Wspomaganie rozwoju psychoruchowego i komunikacji interpersonalnej

obowiązkowe

w sali

Zajęcia przybliżają problematykę zaburzeń w rozwoju psychomotorycznym i komunikacji interpersonalnej dzieci oraz metod ich terapii.

Zajęcia poświęcone są problematyce rozwoju psychoruchowego dzieci, zaburzeń występujących w tym rozwoju, a także ich wpływie rozwój mowy.

Podczas zajęć zostaną zaprezentowane różne rodzaje terapii psychomotorycznych i innych metod wspomagających rozwój psychoruchowy dzieci wraz z ich zastosowaniem w terapii logopedy.

1. Bogdanowicz M. (1999), Metoda Dobrego Startu, WSiP, Warszawa.

2. Bogdanowicz M., Kisiel B., Przasnyska M. (1997), Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka, WSiP, Warszawa.

3. Bogdanowicz M., Kasica A. (2003), Ruch Rozwijający dla wszystkich. Efektywność metody Weroniki Sherborne, Harmonia, Gdańsk

4. Cieszyńska J. (2011), Wczesna diagnoza i terapia zaburzeń autystycznych. Metoda Krakowska, Omega Stage System, Kraków.

5. Frostig M., Horne D. (1989): Wzory i obrazki. Podręcznik. Poziom podstawowy. Program rozwijający percepcję wzrokową, Pracownia testów psychologicznych, Warszawa.

6. Goddard Blythe S., Jak osiągnąć sukcesy w nauce? Uwaga, równowaga i koordynacja. Warszawa 2011

7. Knill M, Ch (1997), Dotyk i komunikacja, CMPP, Warszawa.

8. Knill M, Ch. (1997), Programy aktywności, CMPP, Warszawa.

9. Kulisiewicz B. (2007): Witaj piesku. Dogoterapia we wspomaganiu rozwoju dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych, Impuls, Kraków.

10. Kurkowski Z. M. (2001), Stymulacja audio-psycho-lingwistyczna – Metoda Tomatisa, "Audiofonologia", t. 19, s. 197-202.

11. Maas V. (2005), Uczenie się przez zmysły. Wprowadzenie do integracji sensorycznej, WSiP, Warszawa.

12. Nordoff P., Robbins C. (2008), Terapia muzyką w pracy z dziećmi niepełnosprawnymi. Historia, metoda i praktyka, Impuls, Kraków.

13. Przyrowski Z. (2002), Terapia integracji sensorycznej, [w:] Przybysz-Piwko M. (oprac.), „Metody wspomagające rozwój mowy w różnych jego opóźnieniach”, DiG, Warszawa.

14. Sadowska L. (red.) (2004), Neurofizjologiczne metody usprawniania dzieci z zaburzeniami rozwoju, Wydawnictwo AWF, Wrocław.

15. Sherborne W. (2005), Ruch rozwijający dla dzieci, PWN, Warszawa.

16. Skałbania W., Lewandowska-Kidoń T. (2015), Terapia pedagogiczna. Teoria, praktyka, refleksje. Wyd. WSP im. J. Korczaka w Warszawie, Warszawa.

WIEDZA:

- zna podstawową terminologię w zakresie treści przedmiotu,

- zna większość metod wspomagających wykorzystywanych w pracy terapeutycznej oraz logopedycznej,

- uzasadnia potrzebę wykorzystywania metod wspomagających w terapii logopedycznej.

UMIEJĘTNOŚCI:

- potrafi rozpoznać większość zaburzeń rozwoju psychomotorycznego dzieci,

- potrafi prawidłowo włączyć elementy metod wspomagających do terapii logopedycznej,

- rozumie potrzebę wykorzystania metod wspomagających w terapii logopedycznej.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

- ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności w zakresie treści przedmiotowych,

- rozumie konieczność stałego poszerzania swojej wiedzy i doskonalenia umiejętności w zakresie treści przedmiotowych,

- propaguje wiedzę na temat analizowanych metod i ich wykorzystania w pracy logopedycznej.

Aktywny udział w zajęciach, przygotowanie referatu/prezentacji wybranego tematu. Niezależnie od powodu możliwe są dwie nieobecności w semestrze.