Warsztaty językowo-tłumaczeniowe C hiszpański poziom III
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3201-1WJTCH3 |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.0
|
Nazwa przedmiotu: | Warsztaty językowo-tłumaczeniowe C hiszpański poziom III |
Jednostka: | Instytut Lingwistyki Stosowanej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Zaliczenie DKK i WJT w sem. 5. Znajomość języka polskiego (A) na poziomie C2, a obcego (B) przynajmniej na poziomie C1. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest doskonalenie podstawowych umiejętności przekładu pisemnego (60 h) nieliterackich tekstów niespecjalistycznych między językiem polskim a obcym, oraz wykształcenie podstawowych umiejętności tłumaczenia ustnego (30h). Tematyka: krajoznawcza, kulturalna, społeczno-ekonomiczna, polityczna. Kierunki tłumaczenia: B–A, a także A–B. Główne treści: tłum. pisemne – techniki i strategie tłumaczenia, typy tekstów, problem leksyki bezekwiwalentnej, podstawowe umiejętności z zakresu pragmatyki – kontynuacja; zagadnienia parafrazy, poszukiwania ekwiwalentów, synonimów, frazeologii, łączliwości; tłum. ustne – rodzaje i formy tłumaczenia ustnego, warsztat oraz podstawowe strategie i techniki tłumacza ustnego. Studenci wykonują samodzielnie i w grupach tłumaczenia pisemne tekstów o wskazanej tematyce oraz ćwiczenia służące rozwijaniu kompetencji translatorskich. W ramach zajęć z przekładu ustnego wykonują ćwiczenia przygotowawcze i tłumaczą teksty ćwiczeniowe. |
Pełny opis: |
Warsztaty językowo-tłumaczeniowe jęz. B, tematyka: krajoznawcza, kulturalna, społeczno-ekonomiczna, polityczna. Kierunki tłumaczenia: B–A, a także A–B. Nakład pracy studenta: Nakład pracy studenta: 3x30=90 h godzin kontaktowych; 3x30=90 h przygotowanie do zajęć i do zaliczenia Łącznie ok. 180 godzin = 6 ECTS. MODUŁY TŁUMACZENIA PISEMNEGO Celem zajęć jest dalsze rozwijanie przez studentów podstawowych umiejętności z zakresu przekładu nieliterackich tekstów niespecjalistycznych w zakresie wyżej wymienionej tematyki. Główne treści nauczania: 1. Analiza tekstu wyjściowego, ze szczególnym uwzględnieniem występujących w nim struktur zdaniowych i słownictwa; 2. Poszukiwanie ekwiwalentów w języku docelowym i ich ocena; 3. Weryfikacja łączliwości; korzystanie z tekstów paralelnych i analogicznych, dostępnych korpusów, itd.; 4. Techniki i strategie tłumaczenia (parafrazowanie, transformacje składniowe na poziomie zdania i akapitu, operowanie szykiem jako wykładnikiem struktury tematyczno-rematycznej oraz adekwatnymi środkami spójności; techniki stosowane w odniesieniu do leksyki bezekwiwalentnej (problem odmienności realiów kulturowych) – kontynuacja; 5. Typy i rodzaje tekstów, identyfikacja rejestru, stylu i jego wykładników oraz sposoby ich oddania w tłumaczeniu – kontynuacja; 6. Problemy pragmatyki przekładu specyficzne dla tematyki i typu tekstów. 7. Wymogi edytorskie, weryfikacja i korekta tekstów. FORMY PRACY: analiza tekstu wyjściowego, analiza porównawcza tekstu opublikowanego tłumaczenia z oryginałem; samodzielne wykonanie przekładu (w domu, na zajęciach) i jego omówienie; praca z tekstem paralelnym lub analogicznym i innym materiałem źródłowym; identyfikacja i korekta błędów w pracach własnych oraz materiałach ilustracyjnych dostarczonych przez wykładowcę; ćwiczenia zapobiegające interferencji, ćwiczenia mające na celu uzyskanie kohezji i koherencji tekstu; przygotowanie glosariusza; praca projektowa (zespołowa). W przypadku braku możliwości prowadzenia zajęć w formie stacjonarnej zajęcia będą się odbywać przy użyciu narzędzi komunikacji na odległość, najprawdopodobniej Google Meet oraz innych zalecanych przez UW. TEMATYKA