Nauki pomocnicze filologii polskiej: wprowadzenie do językoznawstwa synchronicznego

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3003-13A1WJS
Kod Erasmus / ISCED:	09.301 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0232) Literatura i językoznawstwo Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Nauki pomocnicze filologii polskiej: wprowadzenie do językoznawstwa synchronicznego
Jednostka:	Instytut Języka Polskiego
Grupy:
Strona przedmiotu:	http://zjk.uw.edu.pl/?page_id=281
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Założenia (opisowo):	Celem ćwiczeń jest zapoznanie słuchaczy z najważniejszymi działami nauki o języku. Osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia wymaga 40h pracy.
Tryb prowadzenia:	w sali
Skrócony opis:	Ćwiczenia poświęcone językoznawstwu jako dyscyplinie naukowej opisującej język z perspektywy synchronicznej. Słuchacze zapoznają się z podstawowymi pojęciami językoznawstwa i z jego terminologią.
Pełny opis:	Ćwiczenia poświęcone językoznawstwu jako dyscyplinie naukowej opisującej język z perspektywy synchronicznej. Przedmiotem uwagi będą: strukturalistyczna definicja języka, jednostki języka i jednostki tekstu, funkcje języka i wypowiedzi; poziomy opisu reguł (gramatyki) języka, typy opisu słownictwa (dziedziny leksykologii), teoria aktów mowy, formalny opis języka, kryteria wyodrębniania działów językoznawstwa; podstawy typologii języków. Słuchacze nauczą się podstawowych terminów niezbędnych do systematycznego studiowania zagadnień językoznawczych.
Literatura:	Literatura do wyboru: Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, red. Kazimierz Polański, Wrocław 1993 (lub wyd. następne) – wybrane artykuły. Encyklopedia języka polskiego, (poprzednio: Encyklopedia wiedzy o języku polskim), red. Stanisław Urbańczyk, Wrocław 1991 (lub wyd. następne) – wybrane artykuły. Współczesny język polski, red. Jerzy Bartmiński, [w:] Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, t. 2, wyd. 2. Lublin 2001 – wybrane artykuły. Bańko, Mirosław: Z pogranicza leksykografii i językoznawstwa, Warszawa 2001, rozdz. 1-13. Bednarek, Adam i Grochowski, Maciej: Zadania z semantyki językoznawczej, Toruń 1987. Bobrowski, Ireneusz: Zaproszenie do językoznawstwa, Kraków 1998. Bogusławski, Andrzej: Obiekty leksykograficzne i jednostki języka, w: A. Bogusławski, Sprawy słowa, Warszawa 1994, s. 115-124. Bogusławski, Andrzej: Uwagi o pracy nad frazeologią, w: A. Bogusławski, Sprawy słowa, Warszawa 1994, s. 125-136. Chomsky, Noam: Zagadnienia składni ogólnej, Warszawa 1976. Dalewska-Greń, Hanna: Języki słowiańskie, Warszawa 1997. Grochowski, Maciej: Zarys leksykologii i leksykografii, Toruń 1982. Grzegorczykowa, Renata: Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, wyd. 4. rozszerzone, Warszawa 2010. Grzegorczykowa, Renata: Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 2007. Hockett, Charles F.: Kurs językoznawstwa współczesnego, Warszawa 1968. Lyons, John: Semantyka, t.1, Warszawa 1984, rozdz. III. Majewicz, Alfred: Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa 1989. Milewski, Tadeusz: Językoznawstwo, Warszawa 2004 (lub wyd. poprzednie). Podstawy językoznawstwa korpusowego, red. Barbara Lewandowska-Tomaszczyk, Łódź 2005. Saussure, Ferdinand de: Kurs językoznawstwa ogólnego, Warszawa 1961, 22–36, 77–85 (lub wyd. następne). Szupryczyńska, Maria: Wstęp do językoznawstwa, Toruń 1988 Weinsberg, Adam: Językoznawstwo ogólne, Warszawa 1983.. Wierzbicka, Anna: O języku dla wszystkich, Warszawa 1967. Wierzbicka, Anna: „Genry mowy”, [w:] Tekst a zdanie, red. Teresa Dobrzyńska, Elżbieta Janus, Warszawa 1983, 125-138. Wierzbicka, Anna: Język-umysł-kultura, Warszawa 1999. Wierzbicka, Anna: Semantyka, Lublin 2006. Zbiór zadań z językoznawstwa, przekład i opracowanie Włodzimierz Gruszczyński, Warszawa 1990.
Efekty uczenia się:	Po zakończeniu ćwiczeń student: - rozpoznaje różnice między systemem języka a tekstem i ich konsekwencje badawcze, - nazywa kryteria, według których wyodrębnia się działy językoznawstwa, - wyjaśnia podstawowe terminy gramatyczne i semantyczne, - analizuje wypowiedzi z punktu widzenia funkcji, jaką pełnią, - wybiera odpowiednie do przedmiotu badań metody językowego opisu tekstu, - porównuje różne metody opisu języka, zwłaszcza metody opisu synchronicznego.
Metody i kryteria oceniania:	- praca semestralna – streszczenie artykułu lub inna krótka praca pisemna – 25% - końcowy sprawdzian pisemny (test wyboru) – 75%
Praktyki zawodowe:	nie dotyczy

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.