Społeczne wymiary praktyk kulturowych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3002-2SEM2020F1
Kod Erasmus / ISCED:	14.7 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0314) Socjologia i kulturoznawstwo Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Społeczne wymiary praktyk kulturowych
Jednostka:	Instytut Kultury Polskiej
Grupy:	Przedmioty obowiązkowe dla studentów II roku studiów II stopnia (mgr) IKP
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe seminaria magisterskie
Skrócony opis:	Nadrzędnym założeniem towarzyszącym omawianiu praktyk kulturowych będących przedmiotem badań poszczególnych uczestników seminarium jest to, że realizują się one zawsze w konkretnym otoczeniu społecznym. Przymiotnik „społeczny” nazywa nie tylko grupy, środowiska czy wyobrażone wspólnoty, ale też czynniki ustanawiające ich granice. Praktyki kulturowe będziemy się starać widzieć jako społecznie usytuowane działania, ze świadomością tego, że stosowane teorie i pochodzące z nich narzędzia analityczne również mają społeczną genezę.
Pełny opis:	W semestrze letnim roku akad. 2020/2021, poza omawianiem koncepcji i gotowych fragmentów prac magisterskich przygotowywanych przez uczestników zajęć, skupimy uwagę na pojęciu odczarowania sfery publicznej. Omówione zostaną podstawowe nurty refleksji nad miejscem wyobraźni religijnej w strukturach nowoczesnego państwa, a także nad drogami współczesnego sekularyzmu.
Literatura:	Karol Marks, W kwestii żydowskiej, w: Karol Marks, Fryderyk Engels, Dzieła wszystkie, t. I, Książka i Wiedza, Warszawa 1962. Max Weber, Nauka jako zawód i powołanie, w: tenże, Polityka jako zawód i powołanie, przeł. Andrzej Kopacki, Znak, Kraków 1998. Peter Berger, Święty baldachim: element socjologicznej teorii religii, przeł. Włodzimierz Kurdziel, Nomos, Kraków 2005. Charles Tylor, Oblicza religii dzisiaj, przeł. Adam Lipszyc, Znak, Kraków 2002. Michel Onfray, Traktat ateologiczny. Fizyka metafizyki, przeł. Mateusz Kwaterko, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2008. Religia: seminarium na Capri prowadzone przez Jacquesa Derridę i Gianniego Vattimo, w którym udział wzięli Maurizio Ferraris, Hans-Georg Gadamer, Aldo Gargani, Eugenio Trías i Vincenzo Vitiello, przeł. Małgorzata Kowalska, Ewa Łukaszyk, Piotr Mrówczyński, Robert Reszke, Janusz Wojcieszak, Wydawnictwo KR, Warszawa 1999. Slavoj Žižek, Kukła i karzeł. Perwersyjny rdzeń chrześcijaństwa, przeł. Maciej Kropiwnicki, Branta, Bydgoszcz 2008. Giorgio Agamben, Czas, który zostaje. Komentarz do Listu do Rzymian, przeł. Sławomir Królak, Sic!, Warszawa 2009. Frans de Waal, Bonobo i ateista. W poszukiwaniu humanizmu wśród naczelnych, przeł. Krzysztof Kornas, Copernicus Center Press, Kraków 2017.
Metody i kryteria oceniania:	Dyskusja o materiałach źródłowych i projektach prac badawczych przedstawianych przez uczestników Aktywny udział w zajęciach

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.