

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

-rozumie konieczność rzetelnego prowadzenia badań

-kształtuje umiejętność współpracy z innymi specjalistami w celu przeprowadzenia rzetelnego procesu diagnozowania i tworzenia skutecznego procesu usprawniania

-kształtuje umiejętność współpracy z rodziną, opiekunami dziecka

-obecność na zajęciach;

-realizacja zadań praktycznych;

-postęp w pisaniu pracy;

-egzamin ustny licencjacki.