Literatura i władza
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3202-S2WLW11o |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.2
|
Nazwa przedmiotu: | Literatura i władza |
Jednostka: | Katedra Rusycystyki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Skrócony opis: |
Zajęcia polegają na analizie wybranych dzieł i zagadnień literackich w XIX i pierwszej połowie XX wieku z punktu widzenia sprawowania władzy w Rosji. Zajęcia prowadzą do usystematyzowania i przedstawienia w chronologiczno-problemowym porządku relacji przywódców Rosji i ZSRR z pisarzami. |
Pełny opis: |
1. Wprowadzenie. Pozycja pisarza w Rosji w XIX w. Znaczenie literatury w XIX w. 2. Mikołaj I i literatura. Dekabryści. Car cenzorem Aleksandra Puszkina. 3. Literatura na służbie władzy. Od buntownika do poplecznika: Piotr Wiaziemski, Tadeusz Bułharyn. Aleksander Puszkin i Nikołaj Gogol? 4. Krytyka caratu. Nikołaj Gogol, Michaił Sałtykow-Szczedrin 5. Fiodor Dostojewski. Zesłaniec. Biesy z punktu widzenia historyka 6. Lew Tołstoj i tołstoizm 7. Pisarze a I wojna światowa. Propaganda i opis. Michaił Szołochow 8. Rewolucja i literatura. Władimir Majakowski. 9. Maksim Gorki. 10. Literatura i kreowanie rzeczywistości 11. Stalin-czytelnik i „przyjaciel” pisarzy. 12. Stosunek pisarzy do władzy w latach 20-30 XX wieku: Boris Pasternak, Michaił Bułhakow i Michaił Zoszczenko. 13. Na służbie sowietom. 14. Protest przeciwko ZSRR. Represje i śmierć pisarzy. 15. Pisarze w łagrach. |
Literatura: |
W. Woroszylski, Kto zabił Puszkina, Warszawa 1991 B. Sarnow, Stalin i pisateli, t. 1-4, Moskwa 2008-09 A. Semczuk, Lew Tołstoj, Warszawa 1981 P. Basinskij, Strasti po Maksimu, Moskwa 2009 K. Schlögel, Terror i marzenie. Moskwa 1937, tłum. I. Drozdowska-Broering, Poznań 2012 F. Westerman, Inżynierowie dusz, tłum. S. Paszkiet, Warszawa 2007. M. Lemke, Nikołajewskije żandarmy i litieratura 1826-1855, Sankt-Petersburg 1908 Russkij konserwatizm XIX stolietia, red. W. Grosuł, Moskwa 2000. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: − student ma szczegółową wiedzę na temat stosunku władzy do literatury rosyjskiej w XIX i pierwszej połowie XX wieku (okresy, tendencje, ewolucja); − student zna omawiane dzieła literackie, twórczość poszczególnych pisarzy; problemy; tło historyczno-literackie powstawania wybranych utworów. − student zna treść omawianych lektur, które były szczególnie ważne dla caratu i przywódców ZSRR, − student zna dorobek wybranych polskich, rosyjskich i zachodnioeuropejskich badaczy literatury rosyjskiej zajmujących się tą tematyką, powołuje się na ich podstawowe prace i ustalenia. − student zna problemy z jakimi zmagali się opozycyjni pisarze − student posiada wiedzę na temat statusu pisarzy Umiejętności: − student w sposób szczegółowy charakteryzuje stosunki władzy do pisarzy w poszczególnych okresach, − student wyjaśnia, dlaczego władzy zależało na lojalnych pisarzach − student charakteryzuje dzieła literackie reprezentatywne dla pisarzy oddanych władzy i opozycjonistów oraz umieszcza je w szerszym kontekście historycznym oraz kulturowym i literackim, − student stosuje podstawową terminologię literaturoznawczą i historyczną, - student potrafi wyszukiwać informacje z różnych źródeł na temat omawianych zagadnień, − student potrafi wyjaśnić genezę i znaczenie omawianych problemów, − student posiada umiejętność systematycznej pracy. Kompetencje społeczne: − student ma świadomość roli i znaczenia literatury dla władzy, − student ma świadomość roli pisarzy w dziejach państwa, − student ma potrzebę rozwijania własnych zainteresowań czytelniczych oraz świadomość współodpowiedzialności za rozwój czytelnictwa. − student ma świadomość roli, jaką odgrywa literatura w kierowaniu państwem |
Metody i kryteria oceniania: |
Test. Ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność). Kontrola obecności. |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.