Interpunkcja języka włoskiego. Teoria i praktyka
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3321-M2S18SJ02 |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.0
|
Nazwa przedmiotu: | Interpunkcja języka włoskiego. Teoria i praktyka |
Jednostka: | Katedra Italianistyki |
Grupy: |
Przedmioty specjalizacyjne na studiach II stopnia |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | włoski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest zapoznanie ich uczestników z ewolucją włoskiego systemu przestankowania oraz ze współczesnymi zasadami interpunkcji. Zajęcia mają charakter mieszany: łączą elementy wykładu z częścią warsztatową |
Pełny opis: |
Podczas zajęć uczestnicy kursu zapoznają się z: - etapami rozwoju włoskiej normy przestankowania (zasady interpunkcji w kolejnych epokach, ewolucja liczby i funkcji znaków przestankowych, kształtowanie się terminologii interpunkcji, najważniejsi kodyfikatorzy włoskiej interpunkcji); - współczesnymi zasadami interpunkcji języka włoskiego oraz ich specyfiką w różnych odmianach języka (obligatoryjne i fakultatywne stosowanie znaków przestankowych, znaki interpunkcyjne a ortograficzne i typograficzne); - metodami i technikami dydaktyki interpunkcji. W części warsztatowej podjęte zostaną następujące zagadnienia: - przestankowanie w tekstach użytkowych; - interpunkcja w tłumaczeniu; - glottodydaktyka interpunkcji. |
Literatura: |
Ferrari Angela, La punteggiatura italiana contemporanea. Un’analisi comunicativo-testuale, Carocci, Roma 2018. Foremniak K., O sztuce przestankowania w Polsce i we Włoszech. Rozwój normy interpunkcyjnej od XVI wieku do współczesności, WUW, Warszawa 2014. Foremniak K., Punteggiatura [w:] Włoski w tłumaczeniach. Gramatyka 4, Preston Publishing, Warszawa 2018. Fornara Simone, La punteggiatura, Carocci, Roma 2010. Frescaroli Antonio, La punteggiatura corretta. La punteggiatura efficace, De Vecchi, Milano 2009. Serianni Luca, Grammatica italiana, UTET, Torino 2005. |
Efekty uczenia się: |
Efekty kształcenia WIEDZA Definiuje i opisuje wybrane podstawowe kierunki rozwoju współczesnej włoskiej normy przestankowania oraz opisuje jej ewolucje. Wskazuje kluczowe cechy interpunkcji współczesnego języka włoskiego. UMIEJĘTNOŚCI Potrafi, stosując podstawowe metody badawcze, zbierać, selekcjonować, analizować i interpretować informacje z różnych źródeł i na tej postawie wnioskować i formułować krytyczne sądy. Potrafi stosować zasady włoskiej interpunkcji podczas redagowania różnego rodzaju tekstów użytkowych. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i podnoszenia własnego poziomu kulturalnego. |
Metody i kryteria oceniania: |
Na ocenę z kursy składają się: - aktywność i obecność podczas zajęć – 50 % - ocena z testu końcowego obejmującego zagadnienia zrealizowane w ramach kursu – 50 %. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.