Krajobrazowe jednostki przestrzenne

Celem przedmiotu jest zaznajomienie studenta z założeniami różnych systemów klasyfikacji krajobrazu, głównie typologii krajobrazu naturalnego i regionalizacji fizycznogeograficznej, a także z metodami służącymi delimitacji właściwych dla tych systemów jednostek krajobrazowych. W ich granicach analizowana jest struktura i funkcjonowanie krajobrazu z wykorzystaniem metryk krajobrazowych, wskaźników powiazań i in. Przedstawiane i omawiane są także zasady delimitacji jednostek krajobrazowych pełniących funkcje utylitarne m.in. w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jako pola podstawowe różnorodnych fizjograficznych ocen krajobrazowych, określania zasobowego i użytkowego potencjału środowiska, wyznaczania optymalnych kierunków zagospodarowania, waloryzacji krajobrazu i in.

Nakład pracy studenta:

15h - obecność na zajęciach (konwersatorium)

15h - praca własna (powtarzanie materiału, zapoznanie się z zalecaną literaturą, prace własne, przygotowanie się do zajęć i zaliczenia)

30h ogółem (lub więcej, zależnie od systematyczności w pracy podczas semestru oraz cech indywidualnych studenta).

Efekty kierunkowe: K_W01, K_W06, K_W07, K_W10, K_U01, K_U02, K_U03, K_U05, K_K05, K_K06

Efekty specjalnościowe: S3_W01, S3_W07, S3_W10, S3_W11, S3_W13, S3_U01, S3_U02, S3_U03, S3_U07, S3_K04, S3_K05

Najważniejsze, kierunkowe efekty kształcenia:

WIEDZA:

1. Rozumie i charakteryzuje złożone procesy litosfery, atmosfery, litosfery, hydrosfery, pedosfery i biosfery

2. Zna rolę i znaczenie zasobów przyrody dla funkcjonowania człowieka oraz rozumie wzajemne związki przyroda-społeczeństwo

3. Zna zaawansowane metody i techniki pozwalające wykorzystać i kształtować potencjał środowiska przyrodniczego

4. Wykazuje znajomość zaawansowanych kategorii pojęciowych

5. Zna i stosuje statystykę opisową i matematyczną, metody analizy przestrzennej oraz jakościowe metody badań

UMIEJĘTNOŚCI

1. Wybiera i stosuje optymalne metody pozyskiwania, analizy i prezentacji danych przestrzennych

2. Umie wykonać prezentację kartograficzną i wizualizację danych przestrzennych

3. Umie wykorzystywać krytycznie literaturę naukową i inne źródła także w języku obcym angielskim

4. Posługuje się szczegółową terminologią w języku polskim oraz w języku obcym na poziomie B2+

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

1. Rozumie wartość różnorodności geosfery oraz postępuje z poczuciem odpowiedzialności za stan ekosystemów i zasobów Ziemi

Najważniejsze, przedmiotowe efekty kształcenia:

WIEDZA:

1. zna główne koncepcje, kierunki i osiągnięcia badawcze współczesnej geoekologii oraz zaawansowane kategorie pojęciowe dotyczące struktury i funkcjonowania krajobrazu

2. zna założenia typologii krajobrazu naturalnego Polski i regionalizacji fizycznogeograficznej,

3. zna metody jakościowe i ilościowe delimitacji jednostek krajobrazowych oraz zaawansowane metody analizy przestrzennej,

4. zna metody praktycznego wykorzystania jednostek krajobrazowych jako pól podstawowych różnorodnych, utylitarnych ocen i analiz

UMIEJĘTNOŚCI:

1. potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną z zakresu geoekologii do rozwiązania praktycznego problemu z zakresu gospodarowania przestrzenią

2. dobiera i stosuje optymalne metody delimitacji jednostek krajobrazowych, wykorzystując techniki tradycyjne i techniki GIS,

3. dobiera i stosuje jednostki krajobrazowe, jako pola podstawowe różnorodnych utylitarnych ocen i analiz, m.in. w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

4. samodzielnie dobiera i pozyskuje dane przestrzenne niezbędne do delimitacji jednostek krajobrazowych i analizy struktury i funkcjonowania krajobrazu w ich granicach,

5. analizuje zgromadzone dane przestrzenne oraz wykonuje prezentację kartograficzną i wizualizację

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

1. akceptuje konieczność stosowania jednostek krajobrazowych, jako pól podstawowych analizy i oceny procesów i zjawisk przyrodniczych,

2. ma świadomość konieczności uwzględniania jednostek krajobrazowych w sformalizowanych procedurach planowania przestrzennego.

Brak