Czynności dowodowe w postępowaniu karnym
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2200-1S002-V |
Kod Erasmus / ISCED: |
10.0
|
Nazwa przedmiotu: | Czynności dowodowe w postępowaniu karnym |
Jednostka: | Wydział Prawa i Administracji |
Grupy: |
Blok: Kryminalistyka i psychologia sądowa w postepowaniu karnym Wykłady specjalizacyjne i konwersatoria dla IV roku studiów prawniczych Wykłady specjalizacyjne i konwersatoria dla V roku studiów prawniczych |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Zadaniem zajęć jest przybliżenie studentom zagadnień związanych z podstawowymi zasadami kryminalistycznymi przeprowadzania czynności dowodowych w toczącym się postępowaniu karnym. Omawiane są poszczególne czynności procesowe, których zasady i tryb przeprowadzania wypracowała kryminalistyka, jak np. przeszukanie, okazanie czy konfrontacja. Studenci zapoznają się także z metodami pracy stosowanymi przez policję, oceniają ich skuteczność i zgodność z prawem. Główny nacisk położony zostaje na kryminalistyczną problematykę osobowych środków dowodowych i ocenę wartości dowodowej czynności kryminalistyczno-procesowych |
Tryb prowadzenia: | zdalnie |
Skrócony opis: |
Zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami kryminalistycznymi przeprowadzania czynności dowodowych w toczącym się postępowaniu karnym, podstawami prawnymi przeprowadzania tych czynności i nieprawidłowościami występującymi w praktyce, mogącymi mieć wpływ na rzetelność i prawidłowość ich przeprowadzenia. |
Pełny opis: |
Na zajęciach inaugurujących przedmiot omawia się pojęcia i definicję dowodu, środka dowodowego, źródła dowodowego, zasady procesowej. Wskazuje na naczelne zasady postępowania dowodowego i ich odniesienia do taktyki kryminalistycznej. Student zapoznaje się z podstawowymi pojęciami z psychologii pamięci, w tym świadek jako obserwator zdarzenia, źródła i rodzaje błędów w spostrzeganiu, przyczyny i rodzaje błędów w zeznaniach. Prezentowane są testy psychologiczne. Kolejno omawiane są pojęcie świadka, jego prawa i obowiązki w świetle przepisów kodeksu postępowania karnego; przygotowanie do czynności przesłuchania. etapy przesłuchania. Zasada swobodnej wypowiedzi a taktyka prowadzenia przesłuchania. Rodzaje zadawanych pytań i ich dopuszczalność w świetle obowiązujących przepisów k.p.k. Omówienie taktyk najczęściej stosowanych podczas przesłuchania świadka. Metoda tzw. przesłuchania poznawczego, zasady prowadzenia przesłuchania metoda pytań krzyżowych, znaczenie fazy swobodnej wypowiedzi w ocenie zeznań. Omawiane są fazy rozwojowe dziecka i związana z tym specyfika przesłuchania. Zasady i etapy przesłuchania. Obecność psychologa. Ocena zdolności do prawidłowego spostrzegania i odtwarzania faktów. Niebezpieczeństwa i błędy w zeznaniach dzieci. Specyfika przesłuchania osób w podeszłym wieku. Możliwe błędy w zeznaniach i ich przyczyny. Dokonywana jest kryminalistyczna ocena takich zeznań. Kolejno przechodzi się do omówienia sytuacji procesowej podejrzanego, jego uprawnień i obowiązków w świetle przepisów kodeksu postępowania karnego. Stosowanie dozwolonego przymusu. Przyznanie się do winy i jego wpływ na taktykę postępowania organów procesowych. Motywacja wyjaśnień prawdziwych i kłamliwych. Omówienie różnych taktyk prowadzenia przesłuchania. Porusza się kwestie pojęcia i definicji alibi, rodzajów alibi i metod ich sprawdzania. Kolejnym zagadnieniem jest specyfika przesłuchania biegłego, pytania do biegłego. Ocena opinii biegłego i jej znaczenie w procesie dowodzenia. Poruszona zostaje tematyka związane z istotą instytucji świadka incognito i świadka koronnego. Taktyka przesłuchania świadka koronnego, ocena wiarygodności zeznań i wpływ zeznań na postępowanie dowodowe. Program ochrony świadka koronnego. Następuje omówienie metod dopuszczalnych przez k.p.k. a mających na celu ocenę wiarygodności zeznań - np. taktyki prowadzenia czynności, eksperymentów kryminalistycznych. Omówienie metod kontrowersyjnych – wariograf. Zasady działania, znaczenie i dopuszczalność badań w świetle obowiązującego k.p.k. Omówienie orzecznictwa SN w tym zakresie. Prezentacja filmu o badaniach wariograficznych. Szczegółowo omawia się takie czynności jak okazanie, konfrontacja, cel, podstawy prawne i istota przeszukania. Taktyczne zasady prowadzenia tej czynności. Przygotowanie i realizacja /etapy/ przeszukania. Sposoby ukrywania przedmiotów. Dokumentacja przeszukania. Istota i zasady zatrzymania. Uprawnienia osób zatrzymanych. Zasady zatrzymywania przedmiotów. Pojęcie i cel eksperymentu. Eksperyment kryminalistyczny i rzeczoznawczy. Taktyka prowadzenia czynności i jej znaczenie dowodowe. Pojęcie i istota wizji lokalnej. Cel czynności i jej znaczenie dowodowe. Zasady prawidłowego sporządzania dokumentacji procesowej. Protokoły – wymagania formalne. Fotografia kryminalistyczna. Rodzaje fotografii i możliwości jej zastosowania. Techniki audiowizualne. |
Literatura: |
E. Gruza, M. Goc, J. Moszczyński, Kryminalistyka - czyli o współczesnych metodach dowodzenia przestępstw. Wolters Kluwer, Warszawa 2020 |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA: zna podstawowe czynności procesowo-kryminalistyczne, zna zasady ich przeprowadzania; zna i rozumie powiązania prawa karnego procesowego z taktyką kryminalistyczną; prawidłowo definiuje podstawowe czynności procesowo-kryminalistyczne UMIEJĘTNOŚCI: prawidłowo stosuje taktykę przesłuchania w zależności od właściwości podmiotu przesłuchiwanego; prawidłowo wykonuje i dokumentuje czynności procesowe; analizuje czynności pod kątem ich efektywności w postępowaniu i potrafi ocenić ich skuteczność POSTAWY: rozumie i ocenia zasadność istnienia określonych instytucji prawa i sposobu ich uregulowania w przepisach prawa karnego procesowego; jest otwarty na alternatywne interpretacje przepisów, na nowe metody przeprowadzania czynności procesowo-kryminalistycznych |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena ciągła, bieżące przygotowanie się do zajęć, aktywność oraz końcowe zaliczenie pisemne (test) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.