MS1 - MODUŁ SPECJALNOŚCIOWY - PODSTAWY PRACY Z DZIECKIEM I RODZINĄ

Moduł stanowi wprowadzenie do innych zajęć specjalnościowych, zawiera podstawową problematykę teoretyczną, prawną i organizacyjną pracy z dzieckiem i rodziną. Stanowi komplementarny układ treści pedagogicznych, psychologicznych i prawno- organizacyjnych niezbędny do podejmowania pracy i rozwiązywania podstawowych problemów opiekuńczo-wychowawczych i społecznych rodziny. Ma przygotować studenta do pracy wychowawcy, specjalisty do pracy rodziną, asystenta rodzinnego, koordynatora pracującego z rodzinami zastępczymi. Umożliwić obserwację i komunikację z różnymi specjalistami- teoretykami i praktykami z zakresu problemów opiekuńczo-wychowawczych.

Na zajęciach z opieki i wychowania studenci poznają definicje podstawowych pojęć, ewolucję historyczną oraz aktualną organizację systemu opieki nad dziećmi w Polsce, zagadnienia z zakresu teorii przywiązania, zaburzeń emocjonalnych dzieci. Przedstawione też zostają różne formy opieki i podstawowe środowiska wychowawcze.

Na zajęciach z podstaw prawnych pracy z dzieckiem i rodziną studenci poznają najważniejsze akty prawne z dziedziny opieki i wychowania i pomocy społecznej oraz ich praktyczne zastosowania. Są zaznajamiani z takimi pojęciami prawnymi jak władza rodzicielska, opieka prawna, przysposobienie... Poznają kompetencje sądu rodzinnego i innych instytucji wspierających rodzinę.

Poznawanie potrzeb dziecka i rodziny to zajęcia skoncentrowane wokół następujących zagadnień: diagnoza, ocena, kontakt diagnostyczny w pracy pedagoga i pracownika socjalnego, potrzeby dziecka w rodzinie, system rodzinny. Student nabywa umiejętności obserwacji i pomiaru diagnostycznego, poznaje różne metody i techniki pracy z dzieckiem, nastolatkiem i rodziną.

Laboratorium specjalnościowe służy refleksji teoretycznej oraz dzieleniu się doświadczeniami z praktyki pedagogicznej odbywanej w różnych instytucjach, organizacjach i służbach opieki nad dzieckiem i wspierania rodziny.

Wiedza:

- zna podstawową terminologię z zakresu opieki i wychowania oraz koncepcje teoretyczne stanowiące podłoże pracy opiekuńczo-wychowawczej,

- posiada podstawową, uporządkowaną wiedzę na temat społecznych i psychologicznych uwarunkowań procesów wychowawczych,

- zna i rozumie treść podstawowych aktów prawnych dotyczących opieki nad dzieckiem i wspierania rodziny,

- posiada wiedzę na temat problemów społecznych i emocjonalnych dzieci,

- zna podstawowe metody i techniki diagnostyczne służące rozpoznawaniu potrzeb dziecka i rodziny

Umiejętności:

- potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną z zakresu opieki i wychowania do interpretowania zachowań dziecka w kontekście jego sytuacji rodzinnej,

- potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną do rozwiązywania problemów wychowawczych w rodzinie, szkole, placówce, środowisku społecznym,

- potrafi komunikować się z dziećmi i rodzinami z różnych środowisk społeczno-kulturowych,

- potrafi znaleźć i poprawnie odczytać przepisy prawa dotyczące pomocy dziecku i rodzinie,

- potrafi zastosować przepisy prawa w rozwiązywaniu problemów wychowawczych,

- potrafi poprawnie wybrać i zastosować w praktyce poznane metody i techniki diagnostyczne i rozpoznawać sytuacje dziecka i rodziny wymagające interwencji,

- umie właściwie opisywać, interpretować i oceniać dane zebrane na temat dziecka i rodziny i formułować poprawne wnioski dotyczące postulowanych działań społeczno- wychowawczych

Kompetencje społeczne:

- potrafi samodzielnie uzupełniać i pogłębiać wiedzę dotyczącą opieki i wychowania,

- jest świadomy znaczenia wiedzy pedagogicznej, psychologicznej, z zakresu nauk społecznych w rozwiązywaniu problemów dziecka i rodziny,

- potrafi nawiązać współpracę z innymi specjalistami pracującymi z dzieckiem i rodziną,

- potrafi komunikować się i współpracować w zespole oraz podejmować w nim różne role,

- jest świadomy konieczności stosowania prawa w planowaniu i prowadzeniu działań w zakresie opieki i wychowania,

- jest świadomy konieczności stosowania etyki zawodowej we wszystkich działaniach na rzecz dziecka i rodziny,

- potrafi samodzielnie planować swoją pracę oraz oceniać jej efekty.

Praktyka polega na poznaniu różnych instytucji, organizacji, służb opieki nad dziećmi (poznanie podstaw prawnych, adresatów usług i świadczeń, sposobu docierania do osób potrzebujących, kwalifikowania tych, którzy korzystają z usług). Poznanie potrzeb indywidualnych i rodzinnych korzystających z pomocy służb społecznych i iinstytucji oraz metod pracy i sposobów pomocy w rozwiązywaniu ich problemów.