Gry decyzyjne i symulacje polityczne

obowiązkowe

1. Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z problematyką analizy decyzyjnej, teorii gier oraz symulacji i ich roli w procesach analizowania i prognozowania zjawisk społeczno-politycznych.

2. Uczestnicy poznają rolę i użyteczność gier , symulacji i grywalizacji jako narzędzi symulowania procesów politycznych

3. Uczestnicy poznają użyteczność metod symulacyjnych w analizie życia społeczno-politycznego.

4. Studenci uczą się optymalizować swe decyzje np.: w trakcie współpracy grupowej, zarządzania zespołem ludzkim.

5. Podczas zajęć wykorzystywane są gry i symulacje komputerowe, scenariuszowe i planszowe

w sali

Podejmowanie decyzji politycznych i formułowanie strategii politycznych.

Mechanizm podejmowania decyzji politycznych w zakresie gier, symulacji i metody scenariuszowej.

Diagnoza i prognozowanie decyzji politycznych w zakresie teorii gier.

Wykaz problematyki zajęć:

1. Zajęcia organizacyjne. Omówienie założeń przedmiotu, tematyki zajęć, literatury przedmiotu.

2. Charakterystyka procesu decyzyjnego: Podmioty, reguły, ryzyko, niepewność. Motywacje decyzji. Elementy procesu decyzyjnego. Typologie decyzji politycznych. Ryzyko decyzyjne i zrządzanie ryzykiem. Decyzje indywidualne i zespołowe. Zagrożenia decydowania w warunkach zespołu. Racjonalność-nieracjonalność decyzji. Sposoby maksymalizacji użyteczności. Metody wyboru alternatyw decyzyjnych.

• J. Z. Pietraś, Decydowanie polityczne, Warszawa-Kraków 1998, Roz II. Proces decydowania politycznego w ujęciu systemowym.

• G. Rydlewski, Decydowanie, w: Decydowanie publiczne, G. Rydlewski (red.) Warszawa 2011.

• H. Komornicki, Decyzje polityczne i proces decyzyjny, w: Wprowadzenie do nauki o państwie i polityce, B. Szmulik, M. Żmigrodzki (red.), Lublin 2000, Roz. XII.

3. Model racjonalny, teoria gier. Założenia racjonalnego modelu decydowania. Roli modeli w naukach społecznych. Geneza teorii gier. Pojęcie teorii gier. Składniki teorii gier. Racjonalność i nieracjonalność w teorii gier. Postacie gier. Macierz gry. Wypłaty w grach. Drzewo topologiczne. Maksymalizacja użyteczności. Zachowania racjonalne a warunki niepewności. Gry decyzyjne w naukach społecznych.

• J. Z. Pietraś, Decydowanie polityczne, Warszawa-Kraków 1998, Roz. III, Proces decydowania racjonalnego. Str. 176-209.

• R. P. Kostecki, Wprowadzenie do teorii gier, http://www.fuw.edu.pl/~kostecki/teoria_gier.pdf

• Ł. Donaj, Wykorzystanie gier decyzyjnych/symulacyjnych w naukach społecznych. Wybrane problemy, https://pressto.amu.edu.pl/index.php/ps/article/view/878/773

• A. Bodnar, Decyzje polityczne. Elementy teorii, Warszawa 1985, Roz. V.

• W. Kwaśnicki, Określenie zasadności modeli w naukach społecznych w: https://www.researchgate.net/publication/228775017_Okreslenie_zasadnosci_modeli_w_naukach_spolecznych

4. Analiza gier decyzyjnych. Rodzaje gier. Klasyfikacje gier. Postacie gier. Strategie gier. Gry o sumie zerowej i niezerowej. Gry o częściowym i całkowitym konflikcie interesów. Gry dwuosobowe i wieloosobowe. Optymalność i skuteczność decyzji politycznych. Równowaga Nasha – symulacje gier

• J. Z. Pietraś, Decydowanie polityczne, Warszawa-Kraków 1998, Roz. III, Proces decydowania racjonalnego. Str. 209-269.

• P.D. Straffin, Teoria gier, Scholar, 2004. Str. 1-29.

