Sceniczne interpretacje literatury
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3202-S1WSI21o |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.205
|
Nazwa przedmiotu: | Sceniczne interpretacje literatury |
Jednostka: | Katedra Rusycystyki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | rosyjski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest zaprezentowanie i omówienie wybranych inscenizacji dzieł literatury. W ich trakcie student zapoznaje się z tekstami literackimi i ich różnymi realizacjami. Zajęcia prezentują relacje między tekstem literackim i realizacją sceniczną (a także ekranizacją), wskazują różnice między poszczególnymi interpretacjami. Zapoznają też z przemianami teatru, różnymi teoriami, formami (również tymi najnowszymi). Mają przygotować studenta do świadomego odbioru zjawisk teatralnych i recepcji spektakli. |
Pełny opis: |
W trakcie zajęć omawiane będą następujące zagadnienia: Teatr jako interpretator dzieła literackiego. Dramat-realizacja-adaptacja-widowisko. Teatralna teoria dramatu. Zarys historii teatru. Pamięć teatru. Arcydzieła literatury w teatrze. Klasyczne interpretacje klasyki. Przemiany w teatrze – przewartościowania klasyki (nowe interpretacje Rewizora, Maskarady, Borysa Godunowa, Wilków i owiec i in.) Dramaturgia Czechowa – od MCHAT-u do spektakli ulicznych Modernistyczne inspiracje – dramaturgia przełomu XIX i XX wieku we współczesnym teatrze Współczesne wizje teatru (eksperymenty Kolady i Wyrypajewa) Musical, opera, pantomima – nowe oblicza klasyki. |
Literatura: |
1 J. Bab, Teatr współczesny, przeł. E. Misiołek, Warszawa 1953. 2 J. Brach-Czaina, Na drogach dwudziestowiecznej myśli teatralnej, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź1975. 3 B. Mucha, Historia teatru rosyjskiego, Łódź 2002. 4 A.Nicoll, Dzieje dramatu, przeł. H. Krzeczkowski, W. Niepokólczycki, J. Nowacki, Warszawa 1983. 5 A.Nicoll, Dzieje teatru, przeł. A. Dębnicki, Warszawa 1974. 6 J. L. Styan, Współczesny dramat w teorii i scenicznej praktyce, przeł. M. Sugiera, Wrocław – Warszawa – Kraków 1995. 7 Teatr – widowisko, pod red M. Fik, Warszawa 2000 8 Z. Raszewski, Teatr w świecie widowisk. Dziewięćdziesiąt jeden listów o naturze teatru, Warszawa 1991. 9 Problemy teorii dramatu i teatru, pod red. J. Deglera, Wrocław 1988. Teksty omawianych utworów oraz zapis realizacji scenicznych. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: -student ma wiedzę o historii dramatu i teatru rosyjskiego - student ma wiedzę o związkach i relacjach między tekstem i spektaklem - student zna podstawowe tendencje rozwojowe dramatu i teatru rosyjskiego - student ma wiedzę o dramacie i teatrze współczesnym - student ma wiedzę o miejscu dramaturgii i teatru rosyjskiego w historii teatru europejskiego Umiejętności: - student potrafi przyporządkować spektakle do poszczególnych nurtów teatralnych - student potrafi przyporządkować utwory dramaturgiczne do poszczególnych nurtów przemian - student potrafi omówić zjawiska teatralne charakterystyczne dla omawianego okresu Kompetencje społeczne -student prawidłowo identyfikuje utwory dramaturgiczne w kontekście literackim i teatralnym - student prawidłowo identyfikuje zjawiska teatralne - student świadomie uczestniczy w życiu teatralnym |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie ustne Liczba pytań: 3. II. Punktacja pytań: od 3 do 0. III. Przelicznik punktów na oceny: 4,5-5 pkt. – dst (3,0) 5,5-6 pkt. – dst+ (3,5) 6,5-7 pkt. – db (4,0) 7,5-8 pkt. – db+ (4,5) 8,5-9 pkt. – bdb (5,0) 9+ pkt. – bdb! (5!) Pkt. 3 Student: charakteryzuje zagadnienie z wykorzystaniem różnych wyznaczników przywołuje nazwiska przedstawicieli (również drugoplanowych) wykazuje szczegółową znajomość treści lektur i spektakli, przeprowadza całościową analizę, podaje różne stanowiska badawcze. Wypowiedź ma charakter spontaniczny, całościowy, przemyślany, student szeroko posługuje się terminologią specjalistyczną. Pkt. 2 Student: charakteryzuje zagadnienie, wykazuje znajomość treści lektur spektakli, przeprowadza analizie. Wypowiedź ma charakter płynny, student posługuje się terminologią specjalistyczną. Pkt. 1 Student: w ograniczonym zakresie, po zadaniu pytań dodatkowych charakteryzuje zagadnienie, wykazuje podstawową znajomość treści lektur i spektakli, przeprowadza analizę na poziomie podstawowym (odwołując się jedynie do treści), wymienia jedynie niektórych przedstawicieli, wskazuje jedynie konstytutywne cechy. Wypowiedź jest urywana; składa się z informacji niepowiązanych ze sobą, student wymaga naprowadzania przez egzaminatora. Wymogi na ocenę 5! - 3 pkt. za każde pytanie, - spełnienie wymogów za 3 pkt. oraz dodatkowo: wiedza i umiejętności spoza programu nauczania, znajomość lektur spoza listy lektur, odwołania do literatury światowej. Student ma prawo do 2 nieusprawiedliwionych nieobecności, każda następna wymaga złożenia usprawiedliwienia. O uznaniu nieobecności decyduje wykładowca. Przekroczenie nieobecności usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych na 50% zajęć może być podstawą do niezaliczenia przedmiotu. Warunki zaliczenia przedmiotu w terminie poprawkowym są takie same jak w terminie I. W przypadku braku możliwości prowadzenia zajęć w formie stacjonarnej zajęcia będą odbywać się przy użyciu narzędzi komunikacji na odległość, najprawdopodobniej Google Meet oraz innych zalecanych przez UW. |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.