Podstawy dydaktyki
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1900-1-PODD-PED | Kod Erasmus / ISCED: |
05.1
![]() ![]() |
Nazwa przedmiotu: | Podstawy dydaktyki | ||
Jednostka: | Wydział Geografii i Studiów Regionalnych | ||
Grupy: |
Przedmioty bloku pedagogicznego Wydziału Geografii Przedmioty bloku pedagogicznego Wydziału Geografii, studia licencjackie |
||
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
![]() ![]() |
||
Język prowadzenia: | polski | ||
Kierunek podstawowy MISMaP: | geografia |
||
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
||
Założenia (opisowo): | Studia stacjonarne. Przedmiot obowiązkowy dla studentów II roku geografii, którzy wyrazili wolę uczestnictwa w bloku pedagogicznym przygotowującym do wykonywania zawodu nauczyciela przyrody. Wiedza ogólna dotycząca współczesnej szkoły jako instytucji wychowawczej, roli i pracy nauczyciela w procesie kształcenia oraz etapów rozwoju ucznia warunkujących ten proces. |
||
Tryb prowadzenia: | w sali |
||
Skrócony opis: |
Wykłady skierowane są do studentów bloku pedagogicznego. Celem wykładu jest przekazanie podstaw dydaktycznych, w tym zaznajomienie z polskim systemem oświaty, szkołą jako instytucją, klasą jako środowiskiem społecznym, zaprezentowanie procesu nauczania – uczenia się, jego form, metod i środków. Zajęcia mają umożliwić studentowi dostrzeżenie własnej roli w tym procesie, m.in. poprzez właściwe planowanie pracy, diagnozę, kontrolę wyników kształcenia. Mają ułatwić mu pierwsze kroki w pracy poprzez refleksje nad istotą, celami i sposobami komunikowania się z uczniami, rodzicami, innymi nauczycielami. Treści wykładów ilustrowane są licznymi przykładami – studiami przypadków, opisami zdarzeń i towarzyszącymi im refleksjami dydaktycznymi. |
||
Pełny opis: |
Wykłady poświęcone są zagadnieniom dydaktyki ogólnej jako subdyscypliny pedagogicznej. Mają one na celu: • umożliwienie im poznania szkoły jako instytucji wspomagającej rozwój ucznia oraz miejsca pracy (rozwoju zawodowego) nauczyciela, • poznanie polskiego systemu oświaty, podstaw programowych, programów i treści nauczania • poznanie współczesnych koncepcji nauczania – uczenia się, • uzmysłowienie studentom zadań dydaktycznych stojących przez nauczycielem (wychowawcą) • zaprezentowanie podstawowych zasad etyki zawodowej nauczyciela oraz modelowej sylwetki odpowiedzialnego nauczyciela, • poznanie procesu nauczania – uczenia się, podstawowych zasad i metod dydaktycznych, • dostrzeżenie przez studentów różnych stylów nauczania-uczenia się, • poznanie różnorodnych form i metod pracy nauczyciela oraz ucznia, • zainspirowanie studentów do planowania lekcji w klasie i poza klasą – poznanie narzędzi planistycznych, • przygotowanie studentów do planowania długookresowej pracy dydaktycznej oraz procesu jej ewaluacji, • uzmysłowienie konieczności tworzenia własnego warsztatu pracy, w tym – środków dydaktycznych, • poznanie narzędzi diagnostycznych umożliwiających ocenianie skuteczności procesu nauczania-uczenia się, • dostrzeżenia przez studentów roli języka jako narzędzia pracy nauczyciela, dyskusję nad skuteczną komunikacją interpersonalną, określenie jej kierunków i zasad. Na osiągnięcie przewidzianych efektów uczenia się przewiduje się: • 30 godzin wykładów • 15 godzin samodzielnej pracy. |
||
Literatura: |
