Antropologia ubioru historycznego
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3700-KON124-AL |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Antropologia ubioru historycznego |
Jednostka: | Wydział "Artes Liberales" |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Skrócony opis: |
Kurs opiera się na wykładach poświęconych zagadnieniu kostiumu jako nośnika treści kultury, przemian społecznych, obyczajowych i politycznych. Zwraca uwagę na mechanizmy przenoszenia tych treści na język sztuki, oraz pomaga w interpretacji kostiumu w kontekście epoki. Konwersatorium pozwala na twórcze rozważania nad powiązaniem zjawisk kulturowych i ubiorów z dawnych epok ze zjawiskami współczesnymi i zainteresowaniami studentów. |
Pełny opis: |
Kurs opiera się na wykładach poświęconych zagadnieniu kostiumu jako nośnika treści kultury, przemian społecznych, obyczajowych i politycznych. Zwraca uwagę na mechanizmy przenoszenia tych treści na język sztuki, oraz pomaga w interpretacji kostiumu w kontekście epoki. Konwersatorium pozwala na twórcze rozważania nad powiązaniem zjawisk kulturowych i ubiorów z dawnych epok ze zjawiskami współczesnymi i zainteresowaniami studentów. Przykładowe zagadnienia: Maska pierwotna, antyczna, dell arte, wenecka, kostium jako maska. Kostium władcy – kostium jako narzędzie sakralizacji, kostium jako drugie ciało króla. Kostium w steatralizowanej kulturze arystokratycznej na przykładzie ścierających się w baroku prądów etyczno-estetycznych – kostium "wanitatywny" i kostium zmysłowy / światowy. Kostium oświeconego obywatela Europy – wpływy filozofii i odkryć naukowych na ubiór i nowa wizja człowieka – rewizjonisty. Kostium jako manifest i oręż polityczny na przykładzie Rewolucji Francuskiej. Kostium jako obraz człowieka w kryzysie tożsamości i wartości na przykładzie "subkultury" "Les Incroyables" na przełomie XVIII i XIX wieku, oraz subkultur XX wieku. Kostium jako etykieta i maska konwenansu na przykładzie ubioru epoki wiktoriańskiej. Anatomia mody – konstrukcja i dekonstrukcja ciała. Kostium i gest. |
Literatura: |
Przykładowe lektury uzupełniające dla chętnych: 1. Addison Joseph i Steele Richard, The Spectator (vol. I), Londyn 1711 2. Belting Hans, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, Warszawa 2012 3. Burke Peter, Fabrykacja Ludwika XIV, Warszawa 2011 4. Craveri Benedetta, Złoty wiek konwersacji, Warszawa 2009 5. Kolankiewicz Leszek, Antropologia widowisk, Warszawa 2005 6. Lewis C.S., Odrzucony Obraz – wprowadzenie do literatury średniowiecznej i renesansowej, Kraków 1995 7. Lilejko Jerzy Regalia Polskie Warszawa 1987 8. Vigarello Georges, Czystość i Brud - Higiena ciała od średniowiecza do XX wieku, Warszawa 1998 9. Kantorowicz Ernst, Dwa ciała króla. Studium ze średniowiecznej teologii politycznej, Warszawa 2007 |
Efekty uczenia się: |
W zakresie wiedzy: • Student rozumie i rozróżnia pojęcia: ubiór, kostium, strój. • Zna zależności między etyką i estetyką – treścią i formą w kostiumie. • Zna mechanizmy kulturowe, które wpływają na kształtowanie się i rozwój ubioru historycznego. • Zna historię ubioru w zarysie. W zakresie umiejętności: • Student potrafi interpretować ubiór historyczny w kontekście innych źródeł epoki. • Potrafi wyciągać własne wnioski o człowieku i jego epoce na podstawie ubioru historycznego. • Potrafi odnosić rozpoznane mechanizmy kulturowe (na podstawie analizy przemian ubioru historycznego) do zjawisk współczesnych. W kompetencji społecznych: • Student potrafi interpretować ubiór osób z otoczenia i kostium (np. sceniczny, filmowy, osoby publicznej) w ramach komunikacji niewerbalnej; a także interpretuje kostium historyczny w ikonografii. • Potrafi brać udział w dyskusjach. |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie i ocena na podstawie uczestnictwa w dyskusjach, oraz pracy pisemnej w formie eseju na wybrany temat powiązany z omawianą na zajęciach tematyką. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.