Językowy savoir-vivre
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2700-L-DM-Z5JSVI-PRM |
Kod Erasmus / ISCED: |
15.1
|
Nazwa przedmiotu: | Językowy savoir-vivre |
Jednostka: | Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Tryb prowadzenia: | zdalnie |
Skrócony opis: |
Celem dydaktycznym przedmiotu jest zapoznanie studentów z funkcją wypowiedzi grzecznościowych w komunikacji werbalnej w aspekcie skuteczności komunikacyjnej. Ważnym składnikiem treści wykładów jest międzynarodowa etykieta biznesu. |
Pełny opis: |
W ramach przedmiotu omawiane są zasady i strategie polskiego savoir-vivre’u. Porównuje się polski savoir-vivre towarzyski ze skodyfikowanym międzynarodowym systemem norm biznesowych. Polska grzeczność językowa i pozajęzykowa konfrontowana jest z grzecznością innych kręgów kulturowych. Omawiane są takie funkcje grzeczności, jak powitania, przeproszenia, przedstawianie (się), tytulatura, życzenia, gratulacje, kondolencje. Prowadzona jest praktyczna analiza pism urzędowych, listów elektronicznych, sposobów telefonowania i użycia wizytówek. |
Literatura: |
1. Obowiązkowa M. Marcjanik, Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa 2013. Polszczyzna na co dzień, red. M. Bańko, Warszawa 2020, rozdz. 5 – Dodatek: formy adresatywne. I. Kamińska-Radomska, Etykieta biznesu, czyli międzynarodowy język kurtuazji, Warszawa 2020. 2. Uzupełniająca I. Kamińska-Radomska, Kultura biznesu. Normy i formy, Warszawa 2020. R. Sinielnikoff, E. Prechitko, Wzory listów polskich, Warszawa 2005, Uwagi ogólne. S. Miller, E-mailowy savoir-vivre, tł. J. Kasprzak-Śliwińska, Poznań 2003, rozdz. 1-6. |
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu przedmiotu student ma: WIEDZĘ 1. Zna funkcję językowych zachowań grzecznościowych oraz towarzyszących im lub je zastępujących zachowań niewerbalnych. 2. Zna językowe relacje (na ty, na pan/pani i relacje tzw. pośrednie) między partnerami komunikacji, w tym tytulaturę. 3. Zna zasady pisania listów tradycyjnych, pism urzędowych, e-maili. 4. Zna pojęcie tzw. nawiasu grzecznościowego (formy i formuły powitalne oraz formy i formuły pożegnalne). 5. Zna wybrane funkcje grzecznościowe: przeproszenia, życzeń, gratulacji, kondolencji. 6. Zna międzynarodową etykietę biznesu oraz różnice między grzecznością towarzyską a grzecznością zawodową. 7. Zna różnice językowe w grzecznościowym mówieniu kobiet i mężczyzn (gender) oraz wpływ tego zjawiska na osiąganie sukcesu zawodowego. UMIEJĘTNOŚCI 1. Potrafi przy użyciu językowych form grzeczności wpływać na własną skuteczność komunikacyjną w różnych typach mówienia (pisania). 2. Umie stosować tytulaturę dostosowaną do hierarchii rozmówcy oraz sytuacji mówienia. 3. Umie napisać i zaadresować pismo urzędowe, e-mail, używając stosownych form językowych, w tym zwrotów grzecznościowych. 4. Umie rozpocząć interakcję werbalną (w tym odpowiednio się przedstawić), kontynuować ją, stosując fatyczną funkcję języka, oraz wie, jak ją zakończyć. W kontakcie bezpośrednim i pośrednim, w tym w rozmowie telefonicznej. 5. Umie werbalizować wybrane funkcje grzecznościowe (powitania, pożegnania, przeproszenia itp.), dostosowując ich formę do relacji z partnerem. INNE KOMPETENCJE 1. Zdaje sobie sprawę ze zmian obyczajów grzecznościowych po roku 1989. Rozumie różnice pokoleniowe dotyczące zachowań grzecznościowych i konieczność szukania consensusu. 2. Rozumie różnice pokoleniowe dotyczące zachowań grzecznościowych i konieczność szukania consensusu. |
Metody i kryteria oceniania: |
Znajomość lektur, ocena ciągła (aktywność i prace domowe), kolokwium. |
Praktyki zawodowe: |
Brak. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.