Od Scytii do Armenii. Rzymianie na kresach imperiów
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3101-DMSC |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.4
|
Nazwa przedmiotu: | Od Scytii do Armenii. Rzymianie na kresach imperiów |
Jednostka: | Instytut Archeologii |
Grupy: |
Wykłady monograficzne |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | monograficzne |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Podczas wykładów zostaną zaprezentowane przede wszystkim materiały będące wynikiem badań, kwerend i podróży studyjnych prowadzącego. Unikalny dobór obrazów i informacji w większości nie znajduje odbicia w treściach publikowanych tradycyjnie i dostępnych w internecie. Będzie to zatem „podróż” tylko raz i tylko dla jednej wyjątkowej grupy! |
Pełny opis: |
Nad Morzem Czarnym i na Kaukazie podbój rzymski nigdy nie został ukończony. Krainy na północ i wschód od morza oraz na południe od wspomnianych gór nie weszły na stałe w skład Imperium Romanum. Mimo to Rzymianie pozostawili na tych obszarach liczne ślady swojej obecności wojskowej i wpływów kulturowych a także udziału w wymianie i handlu. Uczestnicy zajęć będą mieli możliwość zapoznania się z dziejami tej części świata w pierwszych wiekach naszej ery oraz materialnymi śladami rzymskiej obecności i dominacji w regionie. Podczas wykładów zostaną zaprezentowane przede wszystkim materiały będące wynikiem badań, kwerend i podróży studyjnych prowadzącego. Unikalny dobór obrazów i informacji w większości nie znajduje odbicia w treściach publikowanych tradycyjnie i dostępnych w internecie. Będzie to zatem „podróż” tylko raz i tylko dla jednej wyjątkowej grupy! |
Literatura: |
R. Karasiewicz-Szczypiorski, 2015 Forty i posterunki rzymskie w Scytii i Taurydzie w okresie pryncypatu, Światowit Supplement Series A: Antiquity, vol. XV, Warszawa. Literatura uzupełniająca będzie podawana sukcesywnie podczas kolejnych zajęć. |
Efekty uczenia się: |
Efekty uczenia Wiedza (student zna i rozumie): zna szczegółowe pojęcia i terminologię stosowaną w archeologii; ma szczegółową, specjalistyczną wiedzę o wybranych społecznościach pradziejowych, starożytnych i średniowiecznych, obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu archeologii; Umiejętności (student potrafi): samodzielnie rozpoznawać, analizować, wykorzystywać, klasyfikować i interpretować źródła archeologiczne dobierając właściwe metody analityczne, dokonując krytycznej analizy i twórczej interpretacji; kreatywnie wykorzystywać istniejące metody i techniki, przystosowując je do potrzeb wynikających ze specyfiki badanych zagadnień; Kompetencje społeczne (student jest gotów do): wykorzystywania posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności oraz jest świadomy konieczności konfrontowania jej z opiniami ekspertów; uznania istotnego znaczenia artefaktów, ekofaktów i źródeł pisanych jako elementów dziedzictwa kulturowego ludzkości; oceny niepowtarzalnej wartości źródeł archeologicznych i ich roli w odtwarzaniu przeszłości człowieka; krytycznej oceny interpretacji źródeł archeologicznych i historycznych z wykorzystaniem wieloaspektowej interpretacji; wykorzystania posiadanej przez siebie wiedzy na temat kompleksowej natury kultury i potrafi analizować rozmaite kategorie źródeł dla odtworzenia przeszłości człowieka; uznania konieczności uczenia się przez całe życie oraz doskonalenia swoich umiejętności merytorycznych I praktycznych w zakresie archeologii; stosowania i rozwijania zasad etycznych związanych z badaniami nad źródłami archeologicznymi oraz działań na rzecz przestrzegania tych zasad; rozwijania dorobku archeologii i podtrzymywania etosu zawodu archeologa; |
Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot kończy się egzaminem pisemnym. Ocena zależy od udzielenia prawidłowych odpowiedzi na zadane pytania. Do 40% prawidłowych odpowiedzi (punktów) – ocena niedostateczna; do 60% prawidłowych odpowiedzi (punktów) – ocena dostateczna; do 80% prawidłowych odpowiedzi (punktów) – ocena dobra; powyżej 80% prawidłowych odpowiedzi (punktów) – ocena bardzo dobra. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.