Literatura wymagana: - Franciszek Bereźnicki, Podstawy dydaktyki, Impuls, Kraków, 2011 - Fenstermacher G.D., Soltis J.F., 2000, Style nauczania, WSiP, Warszawa. - Denek K., Edukacja jutra. Drogowskazy - aksjologia - osobowość, Oficyna Wyd. "Humanitas", Sosnowiec, 2015 - Kruszewski K. (red.), 2007, Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, Wyd. Nauk. PWN. - Paris S.G., Ayers L., 1997, Stawanie się refleksyjnym uczniem i nauczycielem, WSiP, Warszawa. - Perrot E., 1995, Efektywne nauczanie, WSiP, Warszawa. - Petlak E., Zajacova J., 2010, Rola mózgu w uczeniu się, Petrus, Kraków. ------------ Literatura zalecana: - Arends R. I., 1998, Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa. - Denek K., Edukacja jutra. Drogowskazy - aksjologia - osobowość, Oficyna Wyd. "Humanitas", Sosnowiec, 2015 - Fenstermacher G.D., Soltis J.F., 2000, Style nauczania, WSiP, Warszawa. - Homplewicz J., 2000, Etyka pedagogiczna, Wyd. Salezjańskie, Warszawa. - Klus-Stańska D., Szkolna klasa-miejsce (nie)przyjazne dziecku (w:) Miejsce, przestrzeń, krajobraz. Edukacyjne znaki (red. T.Sadoń-Osowiecka, Wyd. UG, Gdańsk2015. - Niemierko B., 1999, Pomiar wyników kształcenia, WSiP, Warszawa. - Paris S.G., Ayers L., 1997, Stawanie się refleksyjnym uczniem i nauczycielem, WSiP, Warszawa. - Perrot E., 1995, Efektywne nauczanie, WSiP, Warszawa. - Półturzycki J., 2000, Dydaktyka dla nauczycieli, Wyd. A. Marszałek, Toruń. - Robertson J., 11998, Jak zapewnić dyscyplinę, ład i uwagę w klasie, WSiP, Warszawa. |
||
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu przedmiotu student: - określa rolę szkoły jako instytucji wspomagającej rozwój ucznia i rozwój zawodowy nauczyciela, - charakteryzuje strukturę i funkcje systemu edukacji w Polsce, określa rolę podstaw programowych, programów nauczania, przedstawia ich koncepcje w nawiązaniu do treści nauczania - wymienia i charakteryzuje podstawowe teorie dotyczące procesów edukacji, przedstawia uwarunkowania tych procesów, - charakteryzuje współczesne koncepcje nauczania-uczenia się, - wymienia i charakteryzuje podstawowe zasady etyki zawodowej nauczyciela, - przedstawia modelową sylwetkę odpowiedzialnego nauczyciela - opisuje podstawowe zasady i metody dydaktyczne, - charakteryzuje różne style nauczania-uczenia się, - charakteryzuje różne formy i metody nauczania-uczenia się, - opisuje etapy planowania lekcji kameralnych i terenowych, - określa zasady i etapy planowania i ewaluacji pracy nauczyciela, - przedstawia główne zadania dydaktyczne nauczyciela-wychowawcy - uzasadnia konieczność permanentnego rozwoju zawodowego - opisuje, czym jest warsztat pracy nauczyciela, uzasadnia konieczność jego ustawicznego tworzenia, - charakteryzuje różne kategorie środków dydaktycznych, - opisuje proces projektowania i prowadzenia badań diagnostycznych dotyczących skuteczności procesu nauczania-uczenia się, - określa prawidłowości i sposoby komunikowania interpersonalnego oraz opisuje rodzaje trudności i sposoby przeciwdziałania. - przedstawia cechy uczenia się "przyjaznego mózgowi" - określa, czym jest edukacja komplementarna |
||
Metody i kryteria oceniania: |
Obecność na zajęciach jest obowiązkowa. W sytuacji nieobecności student musi zrealizować założone cele kształcenia zgodnie z instrukcją podaną przez wykładowcę. Przewidziany czas na uzupełnienie zaległości 2 tygodnie. Przewiduje się aktywny udział studentów w części wykładów (wykład "interaktywny"). Zaliczenie pisemne: pięć zagadnień ujętych jako wiązka pytań otwartych. Uzyskanie 60% - ocena dostateczna. W sytuacji niezaliczenia wykładu w pierwszym terminie bądź uzasadnionej i usprawiedliwionej nieobecności istnieje możliwość zaliczenia go w drugim terminie. Forma zaliczenia jest wówczas analogiczna do formy zaliczenia w terminie pierwszym. |
||
Praktyki zawodowe: |
Uwaga: praktyki pedagogiczne stanowią oddzielny przedmiot w bloku pedagogicznym. Wiedza pozyskana w wyniku aktywnego uczestnictwa w wykładach z Podstaw dydaktyki ogólnej pozwala na bardziej świadome, planowe i refleksyjne w nich uczestnictwo oraz współtworzenie procesu dydaktycznego. |
| |||||
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.