Niedokształcenie mowy z powodu niedosłuchu
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3007-SP-LOG2-NM |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0239) Languages, not elsewhere classified
|
Nazwa przedmiotu: | Niedokształcenie mowy z powodu niedosłuchu |
Jednostka: | Instytut Polonistyki Stosowanej |
Grupy: |
Pomagisterskie Studium Logopedyczne Pomagisterskie Studium Logopedyczne rok 2 Pomagisterskie Studium Logopedyczne sem. 3 |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Podstawowym celem jest opanowanie przez studenta wiedzy na temat ograniczeń i zaburzeń mowy uwarunkowanych uszkodzeniem słuchu. Są to przede wszystkim nieprawidłowości w oddychaniu, fonacji, artykulacji, słowniku i gramatyce. |
Pełny opis: |
Studenci poznają charakterystyczne cechy językowych i pozajęzykowych zachowań osób z uszkodzeniem słuchu. Różnice w poziomie opanowania mowy i języka wynikające z głębokości niedosłuchu i z różnić w ogólnym rozwoju dziecka. Poznają uwarunkowania społeczne wpływające na wybór systemu porozumiewania się dziecka niesłyszącego z otoczeniem i na stopień opanowania mowy i języka. |
Literatura: |
1. Yvone Csanyi, Słuchowo – werbalne wychowanie dzieci z uszkodzonym słuchem, PWN Warszawa1994, 2. Armin Löwe, Każde dziecko może nauczyć się słyszeć i mówić, Media rodzina, Poznań1999, 3. Maria Góralówna Listy o wychowaniu dziecka głuchego, PWN 1982, Warszawa, 4. Maria Góralówna, Potrzeby wychowawcze małego dziecka głuchego, PWN Warszawa1985, 5. Rene Jacob Muller, Słyszę, ale nie wszystko, WSiP, Warszawa 1997 6. Grażyna Dryżałowska, Rozwój językowy dziecka z uszkodzonym słuchem, a integracja edukacyjna, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1997 7. Audiofonologia, Tom: X, XV, XX, XXI, 8. Bogdan Szczepankowki, Niesłyszący – głusi – głuchoniemi, WS i P 1999, Warszawa, 9. Moje dziecko nie słyszy, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa 1999, 2001 10. Współczesne kierunki wczesnej diagnozy i wczesnej rewalidacji dziecka z wadą słuchu, Materiały konferencyjne pod redakcją Hanny Siedleckiej i Ewy Kulczyckiej, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa 2000, 11. Audiologia kliniczna pod redakcją Marioli Śliwińskiej-Kowalskiej, Mediton Oficyna Wydawnicza, Łódź 2005 12. Audiologia kliniczna pod redakcją A. Pruszewicza, Wydawnictwa Akademii Medycznej im. Adama Mickiewicza Poznań 2003 13. Audiologia kliniczna, Bystrzanowska T, Wyd III PZWL, Warszawa 1978 14. Fonetyka i Fonologia, L. Dukiewicz, PAN, Kraków 1995 15. Katalog badań progu słyszenia za pomocą słuchowych potencjałów wywołanych z pnia mózgu. Kochanek K., Piłka A. IFPS 2001. |
Efekty uczenia się: |
Student, który zaliczył przedmiot: WIEDZA - zna treść i zakres użycia terminów: niedosłuch przewodzeniowy, odbiorczy, niedokształcenie mowy wynikające z niedosłuchu, dyslalia słuchowa - zna czynniki wywołujące różne rodzaje niedosłuchu - zna różne klasyfikacje niedosłuchu - opanowuje wiedzę na temat różnic w poziome opanowania mowy i języka przez osoby z niedosłuchem - zna charakterystyczne objawy niedokształcenia mowy wynikającego z niedosłuchu UMIEJĘTNOŚCI - potrafi samodzielnie opisywać, analizować objawy językowe i pozajęzykowe niedokształcenia mowy uwarunkowanego niedosłuchem, w dyslalii słuchowej - potrafi diagnozować różne formy niedosłuchu - potrafi opracować plan terapii uwzględniając potrzeby i możliwości pacjenta - potrafi prowadzić terapię KOMPETENCJE SPOŁECZNE - posiada umiejętność rozumienia sytuacji emocjonalno-społecznej pacjenta z niedosłuchem i jego rodziny - potrafi współpracować z innymi specjalistami w celu tworzenia skutecznego procesu usprawniania pacjenta z niedosłuchem |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykład kontrolowany |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.