TEKSTÓW: 1. Teksty krajoznawczo-geograficzne – przewodniki, foldery, strony internetowe, reklamy turystyczne, teksty prasowe itp. 2. Teksty związane z kulturą – artykuły prasowe, ulotki i foldery dotyczące wydarzeń kulturalnych, strony internetowe, recenzje itp. 3. Teksty społeczno-ekonomiczno-polityczne – artykuły prasowe, publicystyka, przemówienia itp. 4. Proste analizy, dokumenty i sprawozdania, korespondencja handlowa. MODUŁ TŁUMACZENIA USTNEGO Celem zajęć z tłumaczenia ustnego jest wykształcenie podstawowych umiejętności potrzebnych do wykonywania tłumaczenia konsekutywnego. Główne treści nauczania: umiejętność koncentracji na treści tekstu oraz podzielności uwagi, rozumienia globalnego i wybiórczego (informacje zasadnicze, poboczne i nieistotne), zapamiętywanie zasadniczej treści wystąpienia z wykorzystaniem technik mnemonicznych, logiczne, zrozumiałe i poprawne językowo formułowanie zapamiętywanej treści. FORMY PRACY: Studenci wykonują ćwiczenia przygotowawcze i tłumaczą ustnie teksty ćwiczeniowe (rezultaty podlegają samoocenie, ocenie nauczyciela i grupy); praca o charakterze praktycznym i interaktywnym – teksty ćwiczeniowe przygotowywane i prezentowane przez samych studentów i prowadzącego (teksty własne i nagrania; demonstracja przykładowego tłumaczenia, przykładowej notacji oraz przykładowej analizy przez prowadzącego). TYPY TEKSTÓW: teksty monologowe i dialogowe o charakterze ogólnym – informacyjne, narracyjne i argumentacyjne, całe lub ich fragmenty do 3 min (ok. 1 str. maszynopisu) oraz nagrania wystąpień/przemówień autentycznych (np. materiały dydaktyczne SCIC [Dyrekcji Generalnej UE ds. Tłumaczen Ustnych] oraz nagrania z wielojęzycznej multimedialnej bazy Speech Repository SCIC EU, wybrane wystąpienia z sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ), dyskusje, prezentacje. WYMAGANIA NA ZALICZENIE OBU RODZAJÓW MODUŁÓW: obecność i zadowalająca praca na zajęciach, systematyczne przygotowywanie przekładów na zajęcia, terminowe wykonanie zadowalających przekładów wskazanych tekstów oraz innych zadań, w tym – przekładu semestralnego lub udziału w pracy zespołowej; zaliczenie śródsemestralnych testów kontrolnych i sprawdzianu końcowego; zadowalające wykonanie ćwiczeń przygotowujących oraz tłumaczenia ustnego. |
Literatura: |
Zajęcia mają charakter warsztatowy i do zaliczenia przedmiotu nie jest wymagana literatura obowiązkowa. Na zajęciach korzystamy ze słowników jedno- i dwujęzycznych, słowników jęz. polskiego, leksykonów i encyklopedii, tekstów paralelnych i analogicznych, korpusów językowych. Literatura zalecana – ogólna Bańko M. 2009 Słownik dobrego stylu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Bednarczyk A. 1999 Wybory translatorskie. Łódź: Wyd. UŁ. Pisarska A., Tomaszkiewicz T. 1996 Współczesne tendencje przekładoznawcze. Poznań: Wyd. Naukowe UAM. Podracki J., Gałązka A. 2002 Słownik interpunkcyjny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Tabakowska E. 1999 O przekładzie na przykładzie. Rozprawa z Europą Normana Daviesa. Kraków: Znak. Tryuk M. 2007 Przekład ustny konferencyjny. Warszawa, PWN. Tryuk M. 2006 (red.) Teoria i dydaktyka przekładu konferencyjnego. Warszawa: Wyd. Takt. Literatura w języku hiszpańskim: García Yebra V. 1989 En torno a la traducción. Madrid: Gredos. García Yebra V. 1994 Teoría y práctica de la traducción. Madrid: Gredos. Hurtado Albir A. 2011 Traducción y traductología. Madrid: Cátedra. Piñero Piñero G. 2008 Lengua, lingüística y traducción. Granada: Comares. Rojo López A. M. 2013 Diseños y métodos de investigación en traducción. Madrid: Síntesis. |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA: Po ukończeniu zajęć