Problemy leksykologii, semantyki leksykalnej i kultury języka współczesnej polszczyzny

seminaria magisterskie

Seminarium jest kontynuacją 1. roku kursu seminaryjnego. Seminarzyści zapoznają się z nowszymi teoriami na temat kultury języka. W drugim semestrze referują rozdziały swoich prac magisterskich. Rezultatem jest napisanie pracy dyplomowej.

w sali

1.Teoria kultury języka w świetle najnowszych badań interdyscyplinarnych.

2. Kultura języka: dyscyplina językoznawcza czy umiejętność praktyczna.

3. Dyskusyjne zagadnienia normy i kodyfikacji współczesnej polszczyzny.

4. Kultura języka we współczesnych mediach: telewizji, radiu, prasie.

5. Kultura języka wybranych tekstów zawodowych (np. prawnych, technicznych, medycznych).

5. Normatywizm w tekstach mediów elektronicznych – kwestia oceny języka czatów, blogów, SMS-ów.

6. Metodyka pisania pracy magisterskiej.

7. Referowanie przez magistrantów fragmentów prac magisterskich i dyskusja nad nimi.

Oprócz 60 godzin na zajęciach seminaryjnych student powinien przeznaczyć co najmniej 120 godzin na przygotowanie się do zajęć (lektura tekstów, przygotowanie referatów) i na działania związane z przygotowaniem pracy magisterskiej.

Seminarium obejmuje: analizę tekstów najwybitniejszych strukturalistów z różnych szkół, zapoznanie się z ujęciami teoryj znaczenia, odnoszonymi do elementów językowych (zwłaszcza leksykalnych), omówienie krytyczne teorii pól językowych i założeń semantyki składnikowej oraz teorii stereotypów. Następnie: zapoznanie się z teoriami kognitywnymi w odniesieniu do zjawisk leksykalnych: pojęciem językowego obrazu świata i zagadnieniem potoczności w języku. Odrębnym zagadnieniem jest omówienie relacji leksykalno-semantycznych we współczesnej polszczyźnie pod kątem ich roli w ujmowaniu leksyki jako podsystemu językowego. Jeszcze jeden nurt to zapoznanie studentów z metodologią pisania pracy magisterskiej z uwzględnieniem w tej metodologii założeń teoretycznych jednej z wybranych szkół językoznawczych.

Oprócz 60 godzin na zajęciach seminaryjnych student powinien przeznaczyć co najmniej 120 godzin na przygotowanie się do zajęć (lektura tekstów, robienie konspektów, przygotowanie co najmniej jednego referatu) i co najmniej 60 godzin na wstępne działania związane z przygotowaniem pracy magisterskiej (wybór tematu, plan pracy, zgromadzenie bibliografii i jej lektura).

J. Anusiewicz, J. Skawiński, Słownik polszczyzny potocznej, Warszawa 1996.

M. Bugajski, Językoznawstwo normatywne, Warszawa 1993.

J. Bralczyk, Język na sprzedaż, Warszawa 1996.

D. Buttler, Norma realna a kodyfikowana (na przykładzie rozstrzygnięć SPP PWN), „Poradnik Językowy” 1986, z. 9–10.

D. Buttler, Z zagadnień teorii normy językowej, „Przegląd Humanistyczny” 1978, nr 5.

D. Buttler, H. Kurkowska, H. Satkiewicz, Kultura języka polskiego, t. 1, Warszawa 1971 (lub wyd. nast.), t. 2, Warszawa 1982 (lub wyd. nast.)

H. Jadacka, Teoretyczne podstawy słowotwórstwa normatywnego, „Poradnik Językowy” 1992, z. 8.

Kultura języka dziś, red. W. Pisarek, H. Zgółkowa, Poznań 1995.

A. Markowski, Przemiany w strukturze normy współczesnej polszczyzny ogólnej, „Przegląd Humanistyczny” 1995, nr 5.

A. Markowski, Język polski. Poradnik Profesora Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2003.

J. Maćkiewicz, Jak pisać teksty naukowe, Gdańsk 1995.

F. Nieckula, Językoznawstwo normatywne a socjolingwistyka, „Socjolingwistyka” 1980, nr 3.

Norma językowa w polszczyźnie, red. M. Bugajski, Zielona Góra 1995.

O zagrożeniach i bogactwie polszczyzny, red. J. Miodek, Wrocław 1996.

K.Ożóg, Polszczyzna przełomu XX i XXI wieku. Wybrane zagadnienia, Rzeszów 2001.

Polska polityka językowa na przełomie tysiącleci, red. J. Mazur, Lublin 1999.

Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, red. W. Pisarek, Kraków 1999.

Przewodnik po stylistyce polskiej, red. S.Gajda, Opole 1995.

J. Puzynina, Język wartości, Warszawa 1992.

J. Puzynina, Problemy aksjologiczne w językoznawstwie, „Poradnik Językowy” 1984, z. 9–10.

J. Sambor, Nowomowa – język naszych czasów, „Poradnik Językowy” 1985, z. 6.

B. Walczak, Przegląd kryteriów poprawności językowej, „Poradnik Językowy” 1995, z. 9–10.

Zmiany w publicznych zwyczajach językowych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2001.

Po ukończeniu zajęć ich uczestnicy: oddają napisaną pracę magisterską i przystępują do egzaminu magisterskiego.

Student rozumie teorię i praktykę współczesnej polskiej kultury języka w kontekście pragmalingwistyki

Student zna podstawowe cele współczesnej polskiej kultury jezyka

Student umie wskazać metody realizacji tych celów.

Student zna instytutcje odpowiedzialne za polską kulturę języka i umie określić zakres ich kompetencji.

Student potrafi włączyć się w realizację wybranych celów polskiej kultury języka.

1. Kontrola obecności (wymagana obecność na 80% zajęć).

2. Kontrola bieżącego przygotowania do zajęć (czytanie zadanych lektur), potwierdzonego aktywnością na seminarium i przygotowaniem przez studenta co najmniej jednego referatu.

3. Złożenie co najmniej 50% pracy magisterskiej (w semestrze zimowym).

4. Złożenie całej pracy magisterskiej (w sem. letnim).

-