Teoria kultury (przegląd teorii)
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3224-D3TEOKULT |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Teoria kultury (przegląd teorii) |
Jednostka: | Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Zajęcia te mają charakter komplementarny wobec zajęć Wstęp do kulturoznawstwa i realizowane są w formie wykładu. Ich celem jest prezentacja najważniejszych kierunków, orientacji, ujęć teoretycznych i formacji intelektualnych w dziejach humanistycznej i naukowej refleksji nad kulturą. Ich program obejmuje także prezentację sylwetek najwybitniejszych twórców myśli kulturoznawczej. |
Pełny opis: |
Zajęcia te mają charakter komplementarny wobec zajęć Wstęp do kulturoznawstwa i realizowane są w formie wykładu. Ich celem jest prezentacja najważniejszych kierunków, orientacji, ujęć teoretycznych i formacji intelektualnych w dziejach humanistycznej i naukowej refleksji nad kulturą, a w tym np.: koncepcje G. Vico, J.-J. Rousseau i J.G. Herdera, romantyzm, ewolucjonizm, dyfuzjonizm, psychologizm, marksizm, historyzm, funkcjonalizm, podejścia akcjonistyczne i procesualne, relatywizm i jego rozgałęzienia oraz strukturalizm, ze szczególnym uwzględnieniem tych, które do dziś są przedmiotem dyskusji i źródłem inspiracji. Zajęcia ukazują historyczną niejednorodność tej refleksji i wyłonienie się z niej ujęcia antropologicznego, sięgają więc po elementy perspektywy socjologicznej, etnograficznej i historycznokulturowej. Ich program obejmuje także prezentację sylwetek najwybitniejszych twórców myśli kulturoznawczej. Przedmiotem zajęć będą następujące zagadnienia: 1. O wyobraźni antropologicznej. Przesłanki i problemy teorii kultury. 2. Źródła myśli kulturoznawczej: J.-J. Rousseau, J. G. Herder, romantyzm. 3. Sprzeczności ewolucjonizmu: Charles Darwin, Lewis H. Morgan i Edward B. Tylor. 4. Po ewolucjonizmie: kontynuacje, krytyki, przełom antypozytywistyczny, funkcjonalizm. 5. Franz Boas i echa jego koncepcji: od relatywizmu kulturowego do antropologii kognitywnej. 6. Język i kultura: od Kursu językoznawstwa ogólnego do teorii komunikacji – wielowymiarowe konsekwencje zwrotu lingwistycznego. 7. Strukturalizm Claude'a Levi-Straussa i jego krytyka. 8. Wektory poststrukturalizmu: semiologia Rolanda Barthesa i dyskurs Michela Foucaulta, Pierre Bourdieu, Jacques Derrida, jacques Lacan. 9. Szkoła komunikacji z Toronto. 10. Perspektywa feministyczna w badaniach nad kulturą. 11. „Opis gęsty” Clifforda Geertza czyli antropologia interpretatywna. 12. Zwrot performatywny, dramat społeczny i koncepcje Victora Turnera. 13. Teorie praktyki:Pierre Bourdieu i Michel de Certeau. 14. Teoria postkolonialna: Edward W. Said i Gayatri Chakravorty Spivak. 15. Wiedzy o kulturze kondycja ponowoczesna: od paradygmatów do gier językowych. |
Literatura: |
Literatura podstawowa Barnard A., Antropologia. Zarys teorii i historii, Warszawa 2006 (lub późniejsze wydania). Deliège R., Historia antropologii. Szkoły, autorzy, teorie, Warszawa 2011. Krawczak E., Antropologia kulturowa. Klasyczne kierunki, szkoły i orientacje, Lublin 2007. Nowicka E., Świat człowieka - świat kultury, Warszawa 2006. Paluch A. K., Mistrzowie antropologii społecznej. Rzecz o rozwoju teorii antropologicznej, Warszawa 1990. Szacki J. Historia myśli socjologicznej, Warszawa 2002. Literatura uzupełniająca Barnard A. i Spencer J. (red.), Encyklopedia antropologii społeczno-kulturowej, Warszawa 2012. Eller J. D., Rozdział 3. Początki antropologii kulturowej, [w:] tegoż, Antropologia kulturowa, Kraków 2012, s. 71-102. Inglis F., Kultura, seria „Key concepts, Warszawa 2007. Mencwel A., Wstęp: wyobraźnia antropologiczna, [w:] Godlewski G., Kolankiewicz L., Mencwel A., Rodak P., Antropologia kultury. Zagadnienia i wybór tekstów, Warszawa 2005, s. 9-20. Mencwel A., Godlewski G., Kołakowski A. i inni (red.), Kulturologia polska XX wieku, tom 1: A-K, Warszawa 2013. Mencwel A., Godlewski G., Kołakowski A. i inni (red.), Kulturologia polska XX wieku, tom 2: L-Ż, Warszawa 2013. Nowicka E. i Głowacka-Grajper M., Słowo wstępne [w:] tychże (red.) Świat człowieka – świat kultury. Antologia tekstów klasycznej antropologii, s. 9-67. Staszczak Z., Słownik etnologiczny: terminy ogólne, Warszawa 1987. |
