Międzynarodowe i europejskie prawo medyczne
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2200-1S278 |
Kod Erasmus / ISCED: |
10.0
|
Nazwa przedmiotu: | Międzynarodowe i europejskie prawo medyczne |
Jednostka: | Wydział Prawa i Administracji |
Grupy: |
Blok: Prawo medyczne Wykłady specjalizacyjne i konwersatoria dla IV roku studiów prawniczych Wykłady specjalizacyjne i konwersatoria dla V roku studiów prawniczych |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Celem wykładu jest systematyczna prezentacja wiedzy na temat prawa międzynarodowego i europejskiego w świetle orzecznictwa. Wykład uzupełnia wiedzę oferowaną w ramach wykładów: Prywatne prawo medyczne, Administracyjne i farmaceutyczne prawo medyczne oraz Karne prawo medyczne. |
Tryb prowadzenia: | zdalnie |
Skrócony opis: |
SYLABUS 1. Zakres międzynarodowego prawa medycznego 2. Źródła prawa medycznego 3. Światowa Organizacja Zdrowia 4. Ochrona zdrowia w prawie międzynarodowym 5. Globalna biopolityka 6. Ochrona zdrowia w systemie Rady Europy 7. Konwencja prawach człowieka i biomedycynie 8. Protokoły dodatkowe do Konwencji 9. Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności w świetle orzecznictwa ETPCz w sprawach medycznych I 10. Orzecznictwo ETPCz w sprawach medycznych II 11. Orzecznictwo ETPCz w sprawach medycznych III 12. Ochrona zdrowia w Unii Europejskiej: podstawy traktatowe i instytucjonalne 13. Ochrona zdrowia w świetle Karty Praw Podstawowych i orzecznictwa TSUE 14. Prawa pacjenta w transgranicznej opiece zdrowotnej w świetle orzecznictwa TSUE 15. Zaliczenie |
Pełny opis: |
SYLABUS 1. Pojęcie i zakres międzynarodowego i europejskiego prawa medycznego a ochrona zdrowia (LBO i ANO) 2. Źródła międzynarodowego i europejskiego prawa medycznego (ANO) 3. Światowa Organizacja Zdrowia – rola w tworzeniu globalnych wytycznych i standardów medycznych (ANO) 4. Ochrona zdrowia w prawie międzynarodowym powszechnym (ANO) 5. Prawo powszechne międzynarodowe a globalna biopolityka (ANO) 6. Ochrona zdrowia w systemie Rady Europy – Konwencje, rekomendacje, orzecznictwo: metody tworzenia prawa medycznego (LBO) 7. Konwencja o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej wobec zastosowań biologii i medycyny (LBO) 8. Protokoły dodatkowe do konwencji: nr 1 o zakazie klonowania istot ludzkich; nr 2 o transplantacji organów i tkanek pochodzenia ludzkiego; nr 3 o badaniach biomedycznych; nr 4 o testach genetycznych do celów zdrowotnych (LBO) 9. Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności w świetle orzecznictwa ETPCz w sprawach medycznych I (ANO) 10. Orzecznictwo ETPCz w sprawach medycznych II (ANO) 11. Orzecznictwo ETPCz w sprawach medycznych III (ANO) 12. Ochrona zdrowia w Unii Europejskiej: podstawy traktatowe i instytucjonalne (LBO) 13. Ochrona zdrowia w świetle Karty Praw Podstawowych i orzecznictwa TSUE (LBO) 14. Prawa pacjenta w transgranicznej opiece zdrowotnej w świetle orzecznictwa TSUE (LBO) 15. Zaliczenie |
Literatura: |
1. L. Bosek, A. Wnukiewicz-Kozłowska, System Prawa Medycznego, t. 2, Szczególne świadczenia zdrowotne, Warszawa 2018; 2. J. Bridgeman, Gard and Yates v. GOSH, the Guardian and the United Kingdom: Reflections on the legal process and the legal principles, Medical Law International, Volume 17 Issue 4, December 2017, pp. 285–302; 3. L.O. Gostin, Global Health Law, Cambridge 2014; 4. L. O. Gostin, D. Sridhar, Global Health and the Law, The New England Journal of Medicine, 2014; 370:1732-1740; 5. A. Grubb, J. Laing, J. McHale, Principles of Medical Law, Oxford 2010; 6. T. Hervey, J. McHale, Health Law and the European Union, Cambridge 2004; 7. T. K. Hervey, J. V. McHale, European Union Health Law. Themes and implications, Cambridge 2015; 8. T. K. Hervey, Telling stories about European Union Health Law: The emergence of a new field of law, Comparative European Politics, May 2017, Volume 15, Issue 3, pp 352–369; 9. A. Plomer, The Law and Ethics of Medical Research. International Bioethics and Human Rights, London 2005; 10. R. Stankiewicz, Krajowe systemy ochrony zdrowia a Unia Europejska. Przykład Polski, Warszawa 2016; 11. R. Tabaszewski, Prawo do zdrowia w systemach ochrony praw człowieka, Lublin 2016; 12. G.L. Burci, C-H.Vignes, World Health Organization, The Hague 2004; 13. M. Safjan, L. Bosek (red.), System Prawa Medycznego, t. 1, Instytucje prawa medycznego, t. I, Warszawa 2018; 14. H. Vollaard, D. Sindbjerg Martinsen, The rise of a European healthcare union, Comparative European Politics, May 2017, Volume 15, Issue 3, pp 337–35; 15. J. Zuniga, S.P. Marks, L.O. Gostin, Advancing the human right to health, Oxford 2013. |
Efekty uczenia się: |
Poszerzenie wiedzy i zdobycie przez studentów umiejętności analizy orzeczeń sądów międzynarodowych. |
Metody i kryteria oceniania: |
Praca zaliczeniowa lub egzamin ustny. |
Praktyki zawodowe: |
Nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.