Wiedza o języku japońskim (Z)

obowiązkowe

w sali

Zajęcia są kontynuacją wykładu Wiedza o języku na I roku.

Zajęcia są kontynuacją wykładu Wiedza o języku na I roku. Obejmuje następujące zagadnienia:

– honoryfikatywność w języku japońskim; wprowadzenie i teoria honoryfikatywności, typologia, szczegółowy przegląd konstrukcji gramatycznych, prefiksów i sufiksów, czasowników o znaczeniu honoryfikatywnym, słownictwa etc.,

– przegląd części mowy w języku japońskim, japońskie nazwy, omówienie,

– przegląd partykuł w języku japońskim, pogłębiony i rozszerzony w stosunku do materiału z I roku,

– słowotwórstwo w języku japońskim, złożenia przymiotnikowe i czasownikowe,

– rzeczowniki defektywne w języku japońskim: pogłębione, szczegółwe omówienie najważniejszych i ich zastosowania w konstrukcjach gramatycznych.

– struktura wielopoziomowych zdań złożonych, w różnych odmianach języka formalnego i nieformalnego, tzw. kobiecego i tzw. męskiego, i in.

Jako podstawa wykładu służą między innymi następujące pozycje:

Romuald Huszcza, Maho Ikushima, Jan Majewski, Gramatyka japońska. Podręcznik z ćwiczeniami, tom I, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2003.

Romuald Huszcza, Maho Ikushima, Jan Majewski, Jarosław Pietrow, Gramatyka japońska. Podręcznik z ćwiczeniami, tom II, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2003.

Marcin Hołda, Przymiotniki i czasowniki japońskie jako kategorie leksykalne, Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006.

Tomasz Majtczak, Japońskie klasy czasownikowe w perspektywie diachronicznej, Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2008.

Jarosław Pietrow, Japońskie czasowniki mówienia. Językowy obraz aktywności komunikacyjnej w świecie rytuałów i zależności, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2013.

Romuald Huszcza, Gramatykalizacje japońszczyzny, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2012.

Romuald Huszcza, Honoryfikatywność. Gramatyka, pragmatyka, typologia, Dialog, Warszawa 1996.

Bjarke Frellesvig, A History of Japanese Language, Cambridge University Press, Cambridge 2011.

Sunakawa Ariko i in., Nihongo bunkei jiten, kyōshi to gakushūsha no tame, Kuroshio Shuppan, Tōkyō 1998.

Hasunuma Akiko, Arita Setsuko, Maeda Naoko, Jōken hyōgen, Nihongo Bunpō Serufu Masutā Shirīzu 7, Kuroshio Shuppan, Tōkyō 2003.

Morita Yoshiyuki, Joshi, jodōshi no jiten, Tōkyōdō Shuppan, Tōkyō 2008.

Matsuoka Hiroshi i in., Nihongo bunpō handobukku. Shokyū o oshieru hito no tame ni, Surīē Nettowāku, Tōkyō 2005.

Aho Naohiko, Moji no kakikata jiten, Mokujisha, Tōkyō 2011.

Kurisutofu Maruke i in., Nihon no moji bunka o saguru, Bensei Shuppan, Tōkyō 2013.

Miyajima Tatsuo, Nitta Yoshio red., Nihongo ruigi hyōgen no bunpō, t. 1 i 2, Kuroshio Shuppan, Tōkyō 2009.

Noda Hisashi, Shin Nihongo bunpō sensho 1 Wa to ga, Kuroshio Shuppan, Tōkyō 2003.

I wiele innych.

Wiedza:

-ma podstawową wiedzę w zakresie teorii nauk humanistycznych niezbędnych dla rozumienia wybranych aspektów z zakresu językoznawstwa [K-W04]

-ma obszerną wiedzę o języku japońskim (jego strukturze, gramatyce, historii, piśmie) [K-W12]

-ma świadomość złożonej natury języka japońskiego, jego miejsca i znaczenia w kontekście kultury i historii Japonii [K-W13]

-ma świadomość różnorodności językowej i jej wpływu na sytuacją kulturową i polityczną świata [K-W14]

Umiejętności:

-potrafi zastosować wiedzę z zakresu problematyki społeczno-kulturowej w typowych sytuacjach profesjonalnych

[K-U09]

-posiada umiejętność prezentacji zagadnień szczegółowych z zakresu problematyki kulturowej Japonii w języku polskim lub obcym z uwzględnieniem tradycji intelektualnej Japonii [K-U21]

Kompetencje:

-potrafi odpowiednio określić cele i sposoby ich osiągnięcia w zakresie działalności naukowej, zawodowej i społecznej

[K-K04]

-widzi potrzebę prowadzenia dialogu międzykulturowego [K-K06]

-ma świadomość znaczenia kultury Japonii w kulturze światowej [K-K07]

-działa na rzecz udostępniania i promowania spuścizny kulturowej i językowej Japonii [K-K08]

-dostrzega pozytywne wartości społeczno-kulturowe Japonii, z których może czerpać dla osobistego rozwoju i efektywnej komunikacji międzykulturowej [K-K09]

Pisemne zaliczenie na ocenę w sesji egzaminacyjnęj. W przypadku koniecznościa wprowadzenia innej formy zajęć (np. zajęcia online), forma zaliczenia może zostać zmieniona na ustną.

Ponadto na ocenę mogą mieć wpływ

– przygotowanie do zajęć, aktywność na zajęciach, opanowanie materiału bieżącego,

– obecność na zajęciach.

Dozwolone są dwie nieobecności nieusprawiedliwione w ciągu semestru. Ponadto akceptowane są zwolnienia lekarskie (opisane: niezdolny do zajęć z powodu choroby lub o podobnej treści).

Nie ma możliwości przystąpienia do egzaminu w tzw. terminie zerowym.

Nie ma.