Metodyka postępowania logopedycznego

obowiązkowe

w sali

Celem jest zaprezentowanie ogólnych zasad i przebiegu diagnozy oraz terapii logopedycznej.

Ćwiczenia poświęcone są etapom postępowania logopedycznego, począwszy od diagnozy logopedycznej, przez ustalenie indywidualnego planu terapeutycznego i ewaluacji terapii. Zajęcia będą miały część teoretyczną i część praktyczną. Podczas zajęć będą omawiane następujące zagadnienia:

1. Status logopedy w Polsce i organizacja jego pracy.

2. Diagnoza logopedyczna – zasady i metody jej przeprowadzania.

3. Postępowanie logopedyczne w przypadku:

• dyslalii,

• dyzartrii,

• niedokształcenia mowy pochodzenia korowego,

• afazji,

• niedokształcenia mowy w autyzmie,

• niedokształcenia mowy towarzyszące niepełnosprawności intelektualnej,

• niedokształcenia mowy w przypadku niedosłuchu;

Projektowanie programu indywidualnej terapii logopedycznej, konspektów zajęć, pomocy dydaktycznych.

4. Kryteria wyboru metod i pomocy logopedycznych.

5. Zasady współpracy z rodziną i innymi specjalistami.

Bieńkowska K., 2012, Jak dzieci uczą się mówić, Warszawa.

Błeszyński J.J. (red.), 2008, Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Kraków.

Cieszyńska J., Korendo M., 2012, Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulacja rozwoju dziecka. Od noworodka do 6 roku życia, Karków.

Cytowska B., Winczura E., 2016, Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka, Kraków.

Czaplewska E., Milewski S., 2011, Diagnoza logopedyczna, Sopot.

Dołęga Z., 2003. Promowanie rozwoju mowy w okresie dzieciństwa. Prawidłowości rozwoju, diagnozowanie i profilaktyka, Katowice.

Emiluta-Rozya D., 1994, Wspomaganie rozwoju mowy dziecka w wieku przedszkolnym, Warszawa.

Franczyk A., Krajewska K., 2002, Program psychostymulacji dzieci w wieku przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju mowy, Kraków.

Gruszczyk-Kolczyńska E., 2000, Wspomaganie rozwoju umysłowego trzylatków i dzieci starszych wolniej rozwijających się, Warszawa.

Jodzis D., 2013, Dysfunkcje integracji sensorycznej a sprawność językowa dzieci w młodszym wieku szkolnym, Gdańsk.

Kaczorowska-Bray K., Milewski S. (red.), 2016, Wczesna interwencja logopedyczna, Gdańsk.

Rocławski B. (red.), 1991, Opieka logopedyczna od poczęcia, Gdańsk.

Wiedza:

Studenci:

• znają terminologię z zakresu metodyki terapii logopedyczne,

• rozumieją zasady i sposoby organizowania opieki logopedycznej,

• znają budowę konspektu zajęć logopedycznych, z

• nają różnorodne metody i techniki terapii mowy.

Umiejętności

Studenci:

• potrafią diagnozować poszczególne zaburzenia mowy,

• potrafią tworzyć indywidualne programy terapii zaburzeń mowy,

• poprawnie projektują konspekty zajęć logopedycznych,

• potrafią prowadzić dokumentację przebiegu terapii logopedycznej.

Kompetencje społeczne

Studenci:

• w twórczy sposób potrafią projektować zajęcia logopedyczne,

• refleksyjnie analizują sytuację dziecka poddanego terapii,

• dostosowując jej program do jego indywidualnych potrzeb.

- obecność na zajęciach oraz aktywne uczestnictwo w zajęciach

- praca indywidualna i w zespole: realizowanie w ramach zespołu zadań, które danemu zespołowi wyznaczył prowadzący

- ustne przedstawienie wyników pracy w zespole w postaci krótkiej prezentacji podczas zajęć

- zaliczenie pisemne