przedmiotu student dysponuje szerszą niż w semestrze 5. wiedzą z zakresu metodyki tłumaczenia pisemnego, także w tłumaczenia na język obcy: - zna etapy tłumaczenia, - zna zasady korzystania z różnorodnych źródeł, - rozpoznaje najważniejsze problemy konfrontacji przekładowej w językach A i B, - opanował w języku rodzimym i obcym słownictwo i wyrażenia związane z dziedzinami będącymi przedmiotem nauczania w semestrze. UMIEJĘTNOŚCI: Po ukończeniu kursu student zdobył umiejętność sprawniejszego niż po semestrze 5. tłumaczenia pisemnego tekstów niespecjalistycznych z jęz. obcego na polski oraz potrafi przełożyć prosty tekst niespecjalistycznych (w zakresie w/w dziedzin) z języka polskiego na jęz. obcy: - potrafi praktycznie zastosować wiedzę z zakresu metodyki tłumaczenia, - umie dokonać analizy tekstu wyjściowego (pod kątem obecności elementów kulturowych, leksyki bezekwiwalentnej, elementów podlegających transferowi); - potrafi stosować różnorodne techniki i strategie tłumaczeniowe, - umie zredagować tekst docelowy w jęz. polskim, ze szczególną dbałością o kulturę słowa i szatę graficzną. - także przy tłumaczeniu na język obcy umie stosować parafrazę i sprawnie operować szykiem, unika kalkowania struktur, umie poszukiwać ekwiwalentów i oceniać ich wartość, potrafi sprawdzać występowanie kolokacji, sprawnie operuje słownictwem z dziedzin będących przedmiotem nauczania w semestrze; - umie tłumaczyć konsekutywnie bez notacji monologi oraz dialogi o tematyce ogólnej i długości do 3 min. z języka obcego na polski oraz z polskiego na obcy; - zna podstawy notacji tłumaczeniowej. KOMPETENCJE SPOŁECZNE: - Student wykonuje tłumaczenia pisemne i ustne zgodnie z zasadami etyki zawodowej; - zna dobre praktyki obowiązujące na rynku i rekomendowane przez organizacje zawodowe tłumaczy. |
Metody i kryteria oceniania: |
Jest to przedmiot koordynowany, zatem do jego zaliczenia niezbędne jest uzyskanie oceny pozytywnej od wszystkich wykładowców prowadzących poszczególne moduły. MODUŁY PISEMNE: Oceny z prac cząstkowych; ocena ciągła (podstawa: kontrola obecności, bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność oraz wykonywane samodzielnie tłumaczenia pisemne, śródsemestralne pisemne testy kontrolne, końcowy sprawdzian pisemny, tłumaczenie semestralne, glosariusze i listy terminologiczne). Każdy z ewentualnych wymogów musi zostać spełniony z osobna, dlatego nie określa się ich udziału w ocenie. Kryteria oceny tłumaczeń pisemnych: Oceniany jest aspekt tłumaczeniowy, pragmatyczny, językowy i formalny. 99% – 100 – 5! 98% – 91% – 5 90% – 86% – 4,5 85% – 76% – 4 75% – 71% – 3,5 70% – 60% – 3 poniżej – 2 (nzal). MODUŁ USTNY: Ocena zajęć z tłum. ustnego: obecność na ćwiczeniach i aktywne w nich uczestnictwo, przygotowanie wystąpień do 3 minut w jęz. obcym, uzyskanie pozytywnej oceny trzyminutowego tłumaczenia tekstu z języka obcego na język polski. Kryteria oceny i warunki zaliczenia tłumaczenia ustnego: spełnienie w stopniu co najmniej zadowalającym wszystkich wymogów w zakresie: - zachowania treści (spójność, logiczność, wierność, kompletność) – 60% - poprawności językowej (rejestr, terminologia, składnia itp.) – 20% - sposobu prezentacji (w tym płynności, intonacji, panowania nad głosem, czasu wypowiedzi) – 20%. Zaliczenia poprawkowe odbywa się na tych samych zasadach, co zaliczenie w pierwszym terminie, chyba że nie jest to możliwe lub prowadzący w sylabusie zajęć dla grupy zajęciowej określi inne warunki. Dopuszczalne 2 nieobecności na każdy blok 30 g.; w wypadku przekroczenia liczby 2 nieobecności w semestrze prowadzący ma prawo odmówić zaliczenia zajęć |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.