MS2-Moduł specjalnościowy 2: Człowiek-kultura współczesna-wychowanie

obowiązkowe

Moduł daje wiedzę i weryfikuje efekty kształcenia z zakresu podstawowych przedmiotów tworzących tę jednostkę dydaktyczną.

W ramach 4 podstawowych przedmiotów /kontynuacja zajęć prowadzonych na studiach licencjackich - profil praktyczny - Moduł specjalnościowy 1//, pogłębiana jest wcześniej zdobyta wiedza - teraz w ramach profilu ogólnoakademickiego.

w sali

Moduł Specjalnościowy 2 został przygotowany dla studentów II r. II stopnia w ramach specjalności ANIMACJA SPOŁECZNO-KULTURALNA - profil ogólnoakademicki.

Tworzą go następujące przedmioty:

1. Teoria animacji społeczno-kulturalnej

2. Antropologia współczesności

3. Kultura popularna i media

4. Warsztat diagnostyczny animatora

5. Antropologia książki i czytelnictwa

* Cele dydaktyczne modułu - wybrane zagadnienia.

Przedmioty zawarte w module mają na celu zapoznanie studentów z następującymi zagadnieniami:

1. Geneza i uwarunkowania powstania animacji społeczno-kulturalnej; filozoficzne podstawy animacji; uwarunkowania rozwoju trzeciego sektora w Polsce i na świecie; Od upowszechniania kultury do animacji.

2. Kluczowe pojęcia i terminy; szkoły/ośrodki animacji w Polsce i na świecie;

3. Metody i formy pracy animacyjnej;

4. Projekt - struktura, typy, źródła finansowania;

5. Zadania i funkcje animatora;

6. Wolontariat, ruchy amatorskie, sqoty, uniwersytety powszechne i inne wybrane przykłady działań pozainstytucjonalnych, poza edukacją formalną; Instytucje kultury, organizacje pozarządowe, instytucje pożytku publicznego;

7. Animacja kultury na pograniczu; animacja międzykulturowa.

8. Język jako źródło wiedzy o człowieku i o świecie, Język współczesny lustrem przemian społeczno – kulturowych. Uwarunkowania rozwoju języka i zmiany w świadomości jego użytkowników w kulturze audiowizualnej.

9. Czy współczesna młodzież jest pokoleniem? Próba nakreślenia aktualnej polskiej „mapy pokoleniowej”, rola wydarzenia pokoleniowego, wartości, autorytetu; autorytet a idol.

10. „Tożsamość na sprzedaż”. Tożsamość jako towar – wokół zjawiska konsumpcjonizmu .Maska, kostium, moda… Piękno – wartość uniwersalna, kanon piękna – kategoria uwarunkowana historycznie i kulturowo. Postrzeganie piękna w zglobalizowanym świecie. Czy „kult ciała” jest zjawiskiem nowym?

11. Ludus a kultura. Społeczna rola gier i zabaw, mechanizmy obecne w zabawie oraz znaczenie i przemiany miejsca, jakie zabawa zajmuje w kulturze współczesnej.

12. „Cóż to jest… czas?” Przemiany postrzegania kategorii „czasu”; czas cykliczny a czas linearny, czas wolno- i szybkopłynący.

13. Kultura masowa a kultura popularna – definicje, sposoby rozumienia, geneza, cechy, etapy rozwoju. Charakterystyka poszczególnych układów kultury.

14. Różne stanowiska wobec wobec kultury masowej i kultury popularnej /Szkoła Frankfurcka, strukturalizm, semiologia, marksizm i inne/. Krytyka, obrona, afirmacja oraz sposoby wykorzystania kultury popularnej /polityka, ideologie, marketing/.

15. Przemiany współczesnej kultury, sytuacja człowieka - uczestnika dzisiejszej kultury w obliczu ekspansji kultury konsumpcyjnej i komercjalizacji różnych obszarów kultury.

16. Ewolucja mediów na przestrzeni wieków; rozwój nowych technologii komunikacyjnych a przeobrażenia kultury; kultura typograficzna, kultura audiowizualna a Internet.

17. Perswazja i propaganda w mediach audiowizualnych – podstawowe zjawiska, mechanizmy i zagadnienia. Marketing polityczny i rozrywka medialna jako sposób realizacji celów ideologicznych, politycznych i komercyjnych – próba refleksji krytycznej

18. Przemiany książki: konteksty kulturowe i pedagogiczne.

19. Współczesne książki obrazkowe i edukacyjne. Internet i Sieć jako środowisko książki i czytelnika.

20. Wybrane teorie czytelnicze. Współcześni Polacy jako czytelnicy.

21. Przemiana kompetencji czytelniczej dzieci w środowisku mediów elektronicznych. Czytelnictwo dziecięce: rozbudzanie potrzeb czytelniczych i kontaktów z książką, problem animacji.

