Nurty badań politologicznych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2102-SEA-M-D1NBPO |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.1
|
Nazwa przedmiotu: | Nurty badań politologicznych |
Jednostka: | Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Refleksja nad głównymi nurtami badań politologicznych zajmuje w programie studiów szczególne miejsce. Prezentuje bowiem rozważania metateoretyczne, a więc dotyczące postrzegania dziedziny przedmiotowej (szeroko rozumiana polityka) i sposobów jej badania na gruncie nauki o polityce. Celem dydaktycznym przedmiotu jest rozwinięcie samoświadomości teoretycznej oraz poznanie współczesnych paradygmatów badań politologicznych, wraz ze specyfiką ich problemów badawczych, języka analizy oraz postulowanych narzędzi i metod analizy. Ważnym zadaniem jest uświadomienie studentkom/-tom konieczności integralnej analizy zjawisk politycznych, tj. wykorzystującej aparaturę pojęciową, strategie badawcze i wiedzę teoretyczną i empiryczną wszystkich subdyscyplin politologicznych oraz pozostałych nauk społecznych, jeżeli ich perspektywa badawcza pozwala pełniej rozumieć i wyjaśnić życie polityczne społeczeństwa. |
Pełny opis: |
W ramach wykładów on-line zostaną omówione następujące zagadnienia: - przedmiot oraz zakres badań nauki o polityce (wprowadzenie) – przedmiot badania a przedmiot poznania; specyfika przedmiotu badania w politologii; zasada aspektowości; pojęcie paradygmatu; hierarchia wiedzy naukowej; przebieg i struktura procesu badawczego; konwencjonalizm i idea niewspółmierności w analizach politologicznych - problem dialektyki struktury i działania – omówienie spójnego połączenia w procesie badawczym i procedurach badania zewnętrznych warunków działania (struktur) i aktywności ludzi czy wielkich zbiorowości (jednostkowe oraz zbiorowe podmioty) - problem wielopoziomowości – przedstawienie poziomów i/lub wymiarów naukowej analizy rzeczywistości politycznej; omówienie syndromatycznego charakter przedmiotu badania nauki o polityce oraz wskazania na zróżnicowane czynniki w analizach politologicznych, w tym na płaszczyznę ekonomiczną, kulturową, ekologiczną, technologiczną, demograficzną etc. - problem ciągłości i/lub zmiany – omówienie polityki jako procesu społecznego, gdzie mamy do czynienia z temporalno-emergentną przestrzenią, w której powstają jakościowo nowe formy życia społecznego czy praktyk politycznych; przedstawienie zagadnienia ewolucji i rewolucji w praktykach politycznych - problem eklektyzmu - wyjaśnienie napięcie, jakie powstaje a badaniach politologicznych na styku: chęć całościowego i kompletnego opisu politologicznego a niespójność pojęciowa czy teoretyczna refleksji politologicznej; przedstawienie źródeł łączenie różnych perspektyw badawczych i języka analizy, w tym kwestii triangulacji metodologicznej Studentki/-ci dowiedzą się także, jak w/w problemy badania polityki rozwiązywane są w poszczególnych paradygmatach badawczych, tj. behawioralizmie (i neobehawioralizmie), instytucjonalizmie; feminizmie; podejściu interpretacjonistycznym; marksizmie czy ujęciach normatywnych. |
Literatura: |
Babbie E., Badania społeczne w praktyce, Warszawa 2003. Beyme von K., Współczesne teorie polityczne, Warszawa 2005. Dahl R., Stinebrickner B., Współczesna analiza polityczna, Warszawa 2007. Grobler A., Metodologia nauk, Kraków 2006. Karwat M., Przedmiot badań politologicznych w świetle zasady aspektowości; [w:] P. Bytniewski, M. Chałubiński (red.), Teoretyczne podstawy socjologii wiedzy, Wyd. UMCS, Lublin 2006, s. 38-57. Karwat M., Syndromatyczny charakter przedmiotu nauki o polityce; [w:] K. A. Wojtaszczyk, A. Mirska (red.), Demokratyczna Polska w globalizującym się świecie, Warszawa 2009, s. 175-188. Klementewicz T., Rozumienie polityki. Zarys metodologii nauki o polityce, Warszawa 2011. Krauz-Mozer B., Teorie polityki. Założenia metodologiczne, Warszawa 2005. Marsh D., Stocker G. (red.), Teorie i metody w naukach politycznych, Kraków 2006. Nocoń J., Między tradycją a nowoczesnością. Przeobrażenia badań politologicznych w świetle neofunkcjonalizmu J. C. Aleksandra. Bydgoszcz 2010. Nowak S., Metodologia badań społecznych, Warszawa 2007. Pierzchalski F., Podmiotowość polityczna w perspektywie indywidualistycznej i holistycznej, Pułtusk 2009. Pierzchalski F., Morfogeneza przywództwa politycznego. Pomiędzy strukturą a podmiotowością sprawczą, Bydgoszcz 2013. |
Efekty uczenia się: |
EK1. Student ma wiedzę na temat różnych nurtów w badaniach politologicznych, zna powiązania politologii z innymi naukami w kontekście metodologicznym. K_W01. EK2. Student ma pogłębioną wiedzę na temat: paradygmatów, kierunków, modeli w badaniach politologicznych. Student zna różnice między nimi. K_W09. UMIEJĘTNOŚCI EK3. Student potrafi dokonywać prognoz politologicznych na podstawie wiedzy metodologicznej. Potrafi też oceniać zjawiska politologicznej w kontekście politologicznym. K_U02. EK4. Student umie wykorzystywać wiedzę metodologiczną do analizowania i interpretowania zjawisk politycznych. K_U03. EK5. Student aktywnie wykorzystuje wiedzę z zakresu metod i technik badawczych do diagnozowania procesów i zjawisk politycznych K_U05. KOMPETENCJE EK6. Student jest aktywnym podmiotem badającym zjawiska polityczne. Potrafi twórczo wykorzystywać wiedzę teoretyczną do analizy rzeczywistości. K_K07. |
Metody i kryteria oceniania: |
Przygotowanie pracy semestralnej. Praca semestralna będzie poświęcona analizie wybranego przez studentkę/-ta problemu badawczego w oparciu o użycie i wykorzystanie jednego z poznanych paradygmatów (perspektyw) badań. Przy czym wybór ww. podejścia będzie traktowany jako układ pojęć i wyjściowych hipotez do opisu i wyjaśnienia postawionego problemu badawczego. Opis wymagań związanych z uczestnictwem w zajęciach on-line, w tym dopuszczalnej liczby nieobecności podlegających usprawiedliwieniu: obecność na zajęciach (liczba dopuszczalnych nieobecności – 2) |
Praktyki zawodowe: |
Nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.