Historia instytucji politycznych Wschodu

obowiązkowe

Student powinien posiadać status studenta studiów II stopnia na kierunku studia eurazjatyckie.

lektura monograficzna
w sali
zdalnie

Treści programowe przedmiotu w programie studiów:

1) Charakter, istota i forma organizacji życia społecznego w regionach: Europy Wschodniej, Azji Centralnej i Kaukazu w wymiarze historycznym;

2) Elementy demokracji w dziejach instytucji politycznych Europy Wschodniej, Azji Centralnej i Kaukazu;

3) Kulturowy dorobek regionu ze szczególnym uwzględnieniem instytucji politycznych.

Obowiązujący (od r.ak. 2021/22) program studiów określa:

- formę przedmiotu jako konwersatorium;

- liczbę godzin zajęć z przedmiotu na 30 jednostek lekcyjnych;

- liczbę punktów ECTS na 4 (a zatem student powinien poświęcić od 100 do 120 godzin na osiągnięcie efektów kształcenia);

- test i projekt jako obowiązkowe metody weryfikacji efektów kształcenia (przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę).

Obszar eurazajtycki określony w tym programie obejmuje współczesne terytoria: Rosji, Ukrainy, Białorusi, Mołdawii oraz poradzkiech państw Kaukazu i Azji Centralnej.

Przedmiot ma pomóc studentom w zrozumieniu źródeł, korzeni instytucji politycznych obszaru eurazjatyckiego.

W programie przewidziano zapoznanie studenta z dawnymi (przed powstaniem kaganatu tureckiego) instytucjami organizmów politycznych na obszarze Kaukazu i Azji Centralnej. Na zajęciach wskazana będzie wyraźnie tradycja turecka, arabska, bizantyjska i mongolska w kolejnych odsłonach systemów władzy we wskazanych regionach. Ważną częścią przedmiotu jest też ukazanie i wyjaśnienie ewolucji ruskich i rosyjskich instytucji politycznych – od organizmów patrymonialnych i republikańskich poprzez monarchię stanową, absolutną, konstytucyjną po instytucje przedbolszewickiej republiki. Ukazana także zostanie specyfika carskiego systemu kolonialnego z zarządzaniem pośrednim oraz instytucje władzy funkcjonujące w regionie Azji Centralnej i Kaukazu w opozycji do zdobywających władzę bolszewików.

Przedmiot ma także sprzyjać umiejętności analitycznego i syntetycznego myślenia o związkach procesów społecznych i instytucji politycznych.

Szczegółowo podana w danym cyklu przy zakresie tematów. Poniżej tylko pozycje obecne w kilku problematykach.

B. Baranowski, K. Baranowski, Historia Gruzji, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1987.

L. Bazylow, P. Wieczorkiewicz, Historia Rosji, Wrocław 2010.

B. Gafurow, Dzieje i kultura ludów Azji Centralnej, Warszawa 1978.

Z. Łukawski, Dzieje Azji Środkowej, Kraków 1996.

J.-P. Roux, Historia Turków, Gdańsk 2003.

M. Sczaniecki, Powszechna historia państwa i prawa, różne wydania.

A. Wierzbicki, P. Załęski, Trybalizm a władza w Azji Centralnej, Pułtusk 2008.

M. Zakrzewska-Dubasowa, Historia Armenii, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1977.

K_W03. Przedstawia ewolucję organizmów politycznych na obszarze euroazajtyckim z uwzględnieniem różnorodności historiograficznej interpretacji tych dziejów.

K_W04. Charakteryzuje instytucje władzy politycznej historycznych państw eurazjatyckich (z okresów ważnych dla ich współczesnej polityki historycznej państw eurazajtyckich) na tle procesów społecznych, gospodarczych i politycznych.

K_U02. Interpretuje zjawiska społeczne i polityczne oraz dostrzega ich wzajemne zależności (w zakresie historii obszaru eurazjatyckiego).

K_U03. Uzasadnia - realizując projekt badawczy - znaczenie wybranych organizmów politycznych i ich instytucji władzy we współczesnej polityce historycznej państw i/lub pamięci historycznej społeczeństw.

Warunkiem zaliczenia konwersatorium jest obecność (dopuszczalne 2 nieobecności), udział w projekcie grupowym (40%), napisanie sprawdzianu zaliczeniowego (40%) oraz aktywności podczas zajęć (20%).

Sprawdzian weryfikuje oba wiedzowe i pierwszy z umiejętnościowych (K_U02) efekty uczenia się. Składa się z różnorodnych metodycznie zadań (zamkniętych oraz otwartych typu KOO, KOZ, RO), przy tym część zadań jest wyposażona w materiał źródłowy. Rozwiązanie części zadań wymaga nie tylko prezentacji wiedzy naukowej, ale pozwala na weryfikację umiejętności analizy i syntezy z wykorzystaniem tej wiedzy.

Udział w projekcie weryfikuje nade wszystko drugi z umiejętnościowych efekt uczenia się (K_U03), choć w sposób oczywisty w jego wykonaniu należy wykorzystać kompetencje z efektów wiedzowych i pierwszego z efektów umiejętnościowych (K_U02). Dobór problematyki jest doborem celowym z pozycji studenta (w ramach kompetencji określonej w efekcie K_U03) i wymaga konsultacji podczas dyżuru prowadzącego.

Aktywność podczas zajęć jest odnotowywana przez prowadzącego. Nota ta jest zależna od poziomu udziału w dyskusji oraz elementach rozmowy nauczającej.

Nie dotyczy.