Dzieci i młodzież - język - kultura współczesna

obowiązkowe
seminaria licencjackie

Problematyka seminarium dotyczy języka jako źródła wiedzy o człowieku i kulturze współczesnej, jego przeobrażeń oraz nowych sposobów komunikacji społecznej. Podczas zajęć przedstawione zostaną zagadnienia związane z rozwojem i uwarunkowaniami komunikacji językowej dzieci i młodzieży.

Podczas kursu poruszone zostaną wątki tematyczne związane z kulturowymi i psychologicznymi uwarunkowaniami komunikacji werbalnej, przemianami zachodzącymi we współczesnym języku oraz komunikacją językową dzieci i młodzieży. Zajęcia pozwolą przyjrzeć się bliżej nowym tendencjom zauważalnym we współczesnej polszczyźnie - ekspansji mówionej potoczności, wizualizacji przekazu. Rozwój języka dzieci i młodzieży oraz uwarunkowania ich komunikacji językowej to jeden z ważnych tematów poruszanych w trakcie zajęć. Podczas seminarium omówione zostaną również następujące zagadnienia: komunikacja językowa w Internecie, twórczość językowa w reklamie, język a perswazja, nowe obszary komunikatów perswazyjnych, moda i snobizm w komunikacji językowej - autoprezentacja poprzez wypowiedź, komunikacja w nowych mediach jako element kultury dziecięcej i młodzieżowej, gwara uczniowska w dobie rewolucji informacyjnej, manipulacja językowa w mediach, a także - Czy potrafimy myśleć poza językiem? (językowy obraz świata) oraz - Czy kultura pisma nadal istnieje? (Przeobrażenia współczesnego modelu komunikacji).

Literatura:

Kurcz, Psychologia języka i komunikacji, Warszawa 2000.

Psychologia języka dziecka, red. B. Bokus, G.W. Shugar, Gdańsk 2007.

M. Bugajski, Język w komunikowaniu, Warszawa 2006.

Język w mediach masowych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2000.

A. Skudrzyk, Czy zmierzch kultury pisma? O synestezji i analfabetyzmie funkcjonalnym, Katowice 2005.

M. Mrozowski, Media masowe: władza, rozrywka i biznes, Warszawa 2001.

Język trzeciego tysiąclecia III, red. G. Szpila, Kraków 2005.

J. Bralczyk, Język na sprzedaż, Warszawa 2002.

E. Babbie, Badania społeczne w praktyce, Warszawa 2004.

Efekty uczenia: Student:

- zna lektury odnoszące się do wybranego tematu pracy,

- wskazuje metody, techniki i narzędzia badawcze stosowane w pedagogice społecznej,

- formułuje cele, problemy i pytania badawcze,

- potrafi opracować koncepcję pracy badawczej,

- tworzy bibliografię pracy,

- samodzielnie tworzy tekst poprawny pod względem merytorycznym i językowym.

Składowymi oceny końcowej będą:

- bieżące przygotowanie studenta do zajęć (znajomość zalecanych tekstów ujawniona w trakcie dyskusji nad problemem);

- regularna obecność i aktywność na zajęciach (dopuszczone są dwie nieobecności w semestrze);

- systematyczna i terminowa realizacja kolejnych etapów projektu badawczego (w tym po pierwszym semestrze zajęć terminowe złożenie pełnej koncepcji pracy, na zakończenie seminarium - terminowe złożenie całości pracy licencjackiej).