Komunikacja interpersonalna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2103-M-D1KOIN |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.0
|
Nazwa przedmiotu: | Komunikacja interpersonalna |
Jednostka: | Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych |
Grupy: |
Polityka Społeczna - DZIENNE II STOPNIA 1 semestr 1 rok -przedmioty obowiązkowe |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Założenia wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu psychologii |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Przedmiot obejmuje zagadnienia z teorii komunikowania oraz metody skutecznego porozumiewania się i wywierania wpływu na odbiorcę |
Pełny opis: |
Podczas zajęć studenci zapoznają się z podstawowymi zagadnieniami z zakresu teorii komunikowania takimi jak: modele komunikowania, specyfika kanału i przekazu, skuteczne słuchanie, dekodowanie, bariery, gatunki mowy, słowa denotywne i konotywne… Ponadto poznają techniki prowadzenia sporów i negocjacji w tym zasady retoryki i erystyki (chwyty polemiczne, odpowiadanie na trudne/niewygodne pytania, przemawianie/ konferencja prasowa, elementy zwiększające wiarygodność wypowiedzi), Istotnym elementem zajęć jest też wiedza na temat metod wywierania wpływu na odbiorcę oraz techniki skutecznego komunikowania się (Cialdini, NLP, metaprogramy, znaczenie słów takich jak bo, nie, i…, struktura rozmowy) Część zajęć poświęcona jest również komunikowaniu niewerbalnemu (mimika, gesty, haptyka, proksemika, chronemika, aparycja, komunikowanie parawerbalne) i różnicom/barierom w komunikowaniu między osobami należącymi różnych grup (płeć, odmienna kultura, osoby niepełnosprawne). |
Literatura: |
1. Cialdini R. Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, GWP, Gdańsk 1999 2. Mann S. Jak w pracy ukrywać to, co czujemy i udawać to, co czuć powinniśmy, Amber Warszawa 2002 3. McKay M., Davis M. I Fanning P. Sztuka skutecznego porozumiewania się, GWP, Gdańsk 2003 4. Nęcki Z. Negocjacje w biznesie, Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1995 5. Nierenberg G.I i Calero H.H. Czytając w człowieku jak w otwartej książce, Rebis, Poznań 1999 6. Pease A. Język ciała – Jak czytać myśli ludzi z ich gestów, Gemini, Kraków 1994 7. Steward J. Mosty zamiast murów, PWN, Warszawa 2002 8. Głodowski W. Komunikowanie interpersonalne, Hansa comunication, Warszawa 2001 9. Griffin. E, Podstawy komunikacji społecznej, GWP, Gdańsk 2003 10. Adler R.B., Relacje interpersonalne, Rebis, Poznań 2006 11. Mikułowski-Pomorski J. Komunikacja Międzykulturowa, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2003 12. Dimitrius J-E. Sztuka obserwacji, Helion, Gliwice 2008 13. Lewandowska-Tarasiuk E. W teatrze prezentacji.O sztuce perswazji, WP, Warszawa 2005 14. Programowanie Neurolingwistyczne. Nowa technologia osiągania sukcesów, Medium 1996 15. Pszczołowski T., Umiejętność przekonywania i dyskusji, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, Gdańsk 1998, 2000. 16. Wiszniewski A., Jak przekonująco mówić i przemawiać, Warszawa 1994. 17. Schopenhauer A., Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, Warszawa 2002 |
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu przedmiotu student: • ma wiedzę na temat komunikowania (oraz świadomość znaczenia tego procesu dla wzajemnych relacji ludzi i ich funkcjonowania w grupie), zna podstawowe pojęcia z zakresu teorii komunikowania (jest w stanie zdefiniować dotyczące tego procesu pojęcia, rozumie i umie kompetentnie wypowiedzieć się na temat wspomnianych powyżej obszarów (typy komunikowania, model komunikowania, subjęzyki, metaprogramy…) • ma umiejętności konieczne do ćwiczenia i podnoszenia swoich kompetencji komunikacyjnych (bardziej aktywne słuchanie, umiejętność interpretacji sygnałów niewerbalnych, rozpoznawanie typu odbiorcy, przystosowywanie komunikatu do odbiorcy, wywieranie wpływu na odbiorcę). Podstawowym efektem powinno być lepsze radzenie sobie studenta w trudnych sytuacjach komunikacyjnych (np.: spór, negocjacje, handel, oskarżenia, rozmowa o pracę). A co za tym idzie student jest skuteczniejszy w działaniu: nawiązuje lepszy kontakt z otoczeniem, umie pracować w grupie, potrafi wchodzić w różne role, jest w stanie przygotowywać projekt badawczy, a także uczestniczyć w tworzeniu programów społecznych (mając jednocześnie świadomość dylematów na jakie natyka się w swojej pracy zawodowej polityk społeczny/ pracownik socjalny). • Pozytywnie zmienia się postawa studenta w stosunku do innych osób. Rozumie on kulturową różnorodność oraz znaczenie niedyskryminującego i nieseksistowskiego języka. Wiedza na temat potencjalnych przyczyn nieporozumień, możliwych barier i różnic w postrzeganiu rzeczywistości oraz odmienego pojmowania jednoznacznych zdawałoby się pojęć rodzi większe zrozumienie i uświadamia znaczenie empatii jako warunku skutecznego komunikowania z otoczeniem. |
Metody i kryteria oceniania: |
Kryteria oceniania: Wyniki pisemnego kolokwium (studenci rozwiązując zadania mają za zadanie zastosować w praktyce wiedzę z wykładów i warsztatów) + obecność + aktywność podczas ćwiczeń |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.