Dydaktyka Szkoły Wyższej - warsztaty

obowiązkowe

10 godzinny warsztat

Stosowane metody dydaktyczne

Opis, opowiadanie, dyskusja, pogadanka, gry dydaktyczne

Kurs Dydaktyki Szkoły Wyższej adresowany jest do doktorantów pierwszego roku studiów w Szkole Doktorskiej. Celem programu jest przybliżenie zagadnień dotyczących prawidłowości i uwarunkowań przebiegu procesu nauczania-uczenia się realizowanego we współczesnym środowisku szkoły wyższej. Głównym założeniem jest przekazanie i utrwalenie wiedzy dydaktycznej, a także przygotowanie do świadomego i efektywnego wypełniania przez doktoranta społeczno-zawodowej roli nauczyciela akademickiego. Przedmiot Dydaktyka Szkoły Wyższej składa się z trzech segmentów: wykładów, warsztatów i z praktycznych zajęć do wyboru. Program warsztatów zakłada praktyczne poznanie kilku wybranych narzędzi dydaktycznych, które mogłyby zostać – w zależności od obszaru naukowego i potrzeb doktorantów – wykorzystane w pracy akademickiej ze studentami. Celem dodatkowym jest oswojenie i wywołanie zainteresowania doktorantów obszarem metod dydaktycznych poprzez inspirowanie do poszukiwania własnego zestawu narzędzi dydaktycznych, które można by wykorzystać w pracy nauczyciela akademickiego.

Treści programowe warsztatu: wykładu: podstawowe pojęcia, tradycja i nowoczesność w dydaktyce, konstruowanie własnej poglądu dydaktycznego, efekty kształcenia, taksonomia i operacjonalizacja celów kształcenia, pomiar dydaktyczny, zasady nauczania.

pis wymagań związanych z uczestnictwem w zajęciach, w tym dopuszczalnej liczby nieobecności podlegających usprawiedliwieniu:

W programie przewidziano 5 obowiązkowych warsztatów. Dopuszczalna jest jedna nieobecność nieusprawiedliwiona. Ewentualna, druga nieobecność wymaga pisemnego usprawiedliwienia lekarskiego.

1. Kupisiewicz Cz.: Dydaktyka ogólna, Graf-Punkt 2002

- rozdz.IX. Metody nauczania

- rozdz.X. Formy organizacyjne

2. Kruszewski K.: Sztuka nauczania, PWN Warszawa 1995

- rozdz. VI Metody nauczania

- rozdz. VII Gry dydaktyczne

3. Dziewulak D.: Czy dydaktyka uniwersytecka zostanie wreszcie zauważona i doceniona? (artykuł)

https://wszystkoconajwazniejsze.pl/dobromir-dziewulak-dydaktyka-uniwersytecka/

4. Dziewulak D.: Jak być skutecznym nauczycielem nauczycieli? (artykuł)

https://wszystkoconajwazniejsze.pl/dobromir-dziewulak-jak-byc-skutecznym-nauczycielem-nauczycieli/

5. Dziewulak D.: Uniwersytet nie umarł, uniwersytet udaje. (polemika)

https://wszystkoconajwazniejsze.pl/dobromir-dziewulak-uniwersytet-nie-umarl-uniwersytet-udaje/

6. Dziewulak D.: Jak wykształcić dobrego nauczyciela? (wywiad)

http://www.edunews.pl/badania-i-debaty/wywiady/1302-tego-kandydata-przyjmiemy-tego-odprawimy-z-kwitkiem

Efekty kształcenia w zakresie wiedzy:

a) opisuje strukturę dydaktyki i etapy projektowania edukacyjnego.

b) przedstawia taksonomię celów kształcenia i wyjaśnia, na czym polega operacjonalizacja celów kształcenia.

c) wyjaśnia uwarunkowania przebiegu procesu kształcenia.

d) wymienia zasady efektywnej komunikacji i dostrzega związek między sprawną komunikacją a efektami kształcenia.

Efekty kształcenia w zakresie umiejętności:

a) operacjonalizuje cele kształcenia.

b) potrafi komunikować się na tematy specjalistyczne w stopniu umożliwiającym aktywne uczestnictwo w międzynarodowym środowisku naukowym.

c) potrafi upowszechniać wyniki działalności naukowej, także w formach popularnych.

d) potrafi planować zajęcia lub grupy zajęć i realizować je z wykorzystaniem nowoczesnych metod i narzędzi.

Efekty kształcenia w zakresie postaw (kompetencji społecznych):

a) dokonuje krytycznej analizy przebiegu procesu kształcenia (refleksja dydaktyczna).

b) analizuje sygnały werbalne i niewerbalne przychodzących od studentów w trakcie realizacji procesu nauczania‐uczenia się.

c) ocenia sytuacje dydaktyczne w celu doskonalenia własnego warsztatu nauczycielskiego.

d) samodzielnie planuje i działa na rzecz własnego rozwoju oraz inspiruje i organizuje rozwój innych osób.

Zasady zaliczania zajęć i przedmiotu (w tym zaliczania poprawkowego):

W zajęciach warsztatowych mogą uczestniczyć osoby, które zaliczyły wykład. Uczestnictwo w warsztatach jest obowiązkowe. Zaliczenie warsztatów odbywa się na „ZAL” i realizowane jest na podstawie obecności oraz indywidualnego przygotowania i przeprowadzenia z uczestnikami grupy fragmentów zajęć akademickich przy zastosowaniu wskazanych metod dydaktycznych. Każdy doktorant przygotowuje na podstawie literatury przedmiotu (lub innej) dowolnie wybrany temat, który należy zaprezentować z wykorzystaniem wskazanych metod dydaktycznych. Należy przygotować trzy tematy z wykorzystaniem trzech metod: jeden temat – jedna metoda. Brak przygotowania tematów nie zalicza warsztatu. Zaliczenie uzyskują doktoranci, którzy przygotowali tematy, oparli je na literaturze, dostosowali do wskazanych metod dydaktycznych oraz byli obecni na co najmniej wymaganych 3 wykładach. Większa liczba nieobecności skutkuje poprawką, czyli koniecznością powtórzenia całego warsztatu.

Metody weryfikacji efektów uczenia się:

Przedstawienie przez doktoranta na forum grupy przygotowanego tematu z wykorzystaniem wskazanej metody dydaktycznej. Analiza sytuacji dydaktycznej, pokaz prowadzącego, polemika grupy. Po weryfikacji podjęcie przez doktoranta próby ponownej realizacji zadania.

Kryteria oceniania:

Przygotowanie i realizacja zadania dydaktycznego. Omówienie źródeł. Obecność na zajęciach.