22. Baśń w kulturze, literaturze i wychowaniu. Opowiadanie bajek, opowieści rodzinne jako element warsztatu animatora. Współczesna proza dla młodzieży o adolescencji.

23. Literatura i czytanie wobec dylematów współczesności: poszukiwanie tożsamości, problem stereotypów i tolerancji.

Pełne informacje znajdują się w opisach poszczególnych przedmiotów.

Wybrane pozycje:

J. Kargul, Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej,

M. Kopczyńska, Animacja społeczno-kulturalna,

D. Jankowski, Pedagogika kultury,

A. Horobowski, J. Potoczny (red.), Edukacja i animacja kulturalna dorosłych,

B. Jedlewska, Akademickie kształcenie animatorów i menedżerów kultury w Polsce,

M. Mendel (red.), Animacja współpracy środowiskowej,

M. Mendel (red.), Animacja współpracy środowiskowej na wsi,

G. Godlewski i in. (red.), Animacja kultury,

B. Jedlewska, Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych,

A. Przecławska (red.), Pedagogika społeczna-kręgi poszukiwań,

J. Gajda, W. Żardecki (red.), Dylematy animacji,

J. Nikitorowicz, Edukacja międzykulturowa

R. Benedict, Chryzantema i miecz. Wzory kultury japońskiej

W. Burszta, Antropologia kultury. Tematy, teorie, interpretacje

J. Ortega y Gasset, Bunt mas

E. Goffman, Człowiek w teatrze życia codziennego

G. Sartori, Homo videns. Telewizja i postmyślenie

A. Przecławska, Wychowanie – pedagogika wzorów czy spotkanie pokoleń, [w:] „Nauka” 3/2005. (dostępne w Internecie)

T. H. Eriksen, Tyrania chwili. Szybko i wolno płynący czas w erze informacji

M. Golka - Socjologia kultury

D. Strinati - Wprowadzenie do kultury popularnej

M. Mrozowski - Media masowe - władza, rozrywka i biznes

M. Castells - Społeczeństwo sieci

E. Aronson A.Pratkanis - Wiek propagandy

H. Jenkins - Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów.

P. Kossowski - Od kultury masowej do e-kultury. Nowe konteksty, wyzwania i zadania dla pedagogiki mediów.

Animacja czytelnictwa dziecięcego. pod red. J. Papuzińskiej i G. Walczewskiej-Klimczak

D. Świerczyńska, Poprowadzić w życie miedzy ludzi. Kilka uwag na temat wrażliwości antropologicznej współczesnej literatury młodzieżowej, (W:) Ocalone królestwo. Twórczość dla dzieci - perspektywy badawcze -problemy animacji. Red. G. Leszczyński, D. Świerczyńska-Jelonek, M. Zając

B. Bieńkowska, Książka na przestrzeni dziejów

P. Bayard, Jak rozmawiać o książkach, których się nie czytało

Książka dziecięca 1990-2005. Konteksty kultury popularnej i literatury wysokiej, red. G. Leszczyński, D. Świerczyńska-Jelonek, M. Zając

Powyższa lista lektur ma charakter informacyjny i nie należy utożsamiać jej z wymaganiami do egzaminu.

WIEDZA

Absolwent STUDIÓW DWULETNICH II STOPNIA W ZAKRESIE ANIMACJI SPOŁECZNO-KULTURALNEJ:

1. Ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę, obejmującą terminologię, metodologię i teorie z zakresu pedagogiki oraz specjalistyczną wiedzę z zakresu antropologii kultury, animacji społeczno-kulturalnej, teorii komunikowania i mediów

2. Ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę o powiązaniach animacji społeczno-kulturalnej z innymi dziedzinami i dyscyplinami nauki /między innymi z filozofią, socjologią, antropologią kultury i psychologią/, co pozwala na integrowanie perspektyw różnych dyscyplin naukowych i szersze spojrzenie na funkcjonowanie człowieka we współczesnej kulturze.

3. Zna i rozumie zaawansowane metody analizy, interpretacji, wartościowania i problematyzowania różnych wytworów kultury oraz określania ich pedagogicznego i społecznego znaczenia – jest to uporządkowany zasób wiedzy animatora społeczno-kulturalnego.

