Dzieje porozbiorowe 1795-1831. Polityka, mentalność, wojna, kultura.

fakultatywne
seminaria licencjackie
seminaria magisterskie

Zaliczenie ćwiczeń warsztatowych z historii XIX w. jest pożądane, nie stanowi jednak niezbędnego warunku udziału w zajęciach.

Student powinien posiadać podstawową wiedzę na temat omawianej epoki.

Znajomość języków obcych (francuski, angielski, rosyjski) jest mile widziana, nie stanowi jednak niezbędnego warunku udziału w zajęciach.

Na seminarium zajmujemy się badaniem dziejów okresu 1795-1831 w kontekście zachodzących wówczas wahań koniunktury politycznej oraz przemian społecznych i kulturowych.

Badanie dziejów okresu 1795-1831, z racji zachodzących wówczas wahań koniunktury politycznej oraz przemian społecznych i kulturowych, umożliwia obserwację funkcjonowania norm zbiorowych oraz szeroko rozumianych wzorców kultury w społeczeństwie ukształtowanym przez tradycje staropolskie, myśl oświecenia oraz oddziałujący już z coraz większą siłą romantyzm.

Wśród problemów, które chciałbym podjąć w trakcie zajęć znajdują się m.in.: Dzieje polityczne sprawy polskiej na tle zmian koniunktury politycznej i wojennej w Europie. W kręgu tym mieszczą się również postawy i opcje polityczne oraz wybory w sferze życia publicznego i mentalność polityczna kształtująca się w realiach braku własnego państwa lub państwa nie suwerennego. Przemiany struktur społecznych, mentalności, obyczajów, konwenansów i rytuałów życia towarzyskiego, społeczne role mężczyzn i kobiet itp. Dzieje Warszawy i jej mieszkańców w owym okresie. Historia wojskowa ze szczególnym uwzględnieniem problemów społecznych związanych z armią (skład społeczny korpusu oficerskiego, mechanizmy i drogi kariery mieszczan itp.);Związek życia kulturalnego i kultury z problemami politycznymi epoki, procesami społecznymi i przemianami mentalności. konwencje kultury a wojna, życie polityczne, osobiste. Związek wspomnianych problemów z wydarzeniami politycznymi, przemianami społecznymi i kulturalnymi w Europie.

Spotkania seminaryjne będą również okazją do prezentacji różnych typów źródeł historycznych oraz dyskusji na temat różnych typów historiografii, założeń metodologicznych i warsztatu badawczego autorów itp.

Uczestnik zajęć pogłębia wiedzę na temat omawianych zagadnień z historii Polski i powszechnej XIX w. Nabywa kompetencji przydatnych w dyskusji. Zwiększa umiejętność wyciągania wniosków z analizy materiału źródłowego, dostrzegania relacji i związków przyczynowo-skutkowych między faktami i procesami, wyprowadzania ogólnych prawidłowości dotyczących procesu dziejowego i zjawisk społeczno-politycznych w oparciu o wiedzę szczegółową.

Ocena jest wystawiana na podstawie wykazanej podczas dyskusji na zajęciach wiedzy na temat omawianych zagadnień, merytorycznego wkładu w dyskusję, umiejętności wyciągania wniosków z analizy materiału źródłowego, dostrzegania relacji i związków przyczynowo-skutkowych między faktami i procesami, wyprowadzania ogólnych prawidłowości dotyczących procesu dziejowego i zjawisk społeczno-politycznych w oparciu o wiedzę szczegółową.