Efekty uczenia się: |
W odniesieniu do specjalnościowych efektów kształcenia po ukończeniu kursu student: 1) posługuje się terminologią i podstawowymi definicjami z zakresu kulturoznawstwa (S1_W02, Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia: K1_W01, K1_W03, K1_W04) 2) posiada wiedzę z zakresu kulturoznawstwa ogólnego, terminów i koncepcji dotyczących antropologii kultury oraz aktualnych zjawisk zachodzących w kulturze (S1_W03, Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia: K1_W01, K1_W02, K1_W03, K1_W07) 3) rozumie specyfikę kulturoznawstwa oraz jego związków z innymi naukami, rozumie podstawowe ujęcia teoretyczne i zasady metodologiczne charakterystyczne dla kulturoznawstwa (S1_W03, Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia: K1_W01, K1_W02, K1_W03, K1_W07) 4) orientuje się w historii szkół, prądów myślowych i kierunków badawczych (S1_W03, Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia: K1_W01, K1_W02, K1_W03, K1_W07) 5) posiada znajomość modeli kultury oraz ich wzajemnych powiązań w sferze symbolicznej i semiotycznej (S1_W04, Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia: K1_W03, K1_W04, K1_W06) 6) posiada nawyk samodzielnego zdobywania wiedzy o kulturze (S1_U01, Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia: K1_U01) 7) dostrzega i opisuje podstawowe zjawiska i procesy z zakresu kulturoznawstwa (S1_U02, Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia: K1_U04, K1_U06) 8) porównuje i analizuje różne wymiary kultury (S1_U02, Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia: K1_U04, K1_U06) 9) postrzega i kojarzy główne nurty i powtarzające się motywy w kulturze (S1_U02, Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia: K1_U04, K1_U06) 10) potrafi zastosować kulturoznawczą perspektywę poznania kultury i zjawisk o charakterze cywilizacyjnym (S1_U03, Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia: K1_U03, K1_U04) 11) posiada zdolność poruszania się w zglobalizowanej współczesności (S1_K03, Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia: K1_K03) 11) ma świadomość znaczenia nauk humanistycznych dla utrzymania i rozwoju więzi społecznej na różnych poziomach (S1_K03, Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia: K1_K03) |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody i kryteria oceniania: Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia jest obowiązkowa obecność na zajęciach zgodnie ze Szczegółowymi zasadami studiowania na Wydziale Lingwistyki Stosowanej (uchwała nr 114 Rady Wydziału LS z dnia 19.12.2017r .) Przedmiot kończy się pisemnym zaliczeniem na ocenę. Test wielokrotnego wyboru z przynajmniej jedną właściwą odpowiedzią, weryfikujący wiedzę z materiału omawianego na zajęciach w trakcie semestru. Na końcową ocenę składają się: wynik testu wielokrotnego wyboru (100%). Ocenę niedostateczną można wpisać jedynie na skutek niesatysfakcjonujących wyników w nauce, potwierdzonych negatywną oceną z testu. Skala ocen: 0%-49% - 2 50%-60% - 3 61%-70% - 3+ 71%-80% - 4 81%-90% - 4+ 91%-100% - 5 Dodatkowa wiedza - 5+ |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.