4. Rozumie czym jest zmiana społeczna we wszystkich jej aspektach, ma pogłębioną wiedzę na temat jej pedagogicznych, kulturowych, psychologicznych i socjologicznych uwarunkowań i następstw.

5. Ma szeroką i pogłębioną wiedzę na temat procesów i zjawisk składających się na życie kulturalne dzisiejszego człowieka; rozumie znaczenie aktywnego uczestnictwa w kulturze

UMIEJĘTNOŚCI

Absolwent STUDIÓW DWULETNICH II STOPNIA W ZAKRESIE ANIMACJI SPOŁECZNO-KULTURALNEJ:

1. Potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować informacje wykorzystując różne źródła. Umie także formułować na tej podstawie wnioski i oceny w kwestiach dotyczących poznawania środowiska społeczno-wychowawczego oraz diagnozy potrzeb i zainteresowań kulturalnych dzisiejszego człowieka.

2. Posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin nauk humanistycznych i społecznych, pozwalającą na pogłębione wyjaśnianie zjawisk społecznych (przyczyny, procesy, skutki) oraz potrafi zastosować zintegrowaną wiedzę w pracy animatora społeczno-kulturalnego, zwłaszcza w sytuacjach niestandardowych.

3. Potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych obiektów i zjawisk kultury na podstawie wiedzy naukowej i doświadczenia w celu określenia ich pedagogicznego i społecznego znaczenia. Umie także prezentować swe analityczno-krytyczne opracowania w różnych formach i w różnych mediach.

4. Posiada rozwinięte umiejętności komunikacyjne, w tym wystąpień publicznych o różnym charakterze zawodowym i naukowym w zakresie studiowanych dyscyplin i specjalności animacji. Potrafi również porozumiewać się z mediami i specjalistami – animatorami, przedstawicielami pokrewnych dyscyplin naukowych i zawodów oraz z niespecjalistami. Wykorzystuje przy tym różne kanały i techniki komunikacyjne oraz różne odmiany języka: język specjalistyczny i niespecjalistyczny; język polski i języki obce.

5. Wykorzystując zintegrowaną wiedzę potrafi opracować samodzielnie lub w zespole projekt animacyjny, pozyskać dla niego wsparcie organizacyjne i finansowe, zrealizować go pozyskując współpracowników i aktywizując uczestników oraz dokonać jego ewaluacji.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

Absolwent STUDIÓW DWULETNICH II STOPNIA W ZAKRESIE ANIMACJI SPOŁECZNO-KULTURALNEJ:

1. Rozumie potrzebę permanentnego uczenia się i rozwoju człowieka. Jako animator społeczno-kulturalny, potrafi wskazywać innym ludziom doniosłość tych idei w dzisiejszym świecie oraz inspirować i organizować procesy sprzyjające ich realizacji. Sam jest zdolny do krytycznego oceniania swoich kompetencji i stałego ich doskonalenia.

2. Na podstawie pogłębionej, interdyscyplinarnej wiedzy umie diagnozować, identyfikować i rozstrzygać zagrożenia, konflikty i dylematy związane z pracą animatora społeczno-kulturalnego.

3. Ma potrzebę i aktywnie uczestniczy w kulturze, interesuje się nowymi zjawiskami i wydarzeniami kulturalnymi, inspiruje dyskusje, wymianę myśli na temat życia kulturalnego. Stara się, by kultura i związane z nią idee, emocje i działania ludzkie, stanowiły istotną płaszczyznę komunikowania społecznego w dzisiejszym świecie.

Warunkiem uczestnictwa w egzaminie modułowym jest zaliczenie WSZYSTKICH przedmiotów wchodzących w skład modułu.

Zaliczenie modułu spec. ASK 2 w USOS następuje po pomyślnym zdaniu egzaminu modułowego - uzyskaniu pozytywnych ocen ze wszystkich części egzaminu, a tym samym, pozytywnej oceny końcowej.

Egzamin modułowy ASK 2 jest pisemny; obejmuje wiedzę ze wszystkich przedmiotów tworzących moduł. Szczegółowe wymagania /zakres wiedzy, z którego zostaną zadane pytania/ określają koordynatorzy poszczególnych przedmiotów - przekazują je w odpowiednim czasie studentom i koordynatorowi modułu.

Całościowe wymagania dotyczące zaliczenia egzaminu modułowego i reguły oceniania określane są corocznie przez koordynatora modułu i podawane studentom w trakcie zajęć dydaktycznych.

Ostateczną ocenę w USOS wystawia koordynator modułu - po ewentualnych konsultacjach z prowadzącymi poszczególne przedmioty.