Teoretyczne konteksty pedagogiki - socjologia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2300-DD-TKP/SOCJO |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Teoretyczne konteksty pedagogiki - socjologia |
Jednostka: | Wydział Pedagogiczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | nieobowiązkowe |
Skrócony opis: |
Debaty wokół współczesnych procesów zmian społecznych. Konsekwencje dla przemian systemów edukacji. Konflikty pomiędzy ich inercyjnością a presją na zmiany wynikająca ze zmian oczekiwań wobec edukacji. Konsekwencje przemian: erozja systemów publicznej, narodowej edukacji? |
Pełny opis: |
Przedmiot ma na celu analizę różnorodnych dyskursów wyrosłych z określonych tradycji intelektualnych; wskazuje na interdyscyplinarny, zróżnicowany charakter wiedzy pedagogicznej i jej relacje z innymi rodzajami wiedzy oraz na specyfikę problemów edukacyjnych, wynikających ze zjawisk społecznych i kulturowych. Stan systemów edukacji jest uzależniony: z jednej strony od tradycji narodowej, która nadała im jednostkowy charakter, z drugiej od presji procesów uniwersalizacyjnych, osłabiających ich specyfikę. Systemy edukacyjne charakteryzują się sporą inercją podczas gdy otoczenie społeczne podlega licznym i szybkim zmianom. Stwarza to dla rozwoju edukacji poważne dylematy: na ile są one w stanie zmieniać się, na ile zmiany te będą pozorne a na ile rzeczywiste, czy presja może okazać się na tyle silna, że systemy edukacyjne ulegną rozpadowi. Ocena procesów globalizacyjnych i siły ich oddziaływań podlega licznym dyskusjom. Pewne zmiany, jak upowszechnianie edukacji i jej coraz wyższych poziomów, znaczenie wiedzy, innowacji są niekwestionowane, jednak ich skutki bywają wieloznaczne. W debatach, jakie będą prowadzone podczas zajęć , omawiane będą kontrowersje wokół oceny i kryteriów ocen procesów przemian i ich skutków dla edukacji: politycznych (znaczenie zmian państwa narodowego dla edukacji), społecznych ( przemiany struktury społecznej, mobilności w wyniku zmian poziomu wykształcenia) obyczajowych ( zmieniające się znaczenie relacji młodzi - starzy, kobiety-meżczyżni, imigranci - miejscowi a funkcjonowanie edukacji) technologicznych ( nowe technologie komunikacyjne a funkcjonowanie szkoły). |
Literatura: |
Fragmenty z książek : Beck U., 2004, Społeczeństwo ryzyka. W drodze do nowoczesności, Scholar; Hirszowicz M. 2007, Skąd ale dokąd?, Sic!; Marody M, Giza-Poleszczuk A., 2004, Przemiany więzi społecznych. Zarys teorii zmiany społecznej, Scholar; Putnam R., 2008, Samotna gra w kręgle. Upadek i odrodzenie wspólnot lokalnych w St. Zjedn. , Wydawnictwo Akademickie i Profesjonane Turow L., Przyszłość kapitalizmu, Wyd. Dolnośląskie; Wnuk-Lipiński E., 2003, Świat międzyepoki. Globalizacja. Demokracja. Państwo narodowe. Dane źródłowe: Education at Glance Badania OECD: PISA i PIRLS Badania IEA Oświata i Wychowanie, zeszyty GUS |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA: 1. Doktorant posiada wiedzę dotyczącą funkcji poznawczej tekstu naukowego (tekst w zdobywaniu nowej wiedzy) i funkcji komunikacyjnej tekstu naukowego (przekazywania nowej wiedzy), 2. Doktorant zna różne style przekazu wiedzy w naukowej literaturze pedagogicznej, 3. Doktorant zna podstawowe cechy i zasady naukowych gatunków wypowiedzi (w tym m.in. rozprawy, raportu, eseju, recenzji, monografii itd.) UMIEJĘTNOŚCI: 1. Doktorant potrafi stosować terminologię naukową i specjalistyczną z zakresu nauk pedagogicznych, z uwzględnieniem jednoznaczności, ścisłości i precyzji wypowiedz, 2. Doktorant potrafi logicznie skomponować i napisać tekst naukowy z uwzględnieniem wszelkich zasad kultury tekstu naukowego, potrafi obiektywnie przedstawić zjawiska i problemy, z cytowaniem prac innych autorów, stosowaniem przypisów itd., 3. Doktorant potrafi precyzyjnie formułować tezy i podporządkowywać im tok naukowego wywodu, potrafi dopasować styl wypowiedzi do sytuacji komunikacyjnej, w jakiej jest ona wygłaszana (np. referat, artykuł itp.), KOMPETENCJE SPOŁECZNE: 1. Doktorant wykształca postawę krytycznego myślenia w obszarze problemów i dylematów pedagogicznych, 2. Doktorant wykazuje naukową samodzielność w opracowywaniu podejmowanych tematów oraz prezentuje dojrzały styl wypowiedzi naukowej, 3. Doktorant jest przygotowany do wyrażania swojego stanowiska i podawania argumentów na jego obronę, z zachowaniem szacunku i otwartości wobec innych stanowisk. |
Metody i kryteria oceniania: |
1. Obecność na zajęciach 2. Udział w dyskusji 3. Poziom przygotowanej prezentacji 4. Referat zaliczeniowy Zajęcia będą polegały na debatach wokół spornych problemów, wiążących się z przemianami społeczno-edukacyjnymi |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.