MD/PS - Metody pracy z rodziną

obowiązkowe

w sali

Teoretyczne podstawy pracy z rodziną jako systemem (psychoanaliza, behawioryzm, teoria systemowa). Modele praktyki interpersonalnej w pracy z rodziną. Pomoc rodzinom w pracy opiekuńczo-wychowawczej i socjalnej. Rodzina w potrzebie – główne strategie i formy interwencji w sytuacjach problemowych. Wprowadzanie zmian w sytuacji rodziny – praca z całym systemem, z podsystemami, z osobami indywidualnymi, z systemami zewnętrznymi. Planowanie interwencji w system rodzinny (plany pomocy).

Podczas zajęć studenci będą poznawać różnorodne metody pracy z rodzinami w potrzebie, stanowiące warsztat pracy pedagoga społecznego,asystenta rodziny,specjalisty ds. pracy z rodziną i pracownika socjalnego.

Tematyka zajęć będzie koncentrować wokół następujących zagadnień:

1.Rodzina w potrzebie: główne strategie i formy interwencji w pracy opiekuńczo-wychowawczej i socjalnej.

2.Terapie rodziny: główne kierunki, nurty i kontrowersje.

3.Rodzina w kryzysie: kryzys i jego rodzaje; terapia krótkoterminowa skoncentrowana na rozwiązaniach, terapia ekologiczna z zastosowaniem mapy przestrzeni życiowej.

4.Rodzina a przemoc: metody pracy z rodziną, sprawcami i ofiarami przemocy.

5.Rodzina a krzywdzenie emocjonalne: metody interwencji, terapia behawioralna i behawioralno-poznawcza.

6.Rodzina z zaburzoną komunikacją: wideotrening komunikacji, konferencje grup rodzinnych.

7.Rodzina po urazie (traumie): rodzina wobec śmierci i żałoby, rodzina a choroba, rodzina a zaburzenia psychiczne.

Dodatkowo poszczególne grupy zajęciowe mogą realizować dodatkowe tematy/zagadnienia do wyboru np. niepłodność, kwestie orientacji seksualnej w rodzinie, nowe uzależnienia, samobójstwa, wykorzystywanie seksualne,pedofilia itp.

Obowiązkowa (do egzaminu modułowego):

Garvin D.Ch., Seabury B. A., Działania interpersonalne w pracy socjalnej, T 2, Śląsk, Katowice 1998 (wybrane rozdziały).

Geldard K., Geldard D., Budowanie relacji w pracy z dziećmi, młodzieżą i rodzinami, PARPA, Warszawa 2009 (wybrane rozdziały).

-Grzesiuk Lidia, Psychoterapia – praktyka. Podręcznik akademicki, Eneteia, Warszawa 2006 (wybrane rozdziały).

Dodatkowa - do omawianych metod i tematów dodatkowych (może różnić się zależnie od grupy zajęciowej i cyklu):

- Bartoszewska, E. (2005), Formy pomocy dziecku nieuleczalnie choremu i jego rodzinie w hospicjum, Impuls, Kraków.

- Beczek, W. (2015). Rodzice wyjdźcie z szafy!, Stowarzyszenie AKCEPTACJA, Warszawa, dostęp online:http://akceptacja.org/wp-content/uploads/2015/09/Rodzice%E2%80%A6.pdf

- de Barbaro, B. (1999), Schizofrenia w rodzinie, Wyd. UJ: Kraków.

- de Barbaro, B., Cechnicki, A. I in., (2005) Możesz pomóc. Poradnik dla rodzin

pacjentów chorych na schizofrenię i zaburzenia schizotypowe, Wyd. UJ, Kraków.

-De Jong P., Kim Berg I., Rozmowy o rozwiązaniach. Podręcznik, Księgarnia Akademicka, Kraków 2007.

- Herbert, M. (2005), Żałoba w rodzinie. Jak pomóc cierpiącym dzieciom i ich rodzinom, GWP, Gdańsk.

-Keirse Manu, Smutek dziecka: jak pomóc dziecku przeżyć stratę i żałobę, Polskie Wydaw. Encyklopedyczne "Polwen", Radom 2005.

