Neuropsychologia poznawcza
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2500-KOG-PL-N1L-1 |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.4
|
Nazwa przedmiotu: | Neuropsychologia poznawcza |
Jednostka: | Wydział Psychologii |
Grupy: |
Kognitywistyka 2 |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Wykłady i seminarium tworzą blok zajęć pt. "Neuropsychologia poznawcza". Na wykładach zostaną omówione główne koncepcje teoretyczne dotyczące relacji mózg – procesy poznawcze: od mózgu jako siedliska duszy, aż po modele modułowe i sieciowe, metody badania tych relacji, zagadnienie neuroplastyczności, mechanizmy adaptacyjne i dezadaptacyjne pracy mózgu w przypadku patologii, badania nad neuronalnym podłożem procesów poznawczych realizowane na osobach z uszkodzonym mózgiem oraz osobach zdrowych, problemy etyczne realizacji badań z zakresu neuropsychologii poznawczej. Seminarium stanowi pogłębienie i uzupełnienie wykładu. Na zajęciach studenci będą mogli zapoznać się i dyskutować mechanizmy deficytów poznawczych w kontekście teorii i modeli neuropsychologii poznawczej. Omawiane będą wyniki najnowszych badań dotyczących neuronalnego podłoża procesów psychicznych. |
Pełny opis: |
Na zajęciach zostaną omówione następujące zagadnienia: Wykład: 1-4. Definicje, modele teoretyczne relacji mózg-zachowanie oraz metody badań w neuropsychologii poznawczej. 5. Adaptacyjne i dezadaptacyjne mechanizmy pracy mózgu, neuroplastyczność 6-13. Mózg a procesy poznawcze: percepcja, uwaga i świadomość, ruch i działanie, funkcje wykonawcze, uczenie się i pamięć, procesy językowe i komunikacja społeczna, przetwarzanie liczb, emocje a procesy poznawcze, umiejętności społeczne 14. Problemy etyczne badań w neuropsychologii poznawczej Seminarium: 1. Wprowadzenie: metody neuropsychologii poznawczej 2. Percepcja I 3. Percepcja II 4. Uwaga 5. Funkcje wykonawcze 6. Uczenie się i pamięć 7. Przetwarzanie języka I 8. Przetwarzanie języka II 9. Przetwarzanie języka pisanego 10. Przetwarzanie liczb 11. Emocje 12. Społeczne umiejętności I 13. Społeczne umiejętności II 14. Kolokwium |
Literatura: |
Wykład*: Berntson, G.G., Cacioppo, J.T. (2009)(Eds). Handbook of neuroscience for the behavioral sciences. Vol. 1, 2. Gazzaniga, M. (2009)(Ed.) The cognitive neurosciences. Jaśkowski, P. (2009) Neuronauka poznawcza. Jak mózg tworzy umysł. Kolb, B., Whishaw, I.Q., Teskey, G.C. (2016). An Introduction to Brain and Behaviour. 5th ed. Smith, E.E., Kosslyn, S.M. (2014). Cognitive Psychology: Mind and Brain. Ward, J. (2010). The student’s guide to cognitive neurosciences. * Na wykładzie podana będzie informacja, które rozdziały z powyższych lektur należy przeczytać. Seminarium: Lektury podstawowe: Bate, S., & Bennetts, R. J. (2014). The rehabilitation of face recognition impairments: a critical review and future directions. Frontiers in Human Neuroscience, 8, 491. https://doi.org/10.3389/fnhum.2014.00491 Cousins, R. (2013). Prosopagnosia after stroke: potentials for impairment and treatment. Topics in Stroke Rehabilitation, 20(6), 471–477. https://doi.org/10.1310/tsr2006-471 Deen, B., Richardson, H., Dilks, D. D., Takahashi, A., Keil, B., Wald, L. L., … Saxe, R. (2017). Organization of high-level visual cortex in human infants. Nature Communications, 8, 13995. https://doi.org/10.1038/ncomms13995 Henik, A. (2016). Continuous issues in numerical cognition. Oxford: Elsevier. – wybrane rozdziały Jaśkowski P. (2009). Neuronauka poznawcza. Jak mózg tworzy umysł (rozdział 3). Warszawa: Vizja Press&IT. Jodzio K. (2008). Neuropsychologia intencjonalnego działania. Koncepcje funkcji wykonawczych (str. 32-60, 141-176). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. Lieberman, M. D. (2007). Social cognitive neuroscience: a review of core processes. Annual Review of Psychology, 58, 259–89. https://doi.org/10.1146/annurev.psych.58.110405.085654 McCarthy, R. A., Warrington, E. K. (1986). Visual associative agnosia: a clinico-anatomical study of a single case. Journal of Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry, 49(11), 1233-1240. Parkin, A. J. (1996). Explorations in cognitive neuropsychology. Hove and New York: Psychology Press. Pąchalska, M. (1999). Afazjologia. Kraków – Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Poeppel, D. (2012). The maps problem and the mapping problem: Two challenges for a cognitive neuroscience of speech and language. Cognitive neuropsychology, 29(1–2), 34–55. https://doi.org/10.1080/02643294.2012.710600 Poeppel, D. (2014). The neuroanatomic and neurophysiological infrastructure for speech and