Paleolimnologia-wdw
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1300-WPLM201 |
Kod Erasmus / ISCED: |
07.304
|
Nazwa przedmiotu: | Paleolimnologia-wdw |
Jednostka: | Wydział Geologii |
Grupy: |
Przedmiot do wyboru na studiach II stopnia dla spec. innych niż ta dla której jest obowiązkowy |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | ogólnouniwersyteckie |
Założenia (opisowo): | Konieczne są podstawowe informacje natury geologicznej przekazywane w ramach programu przedmiotu Geografia w szkole średniej. |
Skrócony opis: |
Badania jezior i osadów jeziornych w nawiązaniu do zmian klimatu. Metody badań paleolimnologicznych. Rekonstrukcja jezior w czwartorzędzie w różnych strefach klimatycznych. |
Pełny opis: |
Wykład wprowadza w zagadnienia paleolimnologii. Przedstawia klasyfikację jezior i basenów jeziornych. Omawia środowisko jeziorne, stawowe i bagienne oraz czynniki wpływające na rozwój jezior (stosunki wodne, opady atmosferyczne, warunki termiczne, położenie geograficzne). Przedstawia trofię, klasyfikacje termiczne i miktyczne jezior, rozmieszczenie stref sedymentacyjnych w jeziorach, charakteryzuje osady jeziorne i bagienne. Ma za zadanie przedstawienie metod badań paleolimnologicznych, w tym metody opróbowania osadów jeziornych i bagiennych, badania faunistyczne i florystyczne, badania geochemiczne i mineralogiczne, badania paleomagnetyczne, geofizyczne i izotopowe. Dodatkowo opisuje ewolucję jezior w różnych epokach geologicznych i strefach klimatycznych, współczesne zmiany jezior w nawiązaniu do rozwoju cywilizacji ludzkiej oraz tempo zanikania jezior. |
Literatura: |
Lerman A. (Ed.), 1978. Lakes – chemistry, geology, physics. Springer Verlag, Berlin–Heidelberg–New York. Tilzer M.M., Serruya C. (Eds.), 1990. Large lakes, ecological structure and function. Springer Verlag, Berlin–Heidelberg–New York. Mikulski J. S., 1974. Biologia wód śródlądowych. PWN,Warszawa, 433 str. Kajak Z., 2001. Hydrobiologia-limnologia. Ekosystemy wód śródlądowych. Wydawnictwo Naukowe PWN. Berglund B.E., 2003. Handbook of Holocene Palaeoecology and Palaeohydrology. The Blackburn Press. New Jersey. Tobolski K., 2000. Przewodnik do oznaczania torfów i osadów jeziornych. Bajkiewicz-Grabowska E., Mikulski Z., 2010. Hydrologia ogólna. Wydawnictwo Naukowe PWN. |
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu przedmiotu student: - potrafi przedstawić podział jezior i środowisk jeziornych, stawowych i bagiennych - rozróżnia zbiorniki wód stojących ze względu na ich trofię, klasyfikacje termiczne i miktyczne - zna rozmieszczenie stref sedymentacyjnych w jeziorach - rozpoznaje i opisuje osady jeziorne - zdobywa umiejętność opróbowania osadów jeziornych i bagiennych - umie zastosować metody badań faunistycznych, florystycznych, geochemicznych, mineralogicznych, paleomagnetycznych, geofizycznych i izotopowych w analizie osadów jeziornych. |
Metody i kryteria oceniania: |
Końcowe zaliczenie pisemne. W ramach zaliczenia poprawkowego – zaliczenie pisemne. |
Praktyki zawodowe: |
brak |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.