Diagnoza w toku terapii dziecka

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	2500-DK-DTZD
Kod Erasmus / ISCED:	14.4 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0313) Psychologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Diagnoza w toku terapii dziecka
Jednostka:	Wydział Psychologii
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Skrócony opis:	Celem zajęć jest pokazanie wzajemnego związku między diagnozą a terapią dzieci oraz uwrażliwienie uczestników na dostrzeganie ważnych z punktu widzenia diagnostycznego zachowań dzieci, pojawiających się podczas psychoterapii.
Literatura:	Axline, V. M. (1989). Play Therapy. Paperback edition. Churchill Livingstone – fragmenty. Landreth G.L. (2002). Play Therapy: The art of relationship. NewYork: Brunner-Routledge. Fragmenty Schaefer C.E., Kaduson H.G.(2006). Contemporary play therapy: Theory,Research and Practice. The Guilford Press. –fragmenty Winnicott, D.W. (1995). Bawienie się. Rozważania teoretyczne. W: A.Brzezińska, T. Czub, G. Lutomski, B. Smykowski (red.). Dziecko w zabawie i świecie języka. Poznań: Wydawnictwo Zysk i s-ka. (str. 215-231).
Efekty uczenia się:	Słuchacz zna teorie psychologiczne wyjaśniające mechanizmy powstawania zaburzeń w rodzinie Słuchacz zna etiologię i mechanizmy podstawowych zaburzeń występujących u dzieci i adolescentów Słuchacz rozumie specyfikę dzieci i adolescentów jako klienta psychologa i wynikające z niej zasady postępowania Słuchacz zna zasady zawierania kontraktu z dzieckiem i adolescentem oraz z jego rodzicami przed rozpoczęciem procesu diagnostycznego
Metody i kryteria oceniania:	Aktywność na zajęciach

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.