Europa Środkowa – historia idei, aktualność mitu

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3005-KU9-EŚ
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Europa Środkowa – historia idei, aktualność mitu
Jednostka:	Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	nieobowiązkowe
Założenia (opisowo):	Student powinien orientować się w historii politycznej Europy Środkowo-Wschodniej w XIX i XX wieku.
Tryb prowadzenia:	w sali
Skrócony opis:	Przedmiotem zajęć są dzieje dyskursu środkowoeuropejskiego w XX/XXI wieku.
Pełny opis:	Konwersatorium poświęcone jest historii idei Europy Środkowej, jak również współczesnym konceptualizacjom tego pojęcia w literaturze pięknej, nauce, publicystyce i propagandzie politycznej. Przedmiotem zajęć będą również dzieje konkurencyjnych pojęć Europy Środkowo-Wschodniej i Europy Wschodniej oraz ich złożona koegzystencja w dyskursie środkowoeuropejskim XX i XXI wieku.
Literatura:	Josef Kroutvor, Europa Środkowa. Anegdota i historia, przełożył Jan Stachowski. Warszawa 1998 Milan Kundera, Zachód porwany albo tragedia Europy Środkowej, Zeszyty Literackie, nr 5/1984; Główne tezy „Tragedii Europy Środkowej” Milana Kundery, przeł. Jacek Illg, Literatura na Świecie, nr 9/1990, s. 212-230 (Svědectví, nr 89-90/1990, s. 357-386); Rio Preisner, O české existenci, w: Karel Hvížďala, Dialogy, Praha 1997, s. 127-132 Zbigniew Brzeziński, Powrót do Europy Środkowej, „Aneks”, nr 49, 1988; Milan Uhde, Sen o Europie Środkowej, przełożyła Joanna Goszczyńska, Gazeta Wyborcza, 23.03.1996, s. 14; Jurij Andruchowycz, Erz-herz-perc, przełożyła Ola Hnatiuk, w: Erz-herz-perc, Izabelin 1996; Ivan Čičmanec, Czy Słowacja leży w Europie Środkowej, przełożyła Joanna Goszczyńska, Gazeta Wyborcza, 30.01.1998, s. 20 Maria Todorova, Bałkany wyobrażone, przełożyli Piotr Szymor i Magdalena Budzińska, Wołowiec 2008 (s. 301-344) Drago Jančar, Wspomnienia o Jugosławii, przełożyła Joanna Pomorska, w: Terra incognita, Warszawa 1993 Simona Škrabec, Geografia wyobrażona. Koncepcja Europy Środkowej w XX wieku, przełożyła Rozalya Sasor, Kraków 2013 (s. 103-144) Anna Sosnowska. Zrozumieć zacofanie. Spory historyków o Europę Wschodnią (1947-1994), Warszawa 2004 (s. 43-81) Jeno Szucs, Trzy Europy, przełożył Jan Maria Kłoczowski. Lublin 1995 Oskar Halecki, Historia Europy – jej granice i podziały, przełożył Jan Maria Kłoczowski. Lublin 1994 Galin Tihanov, Dlaczego nowoczesna teoria literatury narodziła się w Europie Środkowej i Wschodniej? (I dlaczego dziś jest martwa?), Teksty Drugie, nr 4/2007 Anna Sosnowska, Why is Eastern Europe Backward, Aspen Review Central Europe, nr 4/2013; Adam Balcer, The “Islamic Onslaught” and the Central European Bulwark, Aspen Review Central Europe, nr 4/2015; Jan Sowa, The Chances for Central Europe, Aspen Review Central Europe, nr 2/2013.
Efekty uczenia się:	Student będzie dysponował rzetelną wiedzą o dyskursie środkowoeuropejskim w XX wieku, a także będzie potrafił rozpoznać i zinterpretować jego współczesne aktualizacje.
Metody i kryteria oceniania:	Warunkiem zaliczenia zajęć jest pilna lektura omawianych tekstów, żywy udział w dyskusji oraz praca pisemna na zakończenie (10 000 znaków). Możliwe dwie nieobecności w semestrze.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.