Prawnokarna ochrona dziedzictwa kulturowego
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2200-1S288 |
Kod Erasmus / ISCED: |
10.0
|
Nazwa przedmiotu: | Prawnokarna ochrona dziedzictwa kulturowego |
Jednostka: | Wydział Prawa i Administracji |
Grupy: |
Blok: Prawo kultury i sztuki |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Zajęcia skierowane są do Studentek i Studentów zainteresowanych zagadnieniami z pogranicza prawa karnego materialnego, historii sztuki oraz kryminalistyki. Wymagana jest podstawowa wiedza z zakresu prawa karnego materialnego (problematyka odpowiedzialności karnej), mile widziane także zainteresowanie zagadnieniami dotyczącymi zwalczania fałszerstw dzieł sztuki |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Zajęcia mają na celu przedstawienie aspektów prawnokarnych i częściowo kryminalistycznych ochrony dziedzictwa kulturowego. Zanalizowany zostanie fenomen przestępstw przeciwko dziełom sztuki, pokazane zostaną najciekawsze (począwszy od czasów dawnych) metody fałszowania dzieł sztuki, a także omówione prawne i orzecznicze zasady przeciwdziałania tej niepożądanej aktywności społecznej. |
Pełny opis: |
W ramach kursu zostanie przybliżona Studentkom i Studentom problematyka prawnokarnej ochrony dziedzictwa kulturowego. W części materialnej omówione zostaną kodeksowe (art. 294 § 2 k.k.) i pozakodeksowe przepisy (w szczególności rozdział 10a i 11 ustawy ochronie zabytków) karne i administracyjno-karne, zasady odpowiedzialności za czyny przeciwko dziedzictwu kulturowemu. W części procesowej omówione zostaną podstawowe trudności związane ze ściganiem tego rodzaju czynów (duża ciemna liczba, uwarunkowania rynku sztuki, trudności wykrywcze). Całość będzie dodatkowo opatrzona przeglądem najbardziej znanych i spektakularnych czynów przeciwko dziedzictwu kulturowemu, w szczególności fałszerstw dzieł sztuki (od czasów najdawniejszych do dzisiaj), metod stosowanych przez fałszerzy i sposobów ich wykrywania. |
Literatura: |
J. Kaczmarek, Prawnokarna ochrona dziedzictwa kultury, Kraków 2006 W. Pływaczewski, B. Gądecki, Ochrona dziedzictwa kulturowego i naturalnego. Perspektywa prawna i kryminologiczna, Białystok 2015 M. Trzciński M., Poszukiwania skarbów czy poszukiwania zabytków? Między legendą a rzeczywistością, „Przegląd Prawa i Administracji” 2012, nr 88. M. Trzciński M., Przestępczość przeciwko zabytkom archeologicznym. Problematyka prawno-kryminalistyczna, Warszawa 2010. M. Trzciński M., Przestępczość przeciwko zabytkom, ,,Prokuratura i Prawo” 2011. |
Efekty uczenia się: |
Studentki i Studenci: znają podstawowe znamiona czynów zabronionych skierowanych przeciwko dobrom kultury, znają zasady odpowiedzialności karnej i administracyjno-karnej w odniesieniu do tych czynów, umieją wskazać podstawowe przyczyny i przejawy przestępczości przeciwko dobrom kultury, umieją diagnozować problemy wykrywcze i dowodowe w odniesieniu do tych czynów, wiedzą, jakie zasady ochrony dziedzictwa kulturowego są przewidywane w aktach prawa wewnętrznego i międzynarodowego, wiedzą, jakie zasady ochrony zawarte są we wskazaniach orzecznictwa. |
Metody i kryteria oceniania: |
Aktywność na zajęciach, możliwość napisania pracy pisemnej |
Praktyki zawodowe: |
Nie przewiduje się |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.