MS2-Różnice indywidualne w nauczaniu – praca z dzieckiem zdolnym, praca z dzieckiem z dysfunkcjami rozwojowymi

Zakres tematyczny przedmiotu obejmuje zagadnienia związane z różnicami indywidualnymi szczególnie w obrębie potrzeb edukacyjnych uczniów. Podczas kursu studenci nabywają wiedzę m.in. na temat zmian rozwojowych, szeroko pojętej diagnozy, metod aktywizujących sprzyjających motywacji. Ćwiczenia są okazją do bieżącego dzielenia się wiedzą i nabywania umiejętności pracy z bardzo zróżnicowaną grupą uczniów. Jednym ze spodziewanych efektów jest wytworzenie lub zrewidowanie przez studentów ich dotychczasowych teorii osobistych na temat indywidualizacji procesów nauczania i uczenia się.

Treści kursu:

- zmiany funkcjonowania fizycznego i psychicznego człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem okresów, w których ujawniają się różnorodne zdolności czy też funkcje,

- wiedza na temat warunków sprzyjających zaspokajaniu potrzeb głównych na danym etapie rozwoju, form oddziaływania dydaktycznego stosownie do tych potrzeb oraz dostosowywaniem form pomocy do specyfiki trudności w uczeniu się lub trudności społeczno-emocjonalnych doświadczanych przez uczniów, jak również specyfiki pracy i funkcjonowania zdolnego ucznia,

- aktywne metody w pracy z uczniem zdolnym i uczniem z dysfunkcjami rozwojowymi,

- wybrane zagadnienia dotyczące teorii motywacji, jej znaczenia dla procesu uczenia się, źródeł, sposobów wzmacniania,

- neurodydaktyka jako nauka o nauczaniu i uczeniu się przyjaznemu mózgowi- ogólne założenia i ich wykorzystanie w pracy z uczniem o specyficznych i specjalnych potrzebach edukacyjnych,

- diagnoza nauczycielska oparta na rozpoznaniu, rozumowaniu i zbieraniu danych oraz pogłębionej refleksji prowadzącej do interpretacji i wstępnej oceny; typy i fazy diagnozy, zasady jej przeprowadzania;

Braun M., Mach M., Zdolne dziecko. Pierwsza pomoc, Krajowy Fundusz na rzecz Dzieci, Warszawa 2012.

Bujnowska A., Sidor - Piekarska B. (red.), Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka w teorii i praktyce, Wydawnictwo KUL, Lublin 2015.

Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna - podstawowe problemy i rozwiązania, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa 2006.

Olechowska A., Specjalne potrzeby edukacyjne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2016.

Strelau J., Różnice indywidualne: historia, determinanty, zastosowania, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2016.

Zimbardo P., Gerrig R., Psychologia i życie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, wszystkie wydania po 2000 r.

Żylińska M., Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi, Wydawnictwo Naukowe uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2013.

Wiedza:

- posiada podstawową wiedzę na temat prawidłowego rozwoju człowieka szczególnie w wieku od 0-10 r.ż,

- rozumie potrzebę różnicowania oddziaływań edukacyjnych w zależności od indywidualnych potrzeb dziecka,

- zna pojęcie motywacji, jej typy, wpływ na działanie i rozwój człowieka,

- wie czym jest wczesne wspomaganie rozwoju dziecka,

- posiada wiadomości na temat podstawowych założeń neurodydaktyki i najnowszych odkryć psychologii w dziedzinie nauczania przyjaznego mózgowi,

- zna pojęcie diagnozy psychopedagogicznej i niektóre jej techniki oraz rozumie diagnostyczną rolę nauczyciela, a także jej ograniczenia.

Umiejętności:

- definiuje kategorie pojęciowe: zdolności, dysfunkcje rozwojowe, wczesne wspomaganie rozwoju, różnice indywidualne, diagnoza psychopedagogiczna i czynnie posługuje się nimi,

- wymienia i charakteryzuje etapy prawidłowego rozwoju dziecka 0-10 r.ż,

- potrafi zaprojektować zajęcia z uwzględnieniem potrzeb ucznia o specjalnych potrzebach edukacyjnych,

- projektuje i potrafi wykorzystać dodatkowe materiały do indywidualnej pracy z dzieckiem wymagającym odmiennych oddziaływań edukacyjnych.

Postawy społeczne:

- wykazuje zainteresowanie różnicami indywidualnymi między dziećmi oraz aktywność w ich stałym zgłębianiu,

- ma nastawienie na równe traktowanie uczniów niezależnie od ich możliwości rozwojowych i edukacyjnych,

- w postępowaniu zawodowym i osobistym kieruje się zasadami poszanowania godności drugiego, szczególnie młodego człowieka,

- w swoich działaniach wychowawczych i edukacyjnych wykazuje się zrównoważonymi wymaganiami w stosunku do uczniów i stałym nastawieniem na ich wieloaspektowy rozwój,

- rewiduje dotychczasową lub tworzy podstawy teorii osobistej dotyczącej procesów nauczania i uczenia się.

Kolokwium związane z tematyką zajęć oraz pogłębioną, pragmatyczną refleksją nad omawianymi zagadnieniami.

Kryterium oceniania:

- aktywna obecność na zajęciach,

- punktacja - kolokwium.