language. Current opinion in neurobiology, 28, 142–149. https://doi.org/10.1016/j.conb.2014.07.005 Poeppel, D., Emmorey, K., Hickok, G., & Pylkkänen, L. (2012). Towards a new neurobiology of language. The Journal of Neuroscience: The Official Journal of the Society for Neuroscience, 32(41), 14125–14131. https://doi.org/10.1523/JNEUROSCI.3244-12.2012 Quiroga, R. Q., Reddy, L., Kreiman, G., Koch, C., Fried., I. (2005). Invariant visual representation by single neurons in the human brain. Nature, 435(7045), 1102-1107. Sadowski, B. (2012). Biologiczne mechanizmy zachowania się ludzi i zwierząt (rozdział 5). Warszawa: PWN. Shaywitz, S. E., & Shaywitz, B. A. (2008). Paying attention to reading: the neurobiology of reading and dyslexia. Development and Psychopathology, 20(4), 1329–1349. https://doi.org/10.1017/S0954579408000631 Sinanović, O., Mrkonjić, Z., Zukić, S., Vidović, M., & Imamović, K. (2011). Post-stroke language disorders. Acta Clinica Croatica, 50(1), 79–94. Uttal, W. (2011). Mind and brain. A critical appraisal of cognitive neuroscience. Cambridge: The MIT Press. – wybrane rozdziały Vuilleumier, P., Armony, J. L., Clarke, K., Husain, M., Driver, J., Dolan, R. J. (2002). Neural response to emotional faces with and without awareness: event-related fMRI in a parietal patient with visual extinction and spatial neglect. Neuropsychologia, 40(12), 2156-2166. Zawadzka, E., Domańska, Ł. (2008). Zaburzenia spostrzegania. W: Domańska, Ł., Borkowska, A. R. (red.), Podstawy neuropsychologii klinicznej (s. 129-152). Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Lektury uzupełniające: Bate, S., Bennetts, R., Mole, J. A., Ainge, J. A., Gregory, N. J., Bobak, A. K., & Bussunt, A. (2015). Rehabilitation of face-processing skills in an adolescent with prosopagnosia: Evaluation of an online perceptual training programme. Neuropsychological Rehabilitation, 25(5), 733–762. https://doi.org/10.1080/09602011.2014.973886 Bogdanova, Y., Yee, M. K., Ho, V. T., & Cicerone, K. D. (2016). Computerized Cognitive Rehabilitation of Attention and Executive Function in Acquired Brain Injury: A Systematic Review. The Journal of Head Trauma Rehabilitation, 31(6), 419–433. https://doi.org/10.1097/HTR.0000000000000203 Code, Ch., Wallesch, C.-W., Joanette, Y., Lecours, A. R. (1996). Classic cases in neuropsychology. Hove: Psychology Press. – wybrane rozdziały Pąchalska, M. (2008). Rehabilitacja neuropsychologiczna. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. – wybrane rozdziały Sheldon, C. A., Malcolm, G. L., & Barton, J. J. S. (2008). Alexia with and without agraphia: an assessment of two classical syndromes. The Canadian Journal of Neurological Sciences, 35(5), 616–624. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Po zakończeniu kursu student: - zna i rozumie neurobiologiczne podłoże funkcji psychicznych mózgu człowieka: percepcji, uwagi, pamięci, języka, kontroli poznawczej, a także relacje pomiędzy mózgiem a umysłem. - zna relację między uszkodzeniem mózgu a zaburzeniem procesów poznawczych. - ma uporządkowaną wiedzę z zakresu neuropsychologii poznawczej. Umiejętności Po zakończeniu kursu student: - potrafi ze zrozumieniem czytać i krytycznie analizować teksty naukowe z dziedziny psychologii poznawczej, neuronauki poznawczej i neuropsychologii. - umie wyjaśnić deficyty poznawcze w kontekście teorii z zakresu (neuro)psychologii poznawczej. - potrafi łączyć czynniki biologiczne i psychologiczne w wyjaśnianiu zachowania człowieka. - potrafi znajdować niezbędne informacje w literaturze fachowej polsko- i anglojęzycznej z zakresu neuropsychologii poznawczej. Kompetencje społeczne Po zakończeniu kursu student: - rozumie potrzebę doskonalenia swojej wiedzy poprzez systematyczne zapoznawanie się z publikacjami w czasopismach naukowych i popularnonaukowych z neuropsychologii oraz psychologii poznawczej. - w sytuacji ekspozycji społecznej student umie jasno i w zrozumiały dla innych osób prezentować wiedzę z zakresu neuropsychologii poznawczej. |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykład: - obecność nieobowiązkowa - egzamin końcowy z treści wykładów oraz literatury do wykładu (100% oceny końcowej) - warunkiem przystąpienia do egzaminu będzie wcześniejsze zaliczenie seminarium związanego z wykładem Seminarium: - obecność obowiązkowa (dopuszczalne dwie nieobecności) - krótkie kartkówki na początku zajęć sprawdzające znajomość obowiązkowych lektur (25% oceny końcowej) - krótka prezentacja (25% oceny końcowej) - test końcowy (50% oceny końcowej) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.