Współczesny język chorwacki

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3005-KL4WJCH
Kod Erasmus / ISCED:	09.302 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0232) Literatura i językoznawstwo Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Współczesny język chorwacki
Jednostka:	Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Założenia (opisowo):	Znajomość języka chorwackiego na poziomie umożliwiającym lekturę popularnonaukowego tekstu lingwistycznego.
Skrócony opis:	Przedstawienie aktualnej sytuacji językowej w Chorwacji. W czasie wykładu prezentowane są zagadnienia dotyczące rozwarstwienia społecznego i terytorialnego języka chorwackiego, opis najważniejszych cech systemu gramatycznego języka chorwackiego w konfrontacji ze standardem serbskim oraz tradycje i metody chorwackich badań językoznawczych w XX wieku.
Pełny opis:	Przedstawienie aktualnej sytuacji językowej w Chorwacji. W czasie wykładu prezentowane są zagadnienia dotyczące rozwarstwienia społecznego i terytorialnego języka chorwackiego, opis najważniejszych cech systemu gramatycznego języka chorwackiego w konfrontacji ze standardem serbskim oraz tradycje i metody chorwackich badań językoznawczych w XX wieku.
Literatura:	Anić V., Rječnik hrvatskoga jezika, Zagreb 1991 (i nast.). Anić V., Silić J., Pravopis hrvatskoga jezika, Zagreb 2001. Babić S., Finka B., Moguš M., Hrvatski pravopis, Zagreb 1994. Babić S., Tvorba riječi u hrvatskom književnom jeziku, Zagreb 1986 (i nast.). Barić E., Lončarić M. i in., Hrvatska gramatika, Zagreb 1997. Hrvatski jezični savjetnik, Zagreb 1999. Hrvatski jezik, red. M. Lončarić, Opole 1998. Kordić S., Relativna rečenica, Zagreb 1995. Kordić S., Riječi na granici punoznačnosti, Zagreb 2002. Maretić T., Gramatika i stilistika hrvatskoga ili srpskoga jezika, dowolne wyd. Pranjković I., Druga hrvatska skladnja, Zagreb 2002. Raguž D., Praktična hrvatska gramatika, Zagreb 1997. Silić J., Hrvatski jezik kao sustav i kao standard, [w:] Riječki filološki dani, Rijeka 1996, 1, 187-194. Silić J., Razgovorni stil hrvatskoga standardnog jezika, Kolo 1997, 4, 483-495. Sławski F., Zarys dialektologii południowosłowiańskiej, Warszawa. Katičić R., Načela stanadardnosti hrvatskoga jezika, Jezik 43 (1995-96), 5, 175-182; Forum 37 (1998), 70, 1/3, 226-235; Državnost 2 (1998), 2, 267-275; [w:] Norme i normiranje hrvatskoga standardnoga jezika, prir. M Samardžija, Zagreb 1999, s. 295-307.
Efekty uczenia się:	Po zakończonym cyklu wykładów student zna zróżnicowanie regionalne i społeczne współczesnego języka chorwackiego; umie wskazać i wykorzystać różnorodne źródła do samodzielnej analizy poszczególnych problemów funkcjonowania współczesnego języka chorwackiego; potrafi w praktyce zastosować poznane zasady gramatyczne, adekwatnie do konkretnej sytuacji komunikacyjnej.
Metody i kryteria oceniania:	Kryteria oceniania: 1. Zaliczenie wykładu na podstawie obecności, ocena końcowa na podstawie wyników egzaminu ustnego. Dopuszczalne dwie nieobecności w semestrze, każdą następną nieobecność należy zaliczyć, omawiając na dyżurze lektury z listy lektur obowiązkowych i uzupełniających, wskazane przez prowadzącego. 2. Na egzamin wymagana jest: – znajomość zagadnień przedstawionych na wykładzie (50% oceny końcowej), – znajomość lektur obowiązkowych (50% oceny końcowej).

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.