Krytyka praw człowieka
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3501-KPC20-S |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.1
|
Nazwa przedmiotu: | Krytyka praw człowieka |
Jednostka: | Wydział Filozofii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | seminaria monograficzne |
Założenia (opisowo): | Ogólna wiedza z zakresu teorii praw człowieka, lub filozofii polityki, filozofii prawa i antropologii filozoficznej. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Celem seminarium jest analiza krytycznych ujęć praw człowieka, które obejmować będą m.in. krytykę przedstawioną przez: Hannah Arendt, Giorgio Agambena. Carla Schmita, Chantal Mouffe, ale także mniej oczywiste krytyki, które wydobyć można z myśli Barucha Spinozy, czy Michaela Hardta i Antonio Negri’ego. Prawa człowieka są jedną z wiodących koncepcji we współczesnej refleksji nad państwem, które wpisane są w ich porządek polityczny i normatywny. W związku z tym krytyka praw człowieka oznacza nie tyle odrzucenie samej tej idei, ale przede wszystkim namysł nad podstawami współczesnego państwa. |
Pełny opis: |
Celem seminarium jest analiza krytycznych ujęć praw człowieka. Prawa te stanowią jedną z wiodących koncepcji we współczesnej refleksji nad państwem, które zarazem wpisane są w ich porządek polityczny i normatywny. Namysł nad prawami człowieka obejmuje nie tylko ideę stojącą u ich podstaw, ale także teorie praw człowieka oraz refleksję nad ich praktycznymi konsekwencjami. Jednocześnie namysłowi temu towarzyszy krytyka rozmaitych aspektów praw człowieka. W trakcie zajęć podejmiemy temat teorii praw człowieka. Jednak główna część zajęć zostanie poświęcona koncepcjom krytycznym wobec praw człowieka m.in. autorstwa Hannah Arendt, Giorgio Agambena. Carla Schmita, Chantal Mouffe, a także mniej oczywistym tropom krytycznym, które wydobyć można z myśli Barucha Spinozy, czy Michaela Hardta i Antonio Negri’ego. Te i inne strategie krytyczne względem praw człowieka prowadzić mogą nie tyle, czy też nie przede wszystkim, do odrzucenia samej tej idei lub teorii, lecz przede wszystkim do namysłu nad podstawami współczesnego państwa. |
Literatura: |
Hannah Arendt, Korzenie totalitaryzmu; Giorgio Agamben, Homo sacer; Carl Schmitt, Nomos Ziemi; Chantal Mouffe, Polityczność; Michael Hardt, Antonio Negri, Rzecz-pospolita. |
Efekty uczenia się: |
Nabyta wiedza: W zakresie wiedzy student: - posiada znajomość podstawowych zagadnień z zakresu teorii praw człowieka, zna ich genezę i rozwój historyczny oraz teorie krytyczne względem nich - zna najważniejsze stanowiska we współczesnych sporach z tej dziedziny i używane w nich strategie argumentacyjne - zna podstawowe kategorie dyskursu praw człowieka - zna poglądy filozofów zaliczanych do kanonu wiedzy za zakresu praw człowieka i ich krytyki Nabyte umiejętności: W zakresie umiejętności student: - potrafi wskazać i wyjaśnić założenia teoretyczne i normatywne zagadnień z zakresu praw człowieka i ich krytyki - potrafi określić polityczne konsekwencje stanowisk normatywnych - analizuje strategie argumentacyjne - rozpoznaje relacje zachodzące między wiedzą teoretyczną i praktyczną - potrafi podjąć i prowadzić dyskusję dotyczącą bieżących problemów politycznych na poziomie pojęciowym Nabyte kompetencje społeczne: W zakresie postaw student: - rozpoznaje filozoficzny wymiar zagadnień politycznych - nabiera krytycznego dystansu do zagadnień politycznych - kształtuje otwarte nastawienie do różnorodności politycznych poglądów |
Metody i kryteria oceniania: |
- aktywność na zajęciach - 30% - przygotowanie i przeprowadzenie warsztatu – 70% Dopuszczalna liczba nieobecności podlegających usprawiedliwieniu: 2 w semestrze |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.