-Iwaniec D., Szmagalski J., Zaburzenia rozwojowe dzieci krzywdzonych emocjonalnie, WUW, Warszawa 2005.

- James B., Leczenie dzieci po urazach psychicznych, PARPA, Warszawa 2003.

- Keirse M., Smutek dziecka: jak pomóc dziecku przeżyć stratę i żałobę, Polskie Wydaw. Encyklopedyczne "Polwen", Radom 2005.

- Kozłowska A., Zaburzenia życia uczuciowego dziecka problemem rodziny, Żak, Warszawa 2005.

- Miś L., Z teoretycznych i metodologicznych zagadnień wideotreningu komunikacji, Instytut Socjologii UJ: Fundacja na Rzecz Dzieci ze Środowisk Zagrożonych PLUS, Kraków 2001.

- Mostwin D. Przestrzeń życiowa rodziny. Ekologiczny model terapii rodziny w stanie kryzysu, Synapsis, Warszawa 1992.

- Pawelec, B. (2007) Opowieści terapeutyczne o niepłodności, Wyd. JK, Łódź.

- Pawelec, B., Pabian, W. (2012), Niepłodność. Pomoc medyczna i psychologiczna, Wyd. Smak Słowa, Kraków.

- Perry, B. D., Szalavitz, M., & Żak, P. (2011). O chłopcu wychowywanym jak pies: i inne historie z notatnika dziecięcego psychiatry. Media Rodzina.

- Przeperski J., Konferencja Grupy Rodzinnej - nowa metoda pomocy rodzinie oraz Przeperski J., Ekologiczny model pomocy rodzinie na przykładzie metody „Konferencja Grupy Rodzinnej (KGR)”; www.kgr.org.pl; www.frg.org.uk

- Reczek, E., Srzednicka, U., Kaczmarska–Maderek, A. (2007), Zobaczyć, zrozumieć, zmienić. Wideotrening Komunikacji, Kraków: Wydawnictwo PLUS;

- Szpakiewicz-Olszewska M., Choroba psychiczna rodzica – jej wpływ na rozwój dziecka i funkcjonowanie rodziny [w:] Rodzice i dzieci: psychologiczny obraz sytuacji problemowych, CMPPP, Warszawa 2000.

- Wegscheider-Cruse S., Rekonstrukcja rodziny, Instytut Psychologii Zdrowia, Warszawa 2000.

Wiedza:

- Zna i definiuje podstawowe pojęcia takie, jak: kryzys, przemoc w rodzinie, krzywdzenie emocjonalne, uraz psychiczny itp.

- Wymienia i opisuje poznane podczas zajęć metody pracy z rodziną

- Dokonuje analizy i interpretacji teorii psychologicznych w kontekście ich przydatności w pomocy rodzinie

- Opisuje najczęściej stosowane strategie i formy interwencji w pracy z rodziną w potrzebie

- Samodzielnie wyjaśnia i ilustruje przydatność poszczególnych metod interwencji w system rodzinny

Umiejętności:

- Umie rozpoznawać problemy rodzin w potrzebie i rodzin w kryzysie

- Dobiera najwłaściwsze metody pracy z daną rodziną na podstawie rozpoznania jej potrzeb

- Formułuje zalecenia do pracy z poszczególnymi członkami rodziny i całym systemem rodzinnym

Kompetencje społeczne i postawy:

- Doskonali umiejętności nawiązywania kontaktu oraz interwencji w pracy z rodziną

- Demonstruje wybraną metodę pracy z rodziną na forum grupy

- Stosuje standardy etyczne w pracy z rodziną

- Docenia potrzebę poufności, akceptacji i zrozumienia w pracy z rodziną

Podstawą zaliczenia ćwiczeń są:

- prezentacja jednej metody pracy z rodziną na forum grupy,

- opracowanie teoretyczne jednego nurtu terapii rodzin i przygotowanie opisu sytuacji rodziny z punktu widzenia określonego podejścia teoretycznego,

- opracowanie w grupie planu pomocy rodzinie do przypadku omawianego na zajęciach.

W przypadku większej niż dopuszczalna liczby nieobecności lub braku przygotowania do zajęć student ma obowiązek zaliczyć zaległy materiał.

Nie dotyczy