Klasyczne teksty etnologii i antropologii kulturowej 2

obowiązkowe

Zajęcia o charakterze ćwiczeń, zaznajamiają studenta ze sposobami odczytywania, analizowania i interpretowania tekstów antropologicznych oraz wprowadzają w kanon klasycznych tekstów etnologicznych. Uwrażliwiają na podstawowe problemy związane z analizowaniem literatury antropologicznej i wyposażają w umiejętność jej krytycznej i twórczej lektury.

Ćwiczenia dopełniają wykład „Wstępu do etnologii i antropologii kulturowej”.

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z wybranymi tekstami z etnologicznego i antropologicznego kanonu lektur oraz wyrobienie w nich umiejętności czytania, analizowania i interpretowania tekstu etnologicznego i antropologicznego. Lektura tekstów wymaga specyficznego podejścia: umiejętności dostrzegania zarówno faktograficznej, jak i metodologicznej oraz teoretycznej ich warstwy, a także krytycznego spojrzenia na proponowane przez autora tezy, odkrywania założeń, które nie są wprost przez niego sformułowane. Umiejętność świadomego czytania tekstów etnologicznych i antropologicznych jest kluczowa dla dalszego toku studiów. Przedmiot „Klasyczne teksty etnologii antropologii kulturowej” jest jedyną okazją do świadomego i systematycznego nauczenia się tej niełatwej sztuki. Zdobycie umiejętności czytania ze zrozumieniem i interpretowania tekstów antropologicznych oraz ich dogłębnego analizowania ułatwi też, w dalszym toku kształcenia, pisanie własnych tekstów naukowych.

Ćwiczenia uczą korzystania wykorzystania, student powinien także umieć zastosować proponowane przez autora rozwiązania teoretyczne do innych materiałów, a także umieć je wpleść w nowsze podejścia antropologiczne.

Zajęcia są pogrupowane w bloki tematyczne, co pozwala na łatwiejsze porównywanie i zestawianie podejść teoretycznych. Na poszczególnych zajęciach omawianie są wybrane teksty odpowiadające danemu blokowi tematycznemu. Omawianie tekstów na poszczególnych zajęciach rozpoczyna się umieszczeniem go w szerszym kontekście dyscypliny oraz dziedzin pokrewnych. Studenci zachęcani są do dyskusji dzięki wykorzystywaniu takich metod jak „burza mózgów”, często też wykorzystywana jest praca w grupie  kiedy studenci przygotowują argumentację do krytyki tekstu.

Lektury zmieniane co roku

Po ukończeniu zajęć student:

- ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu etnologii, antropologii kulturowej i społecznej;

- zna podstawowe teorie i szkoły antropologiczne oraz klasyczne teksty antropologiczne, należące do kanonu dziedziny;

- wyróżnia warstwę faktograficzną i teoretyczną tekstu antropologicznego;

- rozpoznaje poszczególne teorie i szkoły antropologiczne;

- analizuje poglądy autora zawarte w tekście;

- rozumie przesłanie teoretyczne czytanego teksu;

- dostrzega uwarunkowania historyczno-teoretyczne, stojące za tezami tekstu;

- potrafi ocenić przydatność teoretyczną czytanego tekstu;

- potrafi zastosować poznaną teorię do innego zbioru danych empirycznych;

- potrafi zastosować przeczytany tekst do analizy własnych materiałów etnograficznych;

- wysnuwa wnioski i analizuje tekst samodzielnie, bez korzystania z gotowych opracowań;

- zna zasady konstruowania dobrego tekstu naukowego (oraz zachodzące w tej kwestii różnice między poszczególnymi paradygmatami);

- rozumie złożoność procesów społecznych i kulturowych zachodzących w różnych typach społeczeństw;

- odróżnia postawę oceniającego widza od postawy rozumiejącego badacza;

- dostrzega niejednoznaczność i względność poglądów, również naukowych;

- ocenia przydatność etnologii antropologii kulturowej dla innych dziedzin humanistyki i nauk społecznych oraz dla służby publicznej.

Warunkiem przystąpienia do zaliczenia jest obecność na zajęciach (dopuszczalne dwie nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze; nie zaliczony materiał musi zostać uzupełniony na dyżurze prowadzących lub w innej uzgodnionej formie).

Ocena jest wynikiem pisemnego zaliczenia na ostatnich zajęciach (85%) oraz aktywności i przygotowywania się na każde zajęcia (15%). Oceniana jest zarówno wiedza na temat przeczytanych tekstów oraz kierunków reprezentowanych przez ich autorów, jak też umiejętność analizowania i interpretowania tekstów, krytycznego ich oceniania, formułowania wniosków oraz porównywania odmiennych podejść teoretycznych i stanowisk metodologicznych, prezentowanych przez autorów.