5. Zastosowania teorii gier. „Dylemat więźnia”. „Polowanie na jelenia”. „Wspólne pastwisko”. „Chicken game” – gra na zastraszenie. Dylematy rozbrojenia. Teoria gier ewolucyjnych. Dylemat korupcji politycznej. Gry ewolucyjne Dylemat wspólnego pastwiska i jego polityczne konsekwencje –symulacje gier.

• J. Z. Pietraś, Decydowanie polityczne, Warszawa-Kraków 1998, Roz. III, Proces decydowania racjonalnego. Str. 209-269.

• Tyszka T., Konflikty i strategie. Niektóre zastosowania teorii gier, Warszawa 1965 roz. 1-3.

• J. M. Smith, Evolution and the Theory of Games, Cambrigde 1982.

• G. Hardin, The Tragedy of the Commons, Science, Vol. 162, No. 3859, https://science.sciencemag.org/content/sci/162/3859/1243.full.pdf

• R. Dawkins, Samolubny gen, różne wydania.

6. Model emocjonalny i irracjonalny decydowania. Psychologiczne uwarunkowania decydowania. Decydowanie grupowe. Biologiczne uwarunkowania decydowania politycznego: płeć, zdrowie, wiek, zmęczenie. Wpływ osobowości decydenta: osobowość autorytarna, neurotyczna, narcystyczna, paranoidalna w proces decyzyjnych. Sytuacja normalna i kryzysowa. Przywódca kryzysowy a procesy decyzyjne. Kryzys a procesy decyzyjne. Frustracja i stres a procesy decyzyjne. Zakłócenia afektywne procesu decyzyjnego. Rola czynników osobowościowych odbiorców decyzji.

• J. Z. Pietraś, Decydowanie polityczne, Warszawa-Kraków 1998, Roz. IV, Proces decydowania emocjonalnego.

• J. Kozielecki, Podejmowanie decyzji w: T. Tomaszewski, Psychologia ogólna, Warszawa 1975.

• E. Aronson i inni, Psychologia społeczna, różne wydania, Roz. 9. Procesy grupowe.

7. Prognozowanie w polityce. Metoda symulacyjna i scenariuszowa. Elementy prognostyki. Metody prognozowania. Metody matematyczne, statystyczne. Metody heurystyczne. Ekstrapolacja. Metoda Delficka. Metody scenariuszowe.

• T. Bodio, A. Chodubski, O prognostyce w politologii, tekst dostępny na: http://biblioteka.oapuw.pl/wp-content/uploads/2013/03/bodio-chodubski-o-prognostyce-w-politologii.pdf

• M. Sułek, Prognozowanie i symulacje międzynarodowe, Warszawa 2010, Roz. 7. Pt: Scenariusze, symulacje, gry decyzyjne.

• S. M. Komorowski, Scenariusz jako metoda diagnozy i prognozy, Warszawa 1988, cz. 1.

• B. Guzik, D. Appenzeller, W. Jurek: Prognozowanie i symulacje. Wydawnictwo AE w Poznaniu. Poznań 2004, Roz.1.

8. Gry symulacyjne i elementy grywalizacji. Zasady konstruowania gier i symulacji. Typy gier symulacyjnych. Typy graczy, motywacje graczy. Gry dydaktyczne – warsztaty grywalizacyjne.

• Fuchs, M., Fizek, S., Ruffino, P., Schrape, N. (Red.). (2014). Rethinking Gamification. Lüneburg: Meson Press. Dostępny: http://meson.press/wpcontent/uploads/2015/03/9783957960016-rethinkinggamification.pdf

• Magdalena Trzcionka, W EDUKACJI – GRYWALIZACJAW PROCESIE DYDAKTYCZNYM, tekst dostępny: http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.mhp-b071f0df-0288-426a-9d0d-4b22804b2beb/c/pis_2018_1_03_Trzcionka.pdf.

9. Symulacyjne gry decyzyjne (np.: komputerowe, planszowe). Kulturowe, społeczne, naukowe i dydaktyczne aspekty gier. Gry a pobudzanie wyobraźni politologicznej. Gry jako symulacja procesu decyzyjnego. Gry jako symulacja wielowymiarowości polityki – warsztaty symulacyjne. Modzelewski, W. Oronowicz-Jaśkowiak, Gry komputerowe a funkcjonowanie psychospołeczne. Przegląd aktualnych doniesień naukowych, „Konteksty Pedagogiczne”, nr 2/2018, https://www.academia.edu/38620583/Gry_komputerowe_a_funkcjonowanie_psychospo%C5%82eczne._Przegl%C4%85d_aktualnych_doniesie%C5%84_naukowych.

• M. Szpunar, Społeczne znaczenie i funkcje gier komputerowych, [w:] A. Surdyk, J. Szeja (red.) Kulturotwórcza funkcja gier. Gra jako medium, tekst i rytuał, Tom II, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2007.

• G. Leśniewska, Gry jako narzędzie wspierające proces edukacji, „Studia i Prace WNEIZ US”, nr 49/2017.

10. Komputerowe gry symulacyjne. Analiza przykładów gier i symulacji decyzji politycznych, ekonomicznych, militarnych (player vs player; player vs computer) np.: serie: Realpolitiks, Democracy, Tycoon, Tropico, President Forever, The Political Machine, Geopolitical Simulator, Cywilizacja, Capitalism, Sim City, Europa Universalis, Total War, Crusader Kings i inne – Przeprowadzenie symulacji na zajęciach.

• M. Tymińska, Czego uczą nas gry? Praktyczny przewodnik po pozytywnych aspektach grania, https://www.academia.edu/4471674/Czego_ucz%C4%85_nas_gry_Praktyczny_przewodnick_po_pozytywnych_aspektach_grania_What_Games_Teach_Us_Practical_Guide_to_Positive_Aspects_of_Gaming.

• Tvgrypl, Jak gry mogą pomóc w edukacji? https://www.youtube.com/watch?v=hE-SmBrq7Oc

• M. Siekański, Gry komputerowe w edukacji - fikcja czy bliska rzeczywistość? https://www.youtube.com/watch?v=iSBpyrWULsk.

• P. Olszewski, Polityzacja gier wideo. Ewolucja od niezobowiązującej rozrywki do zideologizowanego medium, „Homo ludens”, 1/2011.

• K. Kowalczuk, Edukacyjne cechy gamingu, „Homo ludens”, 1/2020.

• M. Wawrzak-Chodaczek, Rola gier komputerowych w czasie wolnym młodzieży w wieku adolescencji, „Chowanna”, 2/2012.

• T. Kamiński, Dlaczego studenci nie grają w gry? Zastosowanie gier w edukacji dorosłych na przykładzie nauczania zarządzania projektami, „Homo ludens”, nr 1/2013.

11. Komputerowe gry symulacyjne. Analiza przykładów gier i symulacji decyzji politycznych, ekonomicznych, militarnych (player vs player; player vs computer) np.: serie: Realpolitiks, The Democracy, Tycoon, Tropico, President Forever, The Political Machine, Geopolitical Simulator, Cywilizacja, Capitalism, Sim City, Europa Universalis, Total War, Crusader Kings i inne – Przeprowadzenie symulacji na zajęciach

13. Prezentacje projektów:

14. Prezentacje projektów (w dwuosobowych grupach, lub indywidualnie):

• Prezentacje dotyczą przedstawienia analizy realnego politycznego procesu decyzyjnego lub predykcyjnego w kontekście omawianej problematyki (w zgodzie z zagadnieniami sylabusa)

Podręcznik podstawowy:

• Pietraś J. Z., Decydowanie polityczne, Warszawa-Kraków 1998.

Materiał dla pobudzenia wyobraźni 

• I. M. Banks, Gracz, Warszawa 2001.

Literatura podstawowa:

• Berne E., W co grają ludzie, Psychologia stosunków międzyludzkich., PWN, Warszawa 2004

• Barton Richard F., Wprowadzenie do symulacji i gier, Warszawa 1974.

• Bodnar A., Decyzje polityczne. Elementy teorii, Warszawa 1985.

• Decydowanie publiczne, G. Rydlewski (red.) Warszawa 2011.

• Drucker P.F., Hammond J., Keeney R., Raiffa H., Hayashi A.: Podejmowanie decyzji. Wydawnictwo Harvard Business Reviev, 2005.

• Duke R., Gaming – the Future’s Language, New York, 1974.

• Duncan L. R., H. Raiffa. Gry i decyzje. PWN, Warszawa, 1964.

• Encyklopedia. Gry świata, według L. i W. Pijanowskich, PWN, Warszawa 2006.

• Gajda J., Prognozowanie i symulacja a decyzje gospodarcze Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2001.

• Goleman D., Inteligencja emocjonalna, różne wydania.

• Haman, Jacek. Gry wokół nas: socjolog i teoria gier. Wydawnictwo Naukowe Scholar, 2014.

• Kałuski J., Teoria gier, 2002.

• Klein G., Sztuka podejmowania decyzji, Warszawa 2011

• Korbut J., Gry symulacyjne w dydaktyce, Częstochowa 2003.

• Kozielecki J., Psychologiczna teoria decyzji, PWN, Warszawa 1975.

• Koziński J., M. Przybyła, W. Wudarzewski, Gry i ćwiczenia kierownicze, Wrocław 1991.

• Koźmiński A. K., Zarzadzanie w warunkach niepewności, Warszawa 2005.

• Łukaszewicz J., Jak szukać optymalnych decyzji? Wrocław 1996.

• Malawski M., A. Wieczorek, H. Sosnowska, Konkurencja i kooperacja. Teoria gier w ekonomii i naukach społecznych, PWN 1997.

• Modele symulacyjne i gry menedżerskie we wspomaganiu decyzji i w dydaktyce, Balcerak A., Kwaśnicki W. (red.), Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2010.

• Owen G., Teoria gier. PWN, Warszawa, 1975.

• Pietraś J. Z., Decydowanie polityczne, Warszawa-Kraków 1998.

• Płatkowski, Tadeusz. Wstęp do teorii gier. Uniwersytet Warszawski, 2012.

• Rizzi Paola, By wilk był syty i owca cała – czyli o grze jako narzędziu symulacji procesów komunikacji i podejmowania decyzji, Forum Europejskie, Nr 9, wiosna 2005, Kraków 2005.

• Rizzi, P., Woźniakiewicz, J., Perspektywy zastosowania gier symulacyjnych w edukacji – teoria i praktyka, HOMO COMMUNICATIVUS 3 ( 5 ) / 2008 dostępne w Internecie: http://www.hc.amu.edu.pl/numery/5/52008.html.

• Simon A.H.: Podejmowanie decyzji i zarządzanie ludźmi w biznesie i administracji. Helion, Gliwice 2007.

• Straffin P.D., Teoria gier, Scholar, 2004.

• Sułek M., Prognozowanie i symulacje międzynarodowe, Warszawa 2010.

• Tyszka T. — Analiza decyzyjna i psychologia decyzji, PWN, Warszawa 1986.

• Tyszka T., Konflikty i strategie. Niektóre zastosowania teorii gier, Warszawa 1965.

• Tyszka, T., Psychologiczne pułapki oceniania i podejmowania decyzji, Gdańsk 1999.

• Tyszka, T. Zaleśkiewicz, T. Racjonalność decyzji, 2001.

• Wierzbicki A.P., Sztuka i techniki negocjacji (2003).

K_W01, zna specyfikę gier decyzyjnych oraz ich znaczenie dla charakteru nauk o polityce.

K_W04 zna uwarunkowania gier politycznych.

K_U02, potrafi analizować politykę od strony gier i symulacji politycznych.

K_U03, potrafi wyjaśniać i prognozować politykę od strony gier decyzyjnych.

K_U05, potrafi stosować nowe technologie w analizach gier decyzyjnych.

K_U07 potrafi tworzyć prace naukowe z zakresu gier decyzyjnych.

K_K02, jest gotów stawiać cele donoszące się do dydaktyki.

K_K04 potrafi identyfikować dylematy procesów decyzji politycznych.

EFEKTY SPECJALIZACYJNE:

S2_W01, zna przedmiotowy i metodologiczny zakres nauk o polityce, w tym w szczególności w sposoby wykorzystania gier decyzyjnych i symulacji politycznych w obszarze badawczym dotyczącym marketingu politycznego.

S2_W03,historyczne, ekonomiczne, społeczne, kulturowe i prawne uwarunkowania życia politycznego, ze szczególnym uwzględnieniem aspektów niezbędnych dla przeprowadzenia realistycznych symulacji politycznych.

S2_U01, potrafi projektować, realizować i prezentować wyniki gier decyzyjnych i symulacji politycznych, a także wykorzystywać ich rezultaty dla potrzeb marketingu politycznego.

S2_U02, potrafi analizować źródła, formy i treść przekazu medialnego dotyczącego życia publicznego pod kątem ich wykorzystania w symulacjach politycznych.

S2_U04, potrafi w sposób kompleksowy dostrzegać relacje między grami decyzyjnymi i symulacjami politycznymi a komunikowaniem politycznym, marketingiem politycznym i public relations.

S2_U05, w sposób kompleksowy przeprowadzać symulacje polityczne i gry decyzyjne, wykorzystując nowoczesne technologie.

S2_K01, jest świadomy potencjalnego wpływu gier decyzyjnych i symulacji politycznych na społeczeństwo. Jest gotowy do działań w celu kształtowania postaw prospołecznych.

Formy i warunki zaliczenia:

• Podstawą zaliczenia jest obecność na zajęciach.

 Dopuszczalne są dwie nieobecności.

• Studenci są zobowiązani do przygotowywania się merytorycznego na zajęcia.

 Przy sprawdzaniu listy prowadzący ocenia aktywność na zajęciach

• Uczestnicy przygotowują też projekt w ramach pracy grupowej.

 Projekt ma dotyczyć zastosowania wybranej metody analitycznej (np.: teorii gier, decydowania emocjonalnego, metod prognozowania, metody scenariuszowej) do wyjaśniania, przewidywania zachowań społecznych, politycznych, ekonomicznych, organizacyjnych.

 Grupy max 2 osobowe z wskazaniem udziału w pracy poszczególnych osób.

• Prezentacje dotyczą przedstawienia analizy realnego politycznego procesu decyzyjnego lub predykcyjnego w kontekście omawianej problematyki (w zgodzie z zagadnieniami sylabusa)

• Przykładowe tematy:

 Ograniczenia racjonalności decydowania na przykładzie…

 Jak racjonalnie zaprojektować proces decyzyjny w sytuacji…

 Niepewność, jako czynnik zarządzania kryzysowego na przykładzie…

 Zagrożenia racjonalności decydowania w procesach grupowych…

 Kryzys jako ograniczenie racjonalności decydowania…

 Teoria gier jako model analizy rozwoju sytuacji politycznej na przykładzie….

 Decydowanie w warunkach syndromu oblężonej twierdzy….

 Mechanizmy decydowania w sytuacji kryzysowej na przykładzie…

 Proces decyzyjny a uwarunkowania emocjonalne na przykładzie…

 Osobowość decydenta a proces decyzyjny na przykładzie…

 Wpływ paranoi decydenta na procesy decyzyjne na przykładzie…

 Między pokusą a ryzykiem, dylematy gier decyzyjnych na przykładzie

 Metoda scenariuszowa jako element prognostyki politycznej….

 Scenariusze rozwoju sytuacji na przykładzie…

 Użyteczność teorii gier w analizie zjawisk politycznych na przykładzie

 Paradoks gry „rozbrojenie” a zagrożenie bezpieczeństwa międzynarodowego na przykładzie

 Dylemat „wspólnego pastwiska” w relacjach społecznych

 Symulacyjna gra … (planszowa lub komputerowa) jako przykład procesu decyzyjnego

 Potencjał symulacyjnych gier decyzyjnych w wyjaśnianiu mechaniki zjawisk politycznych

 Grywalizacja jako narzędzie symulowania procesów politycznych na przykładzie

 „Chicken game” jako element szantażu w relacjach międzypaństwowych na przykładzie…

 Oraz inne związane z programem przedmiotu

• Projekt przygotowany w formie prezentacji i przedstawiony na ostatnich 2 zajęciach.

• Prezentacja musi być w formie plik zapisywalnego (np.: MS Office, Libre Office itp.), trzeba ją wysłać via mail prowadzącemu zajęcia

Ocena końcowa uwzględnia wszystkie powyższe elementy!!!

nie dotyczy