Nowe technologie a kontrola operacyjna i prawo karne
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2200-1S360 |
Kod Erasmus / ISCED: |
10.0
|
Nazwa przedmiotu: | Nowe technologie a kontrola operacyjna i prawo karne |
Jednostka: | Wydział Prawa i Administracji |
Grupy: |
Blok: Prawo wobec nowych technologii |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Zajęcia skierowane są do Studentek i Studentów zainteresowanych problematyką nowych technologii, działalności służb specjalnych, procedury karnej, kryminalistyki, praw i wolności obywatelskich. Wymagana jest podstawowa wiedza z zakresu postępowania karnego (ewentualnie kryminalistyki) w zakresie postępowania przygotowawczego i struktury służb ochrony porządku publicznego w Polsce. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest zapoznanie uczestników z problematyką zastosowania nowych technologii na pograniczu prawa karnego procesowego i tzw. prawa policyjnego. Służby i formacje ochrony porządku publicznego poprzez rozszerzające się uprawnienia wynikające z nowelizacji prawa zyskują coraz nowsze możliwości prawne i techniczne pozyskiwania, kontrolowania i przetwarzania informacji o obywatelach. Celem zajęć jest przedstawienie prawnych ram i technicznych sposobów przetwarzania informacji. Studentki i Studenci w ramach bloku poświęconego nowym technologiom będą mieli możliwość zapoznania się z problematyką zastosowania prawa nowych technologii w działalności służb specjalnych. |
Pełny opis: |
Zajęcia w ramach bloku skupiają się na problematyce: kontrolowania treści korespondencji, sprawdzania zawartości przesyłek, podsłuchiwania rozmów telefonicznych, kontrolowania informacji przekazywanych za pomocą sieci telekomunikacyjnych, niejawnego nadzorowania wytwarzania, przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa i innych szczegółowych problemów związanych z pozyskiwaniem, przetwarzaniem i dowodowym wykorzystywaniem informacji pochodzących z czynności operacyjno-rozpoznawczych. W trakcie zajęć uczestnicy zapoznają się z problematyką prawną i kompetencyjną (kto, kiedy i pod jakimi warunkami może zarządzić wykonywanie tych czynności), zasadami, jakie w odniesieniu do problematyki formułuje orzecznictwo (zarówno polskie, jak i międzynarodowe), a także zagadnieniami technicznymi - wraz z odbywającym się pod koniec zajęć pokazem zastosowania techniki analogicznej do tej, którą stosuje się podczas wybranych czynności operacyjno-rozpoznawczych. |
Literatura: |
B. Sprengel, Praca operacyjna Policji, Toruń 2018 A. Taracha, Czynności operacyjno-rozpoznawcze aspekty kryminalistyczne i prawnodowodowe, Lublin 2006 S. Hoc, Sytuacja organizacyjno-prawna polskich służb specjalnych, Wojskowy Przegląd, Prawniczy 2002 T. Grzegorczyk, Wykorzystywanie i przekształcanie materiałów operacyjnych w materiał dowodowy w postępowaniu karnym, (w:) E. Pływaczewski (red.), Przestępczość zorganizowana. Świadek koronny. Terroryzm. W ujęciu praktycznym, Kraków 2005 |
Efekty uczenia się: |
Studentki i Studenci: Znają podstawowe przepisy dotyczące techniki operacyjnej pracy służb porządku publicznego w Polsce, znają podstawową nomenklaturę przedmiotu, umieją skontrolować poprawność przesłanek zastosowania danej czynności, umieją sformułować podstawowe zarzuty wobec nieuprawnionego zarządzenia czynności opracyjno-rozpoznawczych, wiedzą, jakie podstawowe prawa i wolności obywatelskie mogą być zagrożone poszczególnymi czynnościami, wiedzą, jakich argumentów powinni używać w sądzie przy kontrolowaniu zasadności i legalności zastosowania techniki operacyjnej |
Metody i kryteria oceniania: |
Aktywność na zajęciach, możliwość napisania pracy pisemnej, udział w pokazie |
Praktyki zawodowe: |
Nie przewiduje się |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.