Edytorstwo ogólne. Wprowadzenie do edytorstwa źródeł historycznych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3104-L2SEOWEZH |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.3
|
Nazwa przedmiotu: | Edytorstwo ogólne. Wprowadzenie do edytorstwa źródeł historycznych |
Jednostka: | Instytut Historyczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Podczas zajęć omówimy podstawowe problemy edytorstwa źródeł historycznych. Zajęcia te stanowią rodzaj wprowadzenia do późniejszych ćwiczeń, poświęconych poszczególnym epokom. Zajmiemy się więc problemami, które są wspólne dla edytorstwa wszystkich epok. Zwrócimy uwagę na ogólne oraz teoretyczne zagadnienia edytorstwa. Przedstawić chciałbym również przeszłość i teraźniejszość ruchu wydawniczego, m.in. zastanowić się nad zmianą standardów wydawniczych w XIX i XX w. Zastanowimy się też nad wezwaniami, które stawiają edytorstwu źródeł historycznych nowe nośniki (Internet etc.). Ponadto chciałbym pokazać różne pomoce, przydatne przy edycji źródła historycznego. |
Skrócony opis: |
Zapoznanie z podstawowymi pojęciami i problemami edytorstwa źródeł, instrukcjami wydawniczymi, zakresem i zasadami stosowania różnych metod wydawniczych, zasadami konstruowania aparatu naukowego edycji, warsztatem wydawcy źródeł, historią, teraźniejszością i perspektywami rozwoju edytorstwa źródeł. |
Pełny opis: |
Szczegółowy opis znajduje się w sylabusie osoby prowadzącej zajęcia w danym cyklu (patrz: Typ zajęć -> więcej informacji -> szczegóły). |
Literatura: |
Literatura znajduje się w szczegółowym sylabusie osoby prowadzącej zajęcia w danym cyklu (patrz: Typ zajęć -> więcej informacji -> szczegóły). |
Efekty uczenia się: |
W zakresie wiedzy i umiejętności: znajomość podstawowej problematyki, aparatu pojęciowego, metod i zasad zarówno tradycyjnego edytorstwa źródeł, jak też sposobów udostępniania podobizn źródeł i tworzenia właściwych edycji w Internecie; znajomość głównych zagadnień metodologicznych i tendencji rozwoju współczesnego edytorstwa naukowego; rozumienie struktury wydawnictwa źródłowego i roli składających się nań elementów, a także umiejętność krytycznej oceny różnych typów edycji źródeł; znajomość i umiejętność zastosowania podstawowej literatury pomocniczej niezbędnej w pracy edytora źródeł i tekstów naukowych; umiejętność zastosowania wiedzy z zakresu nauk pomocniczych historii w przygotowaniu edycji i konstruowaniu aparatu wydawniczego oraz komentarza edytorskiego. W zakresie kompetencji społecznych: respektowanie i propagowanie standardów edytorstwa naukowego oraz jego znaczenia dla rozwoju humanistyki. |
Metody i kryteria oceniania: |
Indywidualne w zależności od osoby